کوروش محمدی امروز در جلسه بررسی آسیب‌های اجتماعی زنان با عنوان "زنان خارج از متن شهر" اظهار کرد: نباید با نگاه جنسیتی به آسیب ها نگریست زیرا در بحث حاشیه نشینی تنها زنان آسیب نمی بینند و به بحث مردان توجه کم تری شده است. زنان جامعه تنها آسیب پذیرتر از مردان هستند.
رییس انجمن آسیب شناسی ایران با اشاره به اینکه ما خود باعث آسیب در جامعه هستیم، گفت: برخی افراد برای بهبود زندگی وارد شهر شده اند، اما سوء مدیریت این سال ها در کنترل مهاجرپذیری و حاشیه نشینی سبب آسیب های کنونی است. حاشیه نشینی ارتباطی با جغرافیا ندارد بلکه موضوع اصلی در خدمات و نگرش جامعه به این افراد است.
محمدی با بیان اینکه نمی توان در برخی نقاط با اجرای چند برنامه شاد فرهنگی موقت اثرگذار بود، افزود: باید به مناطقی که به عنوان حاشیه مطرح می‌شوند به عنوان مسئله ای اجتماعی نگاه شود نه به عنوان یک آسیب. در این صورت می توان برای آن برنامه ریزی کرد. کسی که نتوانسته است به شهر تعلق پیدا کند نمی توان با برنامه‌ای فرهنگی و موقت آن را برگرداند.
وی ادامه داد: تمامی آسیب‌ها ناشی از حاشیه نشینی نیست و نمی‌توان آنها را حذف کرد، اما می‌توان برای آن راهی منطقی پیدا و کنترل کرد. ما هیچ اولویت بندی برای آسیب های اجتماعی نداریم. آسیب‌هایی همچون حاشیه نشینی، اعتیاد و طلاق همه شبکه‌ای در هم تنیده‌اند که اولویتی نخواهند داشت.
رییس انجمن آسیب شناسی اظهار کرد: آسیب‌های اجتماعی در شهرها نیز وجود دارند، اما در مناطق حاشیه‌ای پر رنگ‌تر دیده می شوند و یکی از عوامل موثر در حاشیه نشینی مدیریت شهری است زیرا تمامی خدمات به مراکز شهر تعلق می گیرد. توزیع نادرست خدمات منجر به توسعه حاشیه نشینی است.
محمدی گفت: مادامی که نگاه به حاشیه شهرها به عنوان سکونتگاه‌های غیر رسمی شناخته شود، نمی‌توان مشکل را حل کرد. وقتی عدالت اجتماعی در ارایه خدمات برای ساکنان حاشیه‌ای دیده شود، باید انتظار داشته باشیم که این افراد نیز شهروند خوبی باشند. حاشیه نشینان بخشی از شهروندان هستند.
وی اظهار کرد: آسیب پذیری زنان تنها در حاشیه شهر نیست بلکه در حاشیه شهرها پر رنگ تر دیده می شود. تاکنون برای رفع آسیب ها اقدام خاصی انجام نشده به طوری که آسیب هایی که در سال ۶۳ وجود داشته بدون هیچ برنامه‌ای برای رفع آن همچنان باقی است. سازمان های مردم نهاد و خیریه ها باید نخست از پیشگیری به عنوان توانمندسازی استفاده کنند.
محمدی تصریح کرد: فضای شهری نشات گرفته از نگرشی است که جامعه از مردسالاری حمایت می کند. برای بحث زنان قانون‌هایی برای گرفتن مهریه و ... وجود دارد اما هیچ قانونی از نگاه ابزاری به زنان نگفته است. تا زمانی که مردانی در پشت درب های بسته برای زنان قانونگذاری می کنند شرایط بهتری نخواهیم داشت.
وی ادامه داد: آسیب‌ها در این سال ها تغییر نکرده‌اند و ۳۰ سال تمام جامعه را درگیر این کرده‌ایم که رفیق ناباب عامل اعتیاد است در صورتی که جامعه کنونی خود اعتیاد را تولید می کند. آسیب‌ها امروزه در کف شهر رخ می دهد. نزدیک به ۴۰۰ نقطه بحران در شهر وجود دارد اما کسی راجع به مردان روسپی صحبت نمی کند. باید نگاهی به رفتارهای بیمارگونه داشته باشیم.
وی با اشاره به اینکه نیم میلیون حاشیه نشین در اصفهان وجود دارد، افزود: نرخ حاشیه نشینی در اصفهان بسیار پایین است و سکونتگاه‌های غیر رسمی گذشته، امروزه جزو مناطق ۱۵ گانه شهرداری های اصفهان قرار گرفته‌اند.
