۸ پرده از زندگی سرلشکر حسن فیروزآبادی

هفت سال پس از حصر میرحسین موسوی و مهدی کروبی، که از مهمترین رقبای محمود احمدی نژاد بودند و در مناظرات انتخاباتی تاکید داشتند احمدی نژاد آن فردی نیست که خود را نشان می‌دهد، اصولگرایان یک به یک یادآوری می‌کنند سخنان آن روز‌های موسوی و کروبی درباره احمدی نژاد درست بود و ما اینک پس از هفت سال به آن رسیده ایم.
اصولگرایان در دوسال آخر عمر دولت دوم احمدی نژاد منتقد صریح او شدند، اما هیچ گاه در آن دوسال و سال‌های پس از آن موسوی را در مقابل احمدی نژاد تبرئه نکردند. اکنون، اما گویی وضع تاخیر کرده است. در روز‌هایی که فرایند تدریجی رفع حصر موسوی و کروبی آغاز شده و عده‌ای از سیاستمداران به بهانه‌های مختلف از جمله درگذشت خانم نواب صفوی به دیدن محصورین می‌روند، اصولگرایان معتدل نیز سخنان نرم تری را نسبت محصورین می‌گویند و آن‌ها را مقابل احمدی نژاد تبرئه می‌کنند.
سرلشکر حسن فیروزآبادی از جمله‌ی سیاستمدارانی است که در رسته نظامی قرار می‌گیرند. او را به عنوان اصولگرای میانه رو می‌شناسند. اخیرا نیز در سخنانی به باطن احمدی نژاد پرداخته و گفته که مهندس موسوی از باطن احمدی نژاد خبر داشت، ولی ما از باطن او خبر نداشتیم. حرف‌های فیروزآبادی با واکنش حامیان احمدی نژاد روبرو شد. کانال دولت بهار خطاب به فیروزآبادی نوشت: «اما ما همیشه از باطن تو خبر داشتیم!»
روابط فیروزآبادی با احمدی نژاد بالا و پایین بسیاری داشت. گاه این دو به شدت به هم نزدیک می‌شدند و گاه از هم دور. چنان که درسال‌های اولیه قدرت احمدی نژاد او یکی از حامیان وی بود و درمدح او سخن گفته بود و در دوسال پایانی دولت احمدی نژاد، فیروزآبادی به یکی از منتقدان جدی احمدی نژاد بدل شده بود. اگرچه کمتر سخن می‌گفت.
حسن فیروزآبادی از کجا می‌آید؟
سید حسن آقایی فیروزآبادی فرزند یک خانواده مذهبی و کشاورز است. اگرچه در مشهد به دنیا آمد و زندگی کرد، اما اصل و نسبش یزدی است. بنیان این جوشش برای مظلومین جایی به وجود امد که زندگی می‌کرد. رادیو در خانه آن‌ها حرام بود. پدر و مادر وی این وسیله را حرام می‌دانستند. دوران کودکی و نوجوانی را در روستا زندگی و به شهر برای مدرسه رفت‌وآمد می‌کرد. برادر بزرگ او علاوه بر درس خواندن کار هم می‌کرد. به همه دلیل ان دونفر به شهر نقل مکان کردند. در اطراف مشهد زندگی می‌کردند. اولین بار زندگی در کنار آرامگاه فردوسی بود که او را متحول کرد. در ایامی از زندگی او در جوار این آرامگاه زندگی می‌کرد.
رابطه فیروزآبادی با امام و چگونگی آشنایی او.
اما دانشگاه برای او دوران «خیلی حساسی» بود. این را خودش گفته است. اولین سال کنکور سراسری بود و او در کنکور ریاضیات استان اول شد. همزمان مبارزات با شاه آغاز شده بود و کسانی که مقلد امام (ره) بودند تاکید داشتند «شاه باید برود و حکومت اسلامی جای او بیاید.» دانشگاه که شروع شد در هفته اول برای او از مؤسسه در راه حق قم، یک‌سری کتابچه درباره حجاب آمد.
