در حال حاضر چند مسابقه است كه مهاجم آفريقايي نيمكتنشين شده.
او در بازي رفت با الوصل پس از حضور در ميدان يك موقعيت طلايي را به شكلي عجيب از مقابل دروازه از دست داد.
در بازي برگشت هم كه مصدوميت وحيد اميري بيش از يك نيمه به منشا فرصت بازي داد، نمايش او خودخواهانه و عاري از مسووليتپذيري به نظر ميرسيد. به طور كلي منشا هنوز آن مهاجمي نشده كه پرسپوليسيها انتظار داشتند و اول فصل با عجله اقدام به جذب او كردند.
او حداقل ابتداي فصل انگيزه زيادي براي درخشش داشت و اين مساله در نوع بازياش نمايان بود، اما حالا به ويژه با شروع دوران نيمكتنشينياش ديگر از آن شور و اشتياق هم خبر چنداني نيست. به هر حال پرسپوليس تا زمستان آينده نميتواند بازيكن بگيرد و تا پايان فصل جاري ليگ قهرمانان بايد با همين تركيب پيش برود.
در اين شرايط ادامه افول منشا براي قرمزها بدترين خبر ممكن خواهد بود. شايد بخشي از رفتارهاي اخير گادوين ناشي از محدوديتي باشد كه پرسپوليس در جذب بازيكن دارد. چه بسا اگر قرمزها همين امروز ميتوانستند يك بازيكن آزاد بگيرند و مثلا مهرهاي شبيه همين مامه تيام استقلال را به جمع بازيكنانشان اضافه كنند، منشا بيش از اينها حواسش را جمع ميكرد، اما او حالا خيالش جمع است كه هيچ رقيبي تهديدش نميكند.
وضعيتي كه حالا براي پرسپوليس و اين بازيكن پيش آمده، بخشي از ميراث طارمي و آن محروميت سنگين براي سرخپوشان است.