همانطور که انتظار می‌رفت بعد از مصدومیت محسن ربیع‌خواه، برانکو ایوانکوویچ تصمیم گرفت جلوی السد از حسین ماهینی به عنوان یکی از دو هافبک دفاعی تیمش در کنار کمال کامیابی‌نیا استفاده کند.
ربیع‌خواه در ماه‌های گذشته همیشه مورد انتقاد بخش زیادی از هواداران پرسپولیس بوده. البته از ماهینی هم انتقادهایی وجود داشته، اما حجم نقدها علیه او قابل مقایسه با حملات به ربیع‌خواه نبوده است. خلاصه در بازی با السد محسن نبود و حسین جای او را گرفت؛ حالا فکر می‌کنید نتیجه این تغییر چه بود؟ آیا ماهینی توانست عملکردی موثرتر از بازیکن محبوب برانکو داشته باشد و به روند 10نفره بودن قرمزها (البته به زعم منتقدان) پایان بدهد؟ حداقل آمار و ارقام که اینطور نشان نمی‌دهد. در حقیقت مقایسه عملکرد ماهینی در این بازی با آخرین نمایش آسیایی ربیع‌خواه در خانه نسف قارشی و نیز بازی او در دیدار رفت با السد نشان می‌دهد ماهینی حتی یکی، دو لول پایین‌تر از ربیع‌خواه بازی کرده است.
حسین ماهینی در بازی برگشت با السد، 45لمس توپ داشت و 35پاس داد که 86درصد آنها درست بود. این در حالی است که محسن ربیع‌خواه در بازی رفت با السد، 66لمس توپ و 53پاس با ضریب صحت 87درصدی را از خودش به جا گذاشته بود. ربیع‌خواه همچنین در آخرین حضورش در لیگ قهرمانان آسیا برابر نسف قارشی هم 49بار توپ را لمس کرد و 40پاس داد که 67درصد آنها درست بود. جالب است که حتی آمار بد ربیع‌خواه در بازی با نسف هم از آمار نمایش اخیر ماهینی برابر السد کمی بهتر به نظر می‌رسد. شاید تنها امتیاز ماهینی نسبت به هافبک مصدوم سرخ‌ها این باشد که او برابر السد دو پاس کلیدی داد، در حالی که ربیع‌خواه در هیچکدام از دو بازی ارزیابی شده توسط ما حتی یک پاس کلیدی هم نداد و کلا کمی سخت است که انتظار داشته باشیم بازیکنی مثل او پاس کلیدی بدهد!
110