۱۹ سال داشت که انجمن اسلامی جوانان را تشکیل داد. سه نفر بودند. نفر دوم الان معاون بسیج ده‌ها میلیونی ستاد کل است؛ سردار خداداد ابراهیمی (که اکنون سرپرست اداره حفظ آثار دفاع مقدس استان فارس شده است). شب رفته بود آن‌جایی که خواسته بودند. اصلا تصوری نداشت که چه اتفاقی می‌خواهد بیفت. در ۳ اتاق مختلف، جداگانه بازجویی شدند. آمدند بیرون. نفر سوم آقای علی نیازی بود که بعدا معلم شد. پرسیدند شما برای آقای خمینی کار می‌کنید؟ آن زمان آقای خمینی را نمی‌شناخت. نمی‌دانست کیست. بهت‌مان زد. شب که رفتیم مسجد، حاج آقای غفوریان را دیدیم. گفتم حاج‌آقا. این آقای خمینی کیه؟ چند بار پرسیدم. آخرش گفت: «ببین حسن آقا! آقای خمینی یکی از علمای مخالف شاه و حکومت و این‌هاست. یکی رفته یکی گزارشی داده. این‌ها خواستند از شما بپرسند راست است یا نه. حالا اصلا نشنیده بگیرند، چون اگر دنبال این‌ها بروید گرفتار می‌شوید.» وجود یک روحانی دلسوخته و غمگین رخسار اهل‌بیت به نام شیخ احمد کافی بود. او در مهدیه تهران راجع به صاحب‌الزمان صحبت می‌کرد. نوارهایش در کشور منتشر می‌شد. همان‌طور که گفتم در رادیو فقط یک روحانی صحبت می‌کرد و در کشور هم یک روحانی اجازه داشت صحبت کند و نوارش پخش شود، آن هم شیخ احمد کافی بود.
تحصیلات خود را تا مقطع دکتری در مشهد گذراند و در سال ۱۳۵۹ وقتی ۲۹ سال داشت با معدل عالی، مدرک دکترایش را از دانشگاه علوم پزشکی مشهد دریافت کرد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی و صدور پیام حضرت امام خمینی (ره) مبنی بر تأسیس جهادسازندگی، به آنجا رفت و از بنیانگذاران جهاد سازندگی در خراسان شد و در سال ۱۳۶۱ با حکم نخست‌وزیر وقت به عنوان عضو شورای مرکزی جهاد سازندگی کشور منصوب شد.
فیروزآبادی که سابقه ریاست بر جمعیت هلال احمر در دولت شهید رجایی را نیز در کارنامه خود داشت، از سال ۶۴ به معاونت امور دفاعی نخست‌وزیری منصوب شد و در طول ۸ سال دفاع مقدس نیز مسئولیت‌هایی نظیر جانشینی نخست‌وزیر در قرارگاه مرکزی خاتم‌الانبیاء (ص)، ستاد امداد و درمان جنگ کشور، امور پناهگاه‌ها و دفاع غیرعامل، پدافند شیمیایی، میکروبی و هسته‌ای، مهندسی صنعتی جنگ، کمیته ساخت موشک زمین به زمین و... را بر عهده گرفت. او در جریان ۵۰ ماموریت محوله، مجموعا ۳۰۰ روز در جبهه‌های آذربایجان غربی، کردستان، کرمانشاه، ایلام، خوزستان و جزایر حضور مستقیم داشت و ۸۰ ماه نیز مسئولیت پشتیبانی از جبهه‌ها را بر عهده گرفت.
رابطه فیروزآبادی با مقام معظم رهبری
در سال‌های پیش از انقلاب، به کلاس‌های درس آیت‌الله خامنه‌ای در ۲ مسجد کرامت و امام حسن مجتبی (ع) می‌رفت و بعد‌ها به علت حضور در مبارزات سیاسی ضد رژیم شاه در شهر مشهد دستگیر و به زندان افتاد.
