مصدومیت روزبه چشمی اگرچه پایان تلخی برای این بازیکن در جام جهانی 2018 بود اما دریچه تازه‌ای را به روی هم تیمی این بازیکن یعنی مجید حسینی باز کرد. حسینی جوان در روز تولدش کادوی بزرگی گرفت. مجید در سن 21 سالگی میدان بزرگی را پیش روی خود دید که پیش بینی آن قبل از جام جهانی برای او غیر قابل باور بود. انگار همه چیز دست به دست هم داد تا مجید حسینی بتواند خودی نشان دهد و البته این نکته بیش از هرچیزی می‌تواند مدیران استقلال و حتی شفر را نگران کند. حسینی حاصل سرمایه‌گذاری در تیم‌های پایه است و تسلط او در چنین میدان بزرگی بی شک به حضور او در بازی‌های بزرگ دیگری بر می‌گردد. در اینجا اما یک نکته وجود دارد، حسینی برای رسیدن به استقلال و موقعیت امروزش سختی‌های زیادی را کشید. حسینی هر چند در تیم‌های پایه ملی عملکرد درخشانی داشت اما برای رسیدن به استقلال از مسیری گذشت که کمتر کسی حاضر به قبول آن است. این بازیکن جوان در دیدار تدارکاتی استقلال و سایپا در میانه فصل به‌عنوان بازیکن تستی از سوی قلعه‌نویی به کار گرفته شد و به اندازه‌ای در 16 سالگی با اعتماد به نفس برابر میلاد میداودی و ستاره‌های آن روزهای سایپا درخشید که امیر قلعه نویی بعد از بازی درخواست امضای قرارداد با این بازیکن را ارائه کرد و کمتر از دو هفته بعد حسینی به فهرست استقلال در لیگ برتر اضافه شد و اگر یک مصدومیت بد موقع نبود، حسینی سال‌ها پیش به فوتبال معرفی شده بود. حضور در تیم امید استقلال، سقوط با راه آهن و نیمکت نشینی در تیم منصوریان ادامه مسیر جوان اول این روزهای فوتبال ایران است. سید جدید فوتبال ایران در تمامی این روزها در تمرینات شرکت کرد و نسبت به هیچ موضوعی گله نداشت تا در نهایت رفته رفته تبدیل به بازیکنی شد که عدم حضور او برای آبی‌ها مساوی با عدم کلین شیت بود. سید مجید جوان با تغییر رقم قرارداد نیز تغییری نکرد. کافی است او را در محل تمرین و اردوهای استقلال با بسیاری از بازیکنان دیگر فوتبال ایران مقایسه کنید تا متوجه این موضوع بشوید که وقتی هدف پیشرفت در فوتبال باشد، هیچ اتفاقی نمی‌تواند مانع از مسیر شما شود.
