پرسپولیس - برانکو؛ اشتیاق کجاست آقای پروفسور؟

طی لیگ پانزدهم و شانزدهم شاید کمتر از تعداد انگشتان یک دست آنها نتیجه را به واسطه عملکرد ضعیف خود از دست دادند و بیشتر اوقات بابت از دست دادن فرصت‌ها یا اشتباهات داوری و ... از نتیجه مدنظر دور می‌شدند. با شروع فصل هفدهم اما به نظر می‌رسید با توجه به نیمکت غنی و جذب ستاره‌هایی مثل گادوین منشا و شجاع خلیل زاده آنها موفق‌تر و باصلابت‌تر هواداران و پیشکسوتان تیمشان  که حامی بزرگ آنها بودند را مهمان فصلی باشکوه کنند. با این حال پرسپولیس در تمام بازی‌های این فصل چه در لیگ قهرمانان و چه در لیگ برتر نتوانسته یک عملکرد یکنواخت و موفقیت آمیز را پشت سر بگذارد که مسلما اصلی‌ترین عامل آن را می‌توان به نبود شور و هیجان گذشته در بین بازیکنان این تیم تعمیم داد.

برانکو البته در آخرین مصاحبه خود به این نکته اشاره کرد که تیمش اکنون به امید، نشاط و شور نیاز دارد تا به همان پرسپولیس باصلابت گذشته تبدیل شود. تیمی که مهدی طارمی را اکنون به عنوان پرانرژی‌ترین ستاره خود  با حرکات انفجاری‌اش علیرغم تمام انتقاداتی که متوجهش بود و کاستی‌‌هایی که داشت در اختیار نخواهد داشت؛ تیمی که حواشی مربوط به حذف احتمالی‌اش می‌تواند انتقادات را بیشتر کند، تیمی که البته محرومیت محتمل از نقل و انتقالات فصل آتی بزرگترین دغدغه مدیریتی و هواداران است و البته تیمی که علیرغم نبود رقیبی سرسخت برای تصاحب قهرمانی همچنان دور از انتظار ظاهر شده است و تکلیف سرمربی‌اش نیز برای ادامه فصل نامشخص است.

برانکو که توانست معماری بزرگی با حضور خود در این تیم شکل دهد و آنها را از تیمی همیشه بازنده و دور از عنوان به تیمی قابل احترام نزد هواداران و پیشکسوتان تبدیل کند اکنون کار سخت‌تری را پیش روی خود خواهد دید. تیمی که با حواشی زیاد و البته انتظاراتی که این روزها از آن می‌رود باید خیلی زود به مسیر هیجان‌انگیز رقابت ها بازگردد.

برانکو همانطور که قبلا هم گفته از معدود آدمهایی در پرسپولیس است که از کسب موفقیت خسته نشده . او اما این میل را باید به تیمش تسری بدهد. اشتیاق و اشتهایی  که حالا لازمه ادامه زندگی در پرسپولیس است .