محسن مسلمان زحمت کشید و در حاشیه جشن قهرمانی پرسپولیس حرف‌هایی زد که به خوبی معمای اختلاف چهار ماهه برانکو با او را حل می‌کند.
یعنی اگر قرار بود مربی کروات یک عمر در مورد این موضوع برای هواداران توضیح بدهد، نمی‌توانست به این خوبی منظورش را برساند و به اندازه این چهار تا جمله‌ای که مسلمان به زبان آورد، افکار عمومی را اقناع کند! حالا می‌توان فهمید برانکو در طول این مدت از دست مسلمان چه عذابی کشیده و چطور به مرحله‌ای رسیده که حاضر شده بر خلاف میلش یکی از بهترین بازیکنان تیمش را نیمکت‌نشین کند.
آنچه مسلمان جمعه‌شب به زبان آورد، یک مشت ادعای واهی، نامربوط و منفعت‌طلبانه بود که با لحنی سرشار از غرور و تبختر به زبان می‌آمد؛ از لطفی که این آقا و دوستانش در سه سال گذشته به پرسپولیس کرده‌اند تا نیت‌خوانی در مورد استراتژی باشگاه برای فصل نقل‌وانتقالات و البته طعنه و کنایه به تمدید قرارداد محسن ربیع‌خواه. مسلمان آن شب نشان داد در تمام طول این مدت، «نیمکت ذخیره‌ها» بهترین جایی بوده که برانکو بزرگوارانه می‌توانسته به او ببخشد.
استاد می‌فرماید: «باشگاه منتظر است پنجره باز شود تا بعد در مورد تمدید قرارداد بازیکنان تصمیم بگیرد»؛ گیریم که اینطور باشد، اما آیا چنین رویکردی جرم است؟ چطور یک بازیکن بیست‌وچند ساله هر فصل می‌تواند تیم بزرگی مثل پرسپولیس را معطل امضای شاهانه خودش کند، اما باشگاه نمی‌تواند چند صباح منتظر بماند تا اگر محرومیتش رفع شد، در بعضی پست‌ها بازیکن باکیفیت و کم‌ادا بگیرد؟
استاد می‌فرماید: «به فرض که با من مشکل دارند، برای تمدید قرارداد کمال چرا پا پیش نگذاشته‌اند؟»؛ اتفاقا چه مثال خوبی، همین آقای کامیابی‌نیا در دو فصل گذشته چقدر برای تمدید قراردادش ناز کرد؟ حالا واقعا پرسپولیس حق ندارد پیش از هر اقدامی حداقل از این مساله ساده باخبر شود که آیا امکان جذب بازیکن را دارد یا نه؟
استاد می‌فرماید: «اعتصاب کردیم، جریمه‌مان کردند و حالا می‌گویند تمدید کنید تا جریمه‌ها را ببخشیم»؛ به خدا که خیلی هم مهربانانه برخورد می‌کنند. جریمه اعتصاب و این قبیل رفتارهای ساختارشکنانه حتی با تمدید قرارداد سفیدامضا هم نباید بخشیده شود. مگر بازیکنان تا به حال یک ریال از پاداش قهرمانی‌شان را بخشیده‌اند که باشگاه جریمه رفتارهای کودکانه و خودخواهانه آنها را ببخشد؟
استاد می‌فرماید: «برانکو امروز به بازیکنانی بازی داد که قرار است جلوی الجزیره هم بازی کنند»؛ خب بفرمایید شما ارنج کنید، تعارف نداشته باشید لطفا! این دومین بار است که مسلمان به وضوح در پیشگاه رسانه‌ها در کار مربی تیم دخالت می‌کند. او قبلا یک بار دیگر هم همین خبط را در برنامه نود مرتکب شد که گویا یکی از عوامل آغاز اختلاف نظر بین او و برانکو اصلا همان داستان بود. با این اوصاف گویا باید حرف و حدیث‌ها را در مورد بدقلقی‌های بی‌پایان مسلمان در تمرینات قبول کرد؛ وقتی او در «عیان» با مربی‌اش اینطور تا می‌کند، ببینید در «نهان» چه‌ها کرده...!
همه آنچه استاد فرمودند یک طرف و این جمله دردناک و استخوان‌سوز یک طرف دیگر: «سال اولی که آمدیم، پرسپولیس را از منجلاب بیرون کشیدیم و نایب‌قهرمان شدیم. در دو سال اخیر هم قهرمان شده‌ایم»؛ خوب است آقای مهندس به کارنامه خودش قبل از حضور در پرسپولیس و شاگردی برانکو نگاه کند تا ببیند چه کسی چه کسی را از منجلاب بیرون کشید. تا سه سال پیش سر نخواستن مسلمان دعوا بود و باشگاهی مثل ذوب‌آهن او را به صد میلیون تومان حق رشد نسیه فروخت، اما پرسپولیس طوری این مهره سوخته را زنده کرد که حالا پز پیشنهادهایش را می‌دهد. محسن مسلمان جمعه‌شب با حرف‌هایش برانکو را روسفید کرد؛ فقط کاش او زودتر لب باز می‌کرد تا مردم اصل داستان را می‌فهمیدند و بیهوده با شعارهای‌شان در این مدت، فشار پیرمرد بی‌نوای کروات را بالا و پایین نمی‌کردند!
