نفت تهران همانطور که انتظار می رفت نتوانست در لیگ برتر دوام بیاورد و مقاومت این تیم در هفته بیست و نهم در هم شکسته شد و عاقبت سقوط کرد. سقوط نفت مثل سقوط هر تیمی به لیگ پایین تر می تواند یک اتفاق فوتبالی و عادی تلقی شود اما روند زندگی نفت در یک سال اخیر به گونه ای بوده است که سرنوشتی بهتر از پاس همدان، صبا و راه آهن در انتظارش باشد.
موضوع مهمی که اینروزها و بعد از سقوط نفت به ذهن می رسد ماجرای مالکیت نفت است. دراین فصل این باشگاه سه مالک متفاوت داشته است، کار با بهنام پیشرو آغاز شد و سپس جهانیان آمد و در نهایت تهران کاررسا به عنوان مالک باشگاه معرفی شد که در نهایت هنوز هم مالکیت رسمی این باشگاه مشخص نیست. با این وجود مالک حال حاضر باشگاه نفت بعد از سقوط تیمش در جلسه ای با بازیکنان و کادرفنی اعلام کرده است که اگر مالکیت را به او واگذار کنند حاضر است که برنامه هایش را با وجود سقوط انجام دهد اما موضوع مهم این است که درحال حاضر حرف و حدیث های متفاوتی در این رابطه وجود دارد. گویا تهران کاررسا در حدود 7 میلیارد از بدهی های مالیاتی این باشگاه را داده است ضمن اینکه نباید فراموش کرد که جهانیان و بهنام پیشرو هم برای این باشگاه هزینه هایی انجام داده اند. بااین وصف مالک نفت به بازیکنان و کادرفنی گفته است که با توجه به سقوط نفت برنامه سه ساله ای که مدنظرش بوده را ادامه خواهد داد.
البته شایعات مختلفی به گوش می رسد از جمله اینکه با سقوط نفت به لیگ یک حالا این تیم از شرایط فوتبال حرفه ای خارج شده و می تواند از بودجه وزارت نفت استفاده کند و همین موضوع باعث می شود که اصولا ماجرای مالکیت منتفی شده و خود وزارتخانه مالکیت را به عهده بگیرد. اما این موضوع هنوز در حد شایعه است. واقعیت این است که ماجرای باشگاه نفت در حال حاضر پیچیده تر از چیزی است که تصور می شود. این تیم بدهی سنگینی دارد و هنوز تکلیف طلبکارانش مشخص نشده است. چند روز قبل علیرضابیرانوند اموال این باشگاه را توقیف کرد و طلبکاران دیگر نیز از مدت ها قبل به دنبال وصول مطالباتشان هستند. باید دید عاقبت سرنوشت این باشگاه قدیمی شهر تهران به کجا می رسد.