سال اول که مرکز تعلیمات بود، ۷۰ درصد سال، را با همراهانش در اعتصاب بود. اعتصاب سیاسی آن‌وقت مبارزه سنگینی بود. آخرین اعتصابی که کرده بود، دیگر فرصت تحصیلی‌داشت تمام می‌شد. اداره آموزش اطلاعیه داد کسی که مدت تحصیلی‌اش تمام می‌شود اخراج می‌شود. باز ایستاد و به کلاس نرفت. کمونیست‌ها آمده بودند که او را تسلیم آن‌ها کردند. یکی‌شان خرقانی بود که گفت: من امروز یقین کردم مسلمان‌ها می‌توانند انقلابی باشند. سال دوم دانشگاه او، مقام معظم رهبری از زندان آزاد شده بودند و کلاس‌هایشان در مسجد امام حسن برپا می‌شد. پس فیروزآبادی که از قبل به آیت الله خامنه‌ای ارادت داشت، به جلسات درس ایشان رفت. می‌گوید: «جلسه اول ۱۰-۱۵ نفر آمده بودند. بعد کم‌کم مسجد پر شد و گسترشش دادند.» مسجد امام حسن امروز در مشهد، شاید حدود ۴۰ برابر مسجد امام حسنی است که مقام معظم رهبری در آن درس را شروع کردند. فیروزآبادی تاکید می‌کند: «من یک حرفی را که تا حالا نزدم امروز باید عرض کنم که درصد بالایی از مدیران موفق نظام جمهوری اسلامی، همان شاگردان آقا در مسجد امام حسن هستند. چندهزار نفر را ظرف دو سال پرورش دادند که بعدا همه به درد انقلاب خوردند. این هم آشنایی با آقا بود. ما طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن را که تفسیر شده بود پیش آقا خواندیم. این شد بنیان حرکت انقلابی بچه‌های مسلمان و خراسانی امام.»
او از همان دوران به منزل مقام معظم رهبری رفت و آمد داشت. شبی از آن روز‌ها به خاطر یک کار مهم بین‌المللی، وقتی مصری‌ها خط اسرائیلی‌ها را شکستند، ساعت دو نیمه شب به منزل مقام معظم رهبری رفته بود. به گفته خودش وارد اتاقی شد که همسر و فرزندشان آنجا زندگی می‌کردند می‌گوید «آقا فقط با دانشجو‌ها و طلبه‌ها نبود. خطاط‌ها، نقاش‌ها و قرآنی‌ها را آنجا راه انداختند. بسیاری از قرآنی‌ها، استادان، هنرمندان، مداحان و حتی هنرمندان نمایشنامه و فیلم در آن روزگار توسط آقا جمع شدند، ساخته شدند و به حرکت درآمدند که در سال‌های اول انقلاب این‌ها به‌عنوان اساتید بین‌المللی درخشیدند. آقا جلسات را در خانه‌ها تشکیل می‌دادند و این‌ها را جمع می‌کردند و با آن‌ها کار می‌کردند. یعنی تشویق هنر از دوران خدمت رسمی آقای شروع نشده یا زمان ریاست‌جمهوری ایشان؛ نه از همان زمان که آقا زمان که آقا مجتهد بودند و مدرسه میرزا جعفر درس خارج می‌گفتند، شروع شده است.»
مرداد ۵۷ زلزله‌ای شدید در طبس آمد که حدود روستا‌های زیادی را خراب کرد. مردم به طرف طبس راه افتادند. نظام شاهی که در‌حال ورشکستگی بود نمی‌توانست کاری کند. مرحوم شهید صدوقی و حضرت آیت‌الله طبسی گفتند ما از امروز اردوگاه حضرت امام‌خمینی را در اینجا افتتاح می‌کنیم. در‌حالی‌که بردن نام امام زندان داشت. دیگران مثل آقای ناطق و خود مقام معظم رهبری هم از تبعید آمده بودند. هرکدام دو روز می‌ماندند. فیروزآبادی و شهید رهنمون و دکتر عرب و شهیدی که جزء شهدای ۷ تیر است و دو نفر دیگر، شورای مرکزی اردوگاه امام بودند.
