تغییر سیستم پرسپولیس یا نیمکت‌نشینی ستاره‌ها؟

نه که برانکو خیلی اهل تغییر باشد، اما فصل پیش کمبود بازیکن دست و پای او را چنان بسته بود که حتی به وقت نیاز هم نمی‌توانست در سیستم و یا ترکیب تیمش دست ببرد. حالا، اما نه تنها از کمبود بازیکن خبری نیست، بلکه پرسپولیس در هر پست چند بازیکن دارد و آقای سرمربی این شانس را دارد که از بین تغییر سیستم یا جابه‌جایی بازیکنان، یکی را انتخاب کند. اگر چه محرومیت طارمی، حاشیه‌نشینی مسلمان و آسیب‌دیدگی احمدزاده یک بار دیگر ورق را علیه پرسپولیس برگرداند. پروفسور، اما به جای بهانه‌جویی، با تغییر سیستم (از ۲ – ۴ – ۴ لوزی به ۲ – ۴ – ۴ خطی) جای خالی بازیکنانش را پر کرد و حتی آمار می‌گوید که از فصل پیش هم بهتر نتیجه گرفته. تیم برانکو هر سه بازی اخیر خود در لیگ برتر را در حالی با پیروزی پشت سر گذاشت که حضور دو هافبک دفاعی (کامیابی‌نیا و ربیع‌خواه) در ترکیب پرسپولیس همچنان مورد انتقاد است و البته بازگشت احمدزاده و مسلمان که هر دو مدعی حضور در ترکیب اصلی هستند، ممکن است ترکیب فعلی را به هم بزند. به این دلیل که برانکو علاقه‌ای به نیمکت‌نشین کردن بشار رسن ندارد و حتی اگر چنین کند، از بین مسلمان و احمدزاده یک نفر می‌تواند بازی کند. البته که احمدزاده شانس بیشتری برای ثابت شدن دارد که در آن صورت هم مسلمان و هم رسن باید روی نیمکت بنشینند چرا که بعید است پروفسور ربیع‌خواه را به خاطر آن‌ها از ترکیب بیرون بیاورد. او البته برای بازی دادن به ستاره‌هایش یک راه دیگر هم دارد؛ بازگشت به ۲ – ۴ – ۴ لوزی و حضور دو بازیکن از بین مسلمان، احمدزاده و رسن در ترکیب اصلی. اگر چه با توجه به مقاومت برانکو مقابل تغییرها، احتمالا او نیمکت‌نشینی مسلمان و رسن (بعد از بازگشت فرشاد احمدزاده) را به تغییر سیستم ترجیح خواهد داد.