اینجا ایران تنها کشور دنیاست که منتقدانش می توانند توی چشم مخاطب نگاه کنند و بگویند ماست سیاه است یا در وسط روشنی روز بگویند نمی بینید شب شده؟ این حکایت جدیدترین گفته سعید فائقی است. مدیر دوست داشتنی اما مسئول گل و بوسه و استقبال در دوره مدیریت مصطفی هاشمی طبا که مهمترین تصمیم سازی شان در تاریخ فوتبال ملی ، انتخاب محمد مایلی کهن برای سرمربی گری تیم ملی منصوب کردند. درست در زمانی که بحث مربیان بزرگ خارجی مطرح بوده یا خود مصطفوی رئیس وقت فدراسیون فوتبال مصاحبه کرده بود و آن مان در سال 75 گفته بود ، از بین ناصر حجازی و علی پروین ، به خواست مردم ، یکی سرمربی تیم ملی می شود ، آنها با فشار مایلی کهن را که کارمند وزارت ورزش بود را به عنوان گزینه نهایی به تیم ملی بردند. اگرچه مایلی کهن وارث یک نسل طلایی شد و در حد توان خود نتایج موفقی گرفت اما هنوز حافظه تاریخی فوتبال ایران از یادش نرفته آن سیاست های اعمال شده از سوی این مدیران را.
آقای فائقی در جدیدترین گفت و گویش فرمودند:« تیم ملی ایران بر اساس آمارهای فیفا ، تیم سی و دوم جام جهانی بوده است. می خواهند با غوغاگری باخت را در چشم مردم پیروزی وانمود کنند.»
علم آمار ، علم عدد و رقم است و حالا منتقدانی از جنس فائقی ، یا دوستان نزدیک به حاجی مایلی که 4 سال قبل یک امتیاز تیم ملی و قرار گیری در رده 28 جام جهانی را آخر شدن می نامیدند ، قرار گرفتن در پله 18 دنیا و احتمال صعود تیم ملی تا رده بیستم دنیا در رنکینگ پس از جام جهانی را یک شکست و آخر شدن در جام جهانی می نامند.
این بار اتکای شان به آنالیز درصد مالکیت توپ و پاسکاری هاست. حتی اما این بزرگواران نگاهی نمی کنند به سایر بازی ها. دوستان که بعید است بازی روسیه با اسپانیا یا خیلی دیگر از بازی های این جام را حتی به تماشا نشسته باشند، اینگونه با آمار بازی می کنند. چون شاید خیلی از فوتبال هم نمی دانند. می خواهند ژست منتقد بگیرند.
قطعا اگر تیم ملی در فاز هجومی نمایش بهتری داشت و در ضد حمله ها بیشتر پیش رفته بود ، امروز می شد بیشتر به این تیم ملی بالید. اگر در دقت ضربات آخر کمی موفق تر بود. اگر کمی از داوری ها شانس آورده بود ، یکی از بدشانس ترین تیم های جام جهانی لقب نمی گرفت ولی این آمارسازان محترم که در قامت منتقد ، سخن می رانند ، حتی نمی دانند وقتی صحبت از جایگاه تیم ها می کنند ، رنکینگ مسابقات ملاک است. فوتبال دفاعی اتفاقا یکی از تاکتیک های رایج این روزها در فوتبال است که کی روش 7 سال است آن را بازی می کند و هیچ یک از بندهای قراردادش جیزی ندارد که به او بگوید باید فوتبال مالکانه بازی کنی! برایش نوشته اند تیم را به جام جهانی ببر و پاداشش را بگیر!
این واقعیتی است که منتقدی چون فائقی یا نمی داند یا دانسته فکر می کند با این سبک از انتقاد برای خود محبوبیتی می خرد!