نظر فیروزآبادی درباره بازرگان‌
می‌گوید: «ما مشهدی‌ها، عشق آقای خامنه‌ای هستیم؛ یزدی‌ها عشق آقای صدوقی؛ شیرازی‌ها، عشق آقای دستغیب، تبریزی‌ها، عشق آقای قاضی، همدانی‌ها عشق آقای مدنی. این علما، همه به دنبال امام (ره) آمدند، از تهران، شهید مطهری و شهید بهشتی آمدند و همه با امام بیعت کردند و کل ملت با امام (ره) همراه شد و شبکه حکومت اسلامی این‌گونه تشکیل شد. بازرگان خیال می‌کرد که رئیس دولت است. علت اینکه لیبرال‌ها موفق نشدن این بود که این شبکه عظیم انقلابی در متن با هم پیوند داشتند. بازرگان وقتی نخست‌وزیر شد خیال می‌کرد که جمهوری اسلامی دستش افتاده است. بنی‌صدر خیال می‌کرد حالا که رئیس‌جمهور است، ۱۴ میلیون هم رأی دارد و دیگر می‌تواند هر کاری بکند. در‌حالی‌که این مبارزین همه‌جا حضور داشتند و در این سنگرها، چندهزار نفر آدم استخوان خوردکرده، زندان‌کشیده، شلاق‌خورده، مبارزه‌کرده و جزئیات دین را دانسته، داشتیم که انقلاب را تا امروز رساندیم.»
دلی که هرگز با هاشمی صاف نشد
دی ماه سال گذشته و در مراسم ختم آیت الله، سرلشکر فیروزآبادی رئیس سابق ستاد کل نیرو‌های مسلح درحالی که اشک بر چشمانش جاری بود با حضور در حسینیه جماران و در جمع خبرنگاران با بیان خصوصیات اخلاقی و رفتاری مرحوم آیت الله هاشمی رفسنجانی گفت: «ما در جلساتی که با او داشتیم همواره شاهد یک مقاومت و بردباری خاصی از وی بودیم.» هشتم شهریور سال گذشته و چندماه قبل از فوت هاشمی هفته نامه ۹ دی تصویری از سرلشکر فیروزآبادی به چاپ رسید که وی در برابر هاشمی رفسنجانی و حسن روحانی در حالی که این دو شخصیت روی صندلی نشسته اند، سلام نظامی می‌دهد و ذیل آن نوشته شده بود: سلام نظامی صاحب تبریک بی معنی برای برجام به صاحب نامه بی سلام به رهبری. به دنبال انتشار این خبر سرلشکر فیروزآبادی در تماسی با مدیر مسئول ۹ دی، اعلام کرد: بعد از سخنرانی در آن مراسم وقتی از مقابل رئیس جمهور رد می‌شدم، مطابق آیین نامه نظامی به رئیس جمهور سلام نظامی دادم، ولی آقای هاشمی دست خود را بلند کرد که این سبب شد تا تلقی عمومی، سلام نظامی بنده به آقای هاشمی باشد.»
اگرچه سرلشکر فیروزآبادی در مراسم درگذشت هاشمی رفسنجانی با چشمانی گریان میان خبرنگاران حاضر شد، اما هیچگاه سیاست‌های هاشمی را قبول نداشت. او در گفت و گویی که با خبرگزاری فارس در بهمن ماه سال جاری انجام داد گفت: «بنده منتقد جدی مواضع ایشان هستم و در بزنگاه‌هایی مثل انتخابات خبرگان مواضع ایشان را نقد کرده ام. در مجمع تشخیص مصلحت نظام نیز اختلاف نظر بنده با ایشان کاملاً مشهود است. وقتی آقای هاشمی دولت را تشکیل داد، معلوم شد که این دولت همان دولت مهندس موسوی است و همان خط را ادامه می‌دهد. فقط یک فرق وجود داشت، اینکه مهندس موسوی چپ سوسیالیست بود که ریشه در جنبش مسلمانان مبارز داشت، اما آقای هاشمی راست آزاداندیش بود. من خیلی نمی‌خواهم کلمه لیبرال را به کار ببرم، ولی ایشان راست لیبرال بود و همان ترکیبی که با موسوی، چپ عمل می‌کرد، همان افراد با هاشمی، راست و لیبرال عمل کردند، بنابراین می‌بینیم که این خط و خطوطی که مطرح می‌شود خیلی واقعیت ندارد.»