وی ادامه داد: در حوزه مدیریت شهری بیشترین خدمات در مناطق مرکزی شهر متمرکز شده است، از این رو نه برنامه‌ای برای مانع شدن از حاشیه نشینی و گسترش این مناطق و نه برنامه‌ای برای اتصال این مناطق به شهر با نگاه شهروندی وجود داشته است، از این رو حس تعلق شهری برای آن ها ایجاد نشده است و اینگونه باورهای آنان با باورهای اصیل شهر فاصله گرفته است.
وحیده حمیدی مدیرعامل موسسه همراز نیز گفت: آسیب هایی چون فقر، اعتیاد، تکدی گری و روسپی‌گری زنان را آسیب پذیرتر می کند اما حاشیه نشینی تنها عامل آسیب پذیری زنان نیست.
وی اظهار کرد: از دیدگاه جامعه شناختی تفاوتی بین زنان و مردان وجود ندارد اما آنچه در هر جامعه‌ای وجود دارد این است که زنان تحت تأثیر موضوعات سیاسی و اقتصادی قرار می گیرند.
وی افزود: آسیب هایی چون فقر، اعتیاد، تکدی گری و ... زنان را آسیب پذیرتر می کند اما حاشیه نشینی تنها عامل آسیب پذیری زنان نیست. وزارت بهداشت از سال ۸۵ مصوب کرده است که خدمات مردم نهاد به زنان آسیب پذیر ارائه شود و سمن‌ها در این حوزه به طور شفاف و جدی‌تر حضور پیدا کردند و آن ها این امکان را دارند که افراد نیازمند خدمات را پیدا کرده و به آنها کمک رسانی کنند.
مدیرعامل موسسه همراز تصریح کرد: ما نیازهای زنان را به درستی نمی شناسیم و شاید آموزش بر آنها موثر باشد اما باید نیازهای آن ها به درستی شناخته و خدمات بهتری به اینگونه افراد ارائه شود.
حمیدی ادامه داد: باید تعداد سمن ها در این زمینه بیشتر شود زیرا تعداد افراد نیازمند حمایت بسیار است. دولتی ها می توانند برنامه ارائه کنند، خیریه ها حمایت مالی داشته باشند و سمن ها برنامه ها را برای این افراد اجرا کنند. آسیب ها حذف شدنی نیستند اما با ارائه برنامه‌ای درست می‌توان آنها را کنترل کرد.
همچنین مسعود مهدویان‌فر، رئیس اداره اجتماعی سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان نیز در این میزگرد اظهار کرد: درباره حاشیه نشینی جامعه‌ای ۱۰۰ یا ۲۰۰ نفره در شهر اصفهان صحبت نمی‌کنیم زیرا ۱۰ الی ۱۵ درصد جمعیت اصفهان در حاشیه شهر وجود دارند که نیمی از آن جامعه زنان حاشیه نشین با حدود ۱۵۰ هزار نفر را تشکیل می دهد.
وی افزود: طبق آمار سال ۱۳۹۵ در شهر اصفهان ۸۵ هزار زن سرپرست خانواده وجود دارد. باید نگاه حمایتی به نگاه توانمندی تغییر کند. در سال جاری لایحه توانمندسازی زنان در معرض آسیب و آسیب دیده توسط شورای شهر ایجاد شد. توانمندسازی فرهنگی، حقوقی، اقتصادی، روحی و روانی همه باید مورد توجه قرار گیرد.
رئیس اداره اجتماعی سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری گفت: در سال تحصیلی جدید آموزش ها را از آموزش و پرورش آغاز خواهیم کرد که بسیار می تواند به بحث حاشیه نشینی کمک کند.
مهدویان فر ادامه داد: فضای بی دفاع شهری مکانی است که در آن نا امنی، وقوع جرم و بزهکاری انجام می شود و فضاهای مستعدی برای وقوع جرم است. باید بتوانیم فضاهای بی دفاع شهر را کم کنیم و امنیت اجتماعی بانوانی را که دراین مکان ها تردد می کنند بهبود بخشیم.
همچنین مجتبی ناجی ، معاون اجتماعی اداره کل بهزیستی استان اصفهان نیز در این نشست اظهار کرد: در روانشناسی نقش فرد و ویژگی‌های شخصیت فرد در وضع زندگی او تاثیر دارد. یکی از این ویژگی‌ها قانون گریزی است که فرد نمی‌تواند در قالب شهر قرار گیرد. بسیاری از افراد حاشیه نشین دانشمند و فیلسوف بوده‌اند پس نباید ذهن ما نسبت به حاشیه نشینی منفی باشد.
وی افزود: این افراد تنها نمی‌خواهند استانداردهای جاری مردم عادی را بپذیرند اما پس از قرار گرفتن در محیطهایی دور از قوانین به مرور محیط بر آنها تاثیر می‌گذارد و پذیرای قوانین نخواهند بود. مردان در جامعه اگر آسیب ببینند فرزندان نیز دچار آسیب خواهند شد.
انتهای پیام
