فرزاد رمضانی بونش در گفت‌وگویی در ارزیابی خود از انتخاب عمران خان به‌عنوان نخست وزیر جدید پاکستان و تاثیر آن در روابط دو کشور ایران و پاکستان اظهار کرد: روابط ایران و پاکستان به گونه‌ای است که در قبل از انقلاب اسلامی همواره پاکستان به عنوان یک متحد بنیادین به ایران نگاه می‌کرد زیرا ایران در مسیر غرب قرار گرفته بود و پاکستان برای موازنه با هند و همچنین کمک‌های گوناگون اقتصادی وسیاسی به تهران نگاه داشت.
وی تصریح کرد: اما با انتخاب عمران خان به نظر می‌رسد، وارد دوره جدیدی از روابط ایران و پاکستان می‌شویم، زیرا حزب مسلم لیگ شاخه نواز شریف وابستگی و همکاری‌هایی با عربستان داشتند اما عملا عمران خان با توجه به نوع مخالفت‌ها و انتقاداتی که از سیاست خارجی و داخلی حزب مسلم لیگ داشت، به نظر می‌رسد در برآورد نهایی و ترازوی سیاست خارجی خود از دامنه روابط سیاسی، امنیتی و اقتصادی با عربستان کاسته و در مقابل حوزه‌های همکاری سیاسی و اقتصادی خودش با تهران را گسترش دهد.
این کارشناس مسائل منطقه همچنین بیان کرد: همان‌طور که می‌دانید به نظر می‌رسد براساس دیدارهایی که مقامات دو کشور ایران و پاکستان با یکدیگر داشته‌اند، عمران خان در آینده نزدیک به تهران سفر خواهد کرد، در حالی که نخست‌وزیران پیشین پاکستان سفر نخست خود را عربستان انتخاب می‌کردند اما عمران خان اولین سفر خود را تهران و سپس ریاض انتخاب کرده و این امر نشان می‌دهد که مراودات با تهران را بیشتر مد نظر قرار می‌دهد و تلاش می‌کند تا روابط خود با ایران را افزایش دهد.
رمضانی بونش در ادامه اظهار کرد: در سال‌های گذشته روابط اقتصادی ایران و پاکستان با توجه به پتانسیل‌های موجود بسیار کمتر بوده اما در وضعیت کنونی به نظر می‌رسد عمران خان تلاش خواهد کرد تا سطح روابط را به وعده‌ها و چشم‌اندازهای 5 میلیارد دلاری که قبلا از سوی مقامات دو کشور مطرح شده، برساند.
وی افزود: اما با توجه به شرایط کنونی و نوع تحریم‌هایی که وجود دارد به ویژه تحریم‌های بانکی و تحریم‌هایی که از سوی آمریکا اعمال می‌شود با یکسری چالش‌هایی رو برو می‌شود که این مساله چشم انداز روابط اقتصادی پنج میلیارد دلاری را با ابهام رو به رو می‌کند.
این پژوهشگر و کارشناس ارشد مسایل منطقه‌ای ادامه داد: اما آنچه مشخص است عمران خان تلاش می‌کند که با توجه به گزینه‌هایی مانند رایزنی ، مذاکره با آمریکا برای مستثنی شدن از تحریم‌ها و برقراری روابط کالا به کالا را مد نظر قرار دهد و سطح روابط اقتصادی دو کشور را افزایش دهد.
وی همچنین ابراز کرد: یکی از دغدغه‌های اصلی پاکستان در نوع ارتباط با ایران و همکاری‌های منطقه‌ای مربوط به بلوچستان پاکستان است، در واقع مرز ایران و پاکستان از گذشته محل عبور اشرار، گروه‌های مواد مخدر، گروهک‌های تروریستی و افراطی بوده و در بعد دیگر پاکستانی ها در وضعیت کنونی خواهان کاهش حضور هند در ایران و نزدیکی مرز خودشان هستند.
رمضانی بونش افزود: در مقابل آنچه مشخص است با توجه به وسعت گسترده مرزهای ایران و پاکستان ممکن است اختلافاتی داشته باشیم اما عملا کنترل دقیق مرزها تا حدی مشکل است ولیکن در دوره جدید احتمال این‌که همگرایی بین ایران و پاکستان وجود داشته باشد،بیشتر است.
انتهای پیام