وی افزود «یادم هست ما در آن اوایل، اساسنامه وزارت دفاع را نوشتیم و به نظر آقای هاشمی هم که فرمانده جنگ بود رساندیم و ایشان هم موافقت کرد، اما وقتی برای دفاع از این طرح به مجلس رفتیم، آقای هاشمی که رئیس مجلس بود و خیلی دلش می‌خواست بعد از آن رئیس‌جمهور شود، در جلسه علنی مجلس با مصوبه‌ای که خودش با آن اعلام موافقت کرده بود، مخالفت می‌کرد و نهایتاً تغییراتی در آن دادند ازجمله آنکه بودجه را از دست فرمانده کل قوا در بیاورند.» من معتقدم ریشه مخالفت با اصل امام و خط امام و تداوم راه امام همین بود. اصلاً هر وقت به مخالفان ولایت‌فقیه و نهضت امام دقیق نگاه کنیم، به حذف امام، خط امام و راه امام می‌رسیم. اینکه آمریکا به دنبال تغییر ما از درون است، یعنی همین. این فضا در دولت آقای هاشمی ایجاد شد. یعنی کاملاً مشهود بود که فرمان برای دور زدن گرفته شده است.
افراط و تفریط‌های رابطه فیروزآبادی و احمدی نژاد
فیروزآبادی کسی که اکنون انتقادات فراوانی به احمدی نژاد دارد در دولت اول محمود احمدی نژاد کارگروهی مشترک در نیرو‌های مسلح تشکیل داد که در آن به دفاع از او پرداخت. او تاکید داشت که اندیشه‌ها و آثار احمدی نژاد باید به صورتی مدون جمع آوری شود تا به غنای علمی کشور افزوده شود. سال ۱۳۸۷ هم احمدی نژاد به فیروزآبادی رئیس ستادکل نیرو‌های مسلح، نشان استقلال داد. همان زمان بود که فیروزآبادی خواستار تدوین اندیشه‌های احمدی‌نژاد شده بود. یکسال بعد از این ماجرا هم او از سوی رییس جمهور رئیس کمیته دائمی پدافند غیرعامل شد. در نامه احمدی‌نژاد خطاب به او آمده بود: «جناب‌عالی را که از سوابق و تجارب ارزنده برخوردار هستید، به عنوان «نماینده ویژه رئیس‌جمهور و رئیس کمیته دائمی پدافند غیرعامل کشور» منصوب می‌نمایم». احمدی‌نژاد از فیروزآبادی خواسته بود که گزارش‌های منظم و ادواری به او ارائه کند. فیروزآبادی هم در پاسخ به نامه احمدی‌نژاد نامه مطول تشکرآمیزی نوشت و احمدی‌نژاد را افتخار ملت ایران نامید. در نامه او هم آمده بود: «نزدیک چهار سال هدایت سکان مدیریت عالی اجرائی ایران عزیز، این کشتی نوربنیان در تلاطم‌های جهان، نشان از رهروی و تلاش صادقانه خستگی‌ناپذیر و خردمندانه حضرت عالی دارد. افتخار ملت مسلمان و انقلابی ایران، دلیر فرزانه‌ای مجاهد و صادقی خدوم است که افتخار وی جلب رضایت خاطر، ولی امر مسلمین و هویت او برخاسته از تأیید ملتی است که چونانی هم او را لیاقت بخشیده و در کنارش طی طریق کرده‌اند.»
او همچنین در دور دوم انتخابات احمدی نژاد با دفاع از او گفته بود «مردم به خاطر شعار‌های او بیست و دو میلیون رای ندادند بلکه مردم به شعار‌های خاتمی فقط به خاطر فرد جدید رای دادند و دو دوره هم مردم به وی فرصت دادند، شاید به خواست‌های ملت توجه شود، اما متأسفانه مأیوس شدند. بعد خاتمی نتوانست و آمدند مواردی را مطرح کردند که حالا خود ایشان هم دارد به آن چیز‌ها انتقاد می‌کند، که‌اشتباه‌بود.» حرفی که چندروز اخیر هم آن را تکرار کرده بود. او در خبرگزاری فارس گفت: «ملت از دست دوم خرداد عاصی شده بودند. فتنه‌ها را هم دیده بودند عاشقانه به احمدی نژاد رای داده بودند آقای هاشمی هم حذف کرده بودند. حقیقت را باید گفت.» فیروزآبادی تاکید کرد «احمدی‌نژاد اول با شعار امام و انقلاب و حزب‌الله و محرومین و با حرکت مثبت نسبت به رهبری و تداوم انقلاب پیش آمد. به گونه‌ای که ما که ۴۰ سال کار سیاسی کرده بودیم و اعماق گروهک‌ها و جریانات فکری را می‌شناختیم، نمی‌توانستیم به احمدی‌نژاد شک کنیم. منتها به مشایی زود شک کردیم. وزرای دور اول احمدی نژاد وزرای خوبی بودند نیرو‌های انقلابی و کارآمد بودند. پیشنهاد‌هایی هم که داده شد مثل یارانه‌ها و سهام عدالت تقریبا همان برگشت ایران از سیاست لیبرالی به سمت عدالت بود در کشور. البته این دو طرح مال احمدی نژاد نبود، اما او پذیرفت»
در اواخر کار دولت دهم، حسن فیروزآبادی به یکی از منتقدان جدی دولت احمدی‌نژاد تبدیل شد. او در ۲۴ فروردین ۱۳۹۲، رسماً اقدام تحویل پرچم و نماد ملی کشور از سوی محمود احمدی‌نژاد به اسفندیار رحیم مشایی در سمنان را غیرقابل توجیه خواند و همگان را به هوشیاری هرچه بیشتر در آستانه انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری دعوت کرد. از همان موقع به بعد فیروزآبادی دیگر دلش با احمدی نژاد و تیمش صاف نشد. او همچنین در اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۲ و در واپسین روز‌های اسقرار دولت دهم، سخنان احمدی‌نژاد در خوزستان را که اعلام کرده بود به او گفته‌اند: «اگر رویت را زیاد کنی، پدرت را درمی‌آوریم.» به شدت مورد انتقاد قرار داده و گفت: «جو سازی مقام محترم رئیس جمهوری، آقای دکتر احمدی‌نژاد در سفر به استان خوزستان غیرقابل قبول و مایه تشویش اذهان عمومی است. ملت ایران نشان داده‌است که همه خواستار عدالت بوده و شهدای این ملت فدائیان عدالت هستند، لذا امیدواریم ایشان به این گفتمان خاتمه دهند.»
احترام متقابل دولت روحانی و رییس سابق ستاد کل نیرو‌های مسلح
در انتخابات ریاست جمهوری ۹۲، حسن روحانی در فیلم انتخاباتی اش بخشی از سخنرانی فیروزآبادی را پخش کرد که می‌گفت: روحانی ریاست مدبرانه‌ای و توام با اخلاق و رفاقت داشته و «حقیقتا لقب استاد در امنیت ملی و مدیریت بحران» شایسته روحانی است. فیروزآبادی پس از انتخابات هم راهکار از اقتصادی دولت دفاع کرد، و سخنرانی روحانی در سازمان ملل را «درخشش عقلانیت روحانیت شیعه در سازمان ملل» توصیف کرد، دیپلماسی دولت روحانی را مثبت و سازنده و «فرصت تاریخی» توصیف کرد و اردیبهشت ۹۳ در انتقادی تند از رسانه‌های مرتبط با نیرو‌های مسلح خواست که در مواجهه با دولت روش شان را اصلاح کنند. سرلشکر فیروزآبادی همچنین ضمن حمایت صریح از روحانی گفت: «باید به وجود ایشان افتخار کنیم.» این سخنان با استقبال گسترده دولتی‌ها مواجه شد و حسام الدین آشنا مشاور حسن روحانی از آن به عنوان یک فرمان یاد کرد و مجید انصاری، معاون پارلمانی دولت روحانی آن را ابلاغ دستورمقام معظم رهبری به رسانه‌های وابسته به نظامیان توصیف کرد. با این حال و پس از مدتی روشن شد که مخالفان روحانی برای فیروزآبادی شان فرمانده و فرمان قائل نیستند و به راه خود ادامه می‌دهند.
او همینطور مذاکرات هسته‌ای را مثبت دانست و در آذر ۹۳ گفت: «از روز‌های نخست اعلام کرده ام که جز افرادی هستم که این مذاکرات را یک فرصت و پیشنهاد خوب می‌دانم و نقش ظریف و همکارانش در این مذاکرات را جهادگونه ارزیابی می‌کنم.» ۱۶ فروردین ۹۴ او در اوج مذاکرات هسته ای، در نامه‌ای به مقام معظم رهبری امضای بیانیه لوزان و موفقیت تیم هسته‌ای ایران را به ایشان تبریک گفت. حمایت‌های او از مذاکرات چندان به مذاق رسانه‌های اصولگرا خوش نیامد وحتی رهبرمعظم انقلاب نیز تلویحا از نامه ۱۶ فروردین ۹۴ فیروزآبادی انتقاد کردند و گفتند تبریک معنی ندارد. حسن فیروزآبادی در طول سه سال گذشته همزمان با حمایت ویژه از حسن روحانی مقابل هاشمی ایستاده، از ردصلاحیت او ابراز خوشحالی کرد و از اینکه برخی شورای رهبری را مطرح می‌کنند، انتقاد کرد و گفت: او «امامت فتنه گران» بر عهده داشته است. برخی معتقدند این انتقاد‌ها احتمالا برای توازن وضعیتش اش طرح شده، ولی به نظر نمی‌رسد برای جبران حمایت‌های او از حسن روحانی کافی باشد. در ۱۶ فروردین ۱۳۹۴ و پس از پایان مذاکرات لوزان، سرلشکر فیروزآبادی موفقیت تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای را به رهبر معظم انقلاب تبریک گفت. اقدامی که واکنش تندرو‌ها و اصولگرایان را درپی داشت. درهمین راستا سایت رجانیوز نوشت «از فیروزآبادی انتظار می‌رود به عنوان نماد قوه قاهره نظام به «بدبینانه‌ترین زوایای یک توافق بین‌المللی» بپردازد و جایگاه او اقتضا می‌کند که «کوچکترین احتمالات برای ناامن شدن کشور» را مسدود کند، اما "جابجایی نقش‌ها و تلاش برای دیدن خوشبینانه‌ترین وجوه توافق، از سوی رئیس ستاد کل نیرو‌های مسلح، امری است که قطعاً مغایر با جایگاه سازمانی جناب فیروزآبادی تحلیل خواهد شد و از آن برداشت ذوق زدگی کل نظام دربارهٔ یک توافق غیرقابل دفاع در مجامع بین‌المللی صورت می‌گیرد»
پایان ۲۷ سال ریاست
فیروزآبادی که در سال ۱۹۶۹ از سوی رهبر معظم انقلاب به‌عنوان رئیس ستاد کل نیرو‌های مسلح کشور منصوب شد و سرانجام در تاریخ هشتم تیرماه سال ۹۵ با حکم رهبر انقلاب جای خود را به سردار سرلشکر محمد باقری داد و اکنون به عنوان مشاور عالی نظامی فرمانده معظم کل قوا خدمت می‌کند. برکناری فیروزآبادی با حاشیه‌های زیادی همراه بود. برخی برکناری او را به این دلیل می‌دانستند که او برخلاف باقری سابقه نظامی رسمی نداشت و برخی هم حمایت‌های بی، چون و چرایش از برجام.
این مسئله احتمالاً درگذشته زمانی که سپاه و ارتش جدا بودند و فعالیت‌های مجزایی داشتند چندان اهمیت نداشت. سپاه تا همین اواخر تنها بازوی نظامی ایران برای عملیات برون‌مرزی بود. اما اعزام ارتش به سوریه برای اولین مرتبه در اوایل امسال حاکی از یک تغییر اساسی است. فعالیت ارتش از دفاع از مرز‌های کشور به حمایت از سپاه در دفاع و صدور انقلاب اسلامی در حال گسترش است. اسماعیل کوثری رئیس کمیته دفاعی مجلس نهم هم پیرامون حضور سرلشکر باقری به عنوان ریاست جدید ستاد کل نیرو‌های مسلح کشورمان و ارزیابی عملکرد سرلشکر فیروز آبادی به میزان گفت: سرلشکر فیروز آبادی بعد از پذیرش قطعنامه در جنگ تحمیلی به عنوان رئیس ستاد نیرو‌های مسلح معرفی شدند و حدود ۲۶ سال کار را در این این ستاد به جلو بردند. وی همچنین ا. اشاره به اینکه وضعیت جسمی سرلشکر فیروزآبادی اخیرا تحلیل رفته بود تاکید کرد: «وی تحت معالجه درمانی قرار دارد از این رو در جایگاه مشاور عالی قرار گرفته اند.»