چرا وررود به ترکیب اصلی تیم کی روش سخت تر از همیشه است

تیم ملی یکی از پرستاره ترین دوران خود در قرن 21 را تجربه می کند. البته هنوز بازیکنانی در قواره علی دایی، مهدی مهدوی کیا، علی کریمی و... وجود ندارد اما همین بازیکنانی که هستند بسیار باکیفیت‌اند و سطح فنی‌شان نزدیک به هم است. در پست دروازه بان، مدافع میانی، دفاع راست و چپ، هافبک ها و مهاجم نوک سرمربی تیم ملی با انتخاب های فراوانی روبرو می باشد و می تواند در رقابتی ترین فضای ممکن بهترین ها را گزینش کند.

حال بد نیست نگاهی به لیست 23 نفره دعوت شده و لیست 25 نفره دعوت نشده بیاندازیم تا هرچه بهتر وضعیت رقابت در تیم ملی را درک کنیم:

* کی روش برای پست دروازه بانی بیرانوند، عابدزاده و حسینی را انتخاب کرد. در حالی که محسن فروزان، رشید مظاهری و پیام نیازمند نیز شایسته پوشیدن پیراهن تیم ملی بودند.

* او در دفاع وسط مجید حسینی، منتظری، پورعلی گنجی و روزبه چشمی را برگزید. آبا سیدجلال، خانزاده، پورغاز، سیاوش یزدانی و... نمی توانستند در این لیست باشند؟

* در دفاع کنار، وریا غفوری، رامین رضاییان، آرمین سهرابیان، صادق محرمی و میلاد محمدی حضور دارند. آلترناتیوشان محمد ایرانپوریان، سعید آقایی، محمد انصاری و حتی میلاد زکی پوری هستند که شاید اگر چند سال پیش در فوتبال ایران بودند، به فیکس تیم ملی تبدیل می شدند.

* کی روش برای هافبک دفاعی از امید ابراهیمی، سعید عزت اللهی، احسان حاج صفی و علی کریمی بهره می برد. این در حالی است که کمال کامیابی نیا، فرشید باقری، مهدی کیانی، احمد نوراللهی و... کیفیت بالایی در لیگ هجدهم ارائه کرده اند و مترصد یک فرصت هستند.

* برای پست هافبک هجومی، بازیساز و کناری کادرفنی تیم ملی اشکان دژاگه، مسعود شجاعی، مهدی ترابی و علی زاده را انتخاب کرده است. حالا چهره های درخشان فوتبال ایران در این پست ها؛ محسن مسلمان، سیامک نعمتی، محمدرضا حسینی، فرشید اسماعیلی و... .

* وینگرهای ایران علیرضا جهانبخش، مهدی طارمی و وحید امیری هستند که شاید بازیکنان بی جانشینی به حساب بیایند اما فراموش نکنیم مرتضی تبریزی، آرمان رمضانی، دانیال اسماعیلی فر و احسان پهلوان نیز فوتبالیست های بسیار با کیفیتی هستند.

* در پست مهاجم نوک تنها اسم کریم انصاری فرد و سامان قدوس به چشم می آید. علی علیپور، کاوه رضایی و... رقبای این بازیکنان به شمار می آیند.

این گزاره ها به روشنی سختی رقابت برای رسیدن به اردوی تیم ملی را نشان می دهد اما تازه پس از این آزمون، ملی پوشان باید یک کنکور سخت را برای رسیدن به مستطیل سبز سپری کنند و اتفاق ناخوشایند این که سهمیه قبولی این کنکور تنها 11 نفر است.

علیرضا بیرانوند، مرتضی پور علی گنجی، رامین رضاییان، مجید حسینی، سعید عزت اللهی، احسان حاج صفی، علیرضا جهانبخش، وحید امیری، مهدی طارمی، کریم انصاری فرد و [سردار آزمون] 11 مهره ای بودند که در جام جهانی بیش از بقیه به کار گرفته شدند اما بدون شک همین ها نیز هیچ اطمینانی برای بازی در جام ملت ها ندارند؛ همانطور که در طول جام جهانی نیز جای خود را به دیگر بازیکنان دادند و تیم ملی هیچ خلا خاصی را احساس نکرد.

اکنون شاید اگر جای این 11 تا را با 11 بازیکن دیگر تغییر دهیم، آب هم از آب تکان نخورد و همین رقابت وحشتناک باعث شده تا بازیکنان تمام تلاششان را برای رسیدن به ترکیب اصلی انجام دهند. علاوه بر این، کادرفنی تیم ملی باتوجه به حضور این تعداد بازیکن خوب و با کیفیت، به خوبی امکان استفاده از تاکتیک های مختلف و تغییر ریتم مسابقه در طول بازی را دارد. همچنین نباید از یاد ببریم که اکثر این بازیکنان دو یا چند پسته هستند و می توانند در مناطق مختلف زمین به کار گرفته شوند؛ اتفاقی که برای مربیان حرفه ای چون کارلوس کی روش، برانکو ایوانکوویچ و وینفرد شفر بسیار مهم و حیاتی است.

فوتبال ایران این ایجاد رقابت «کمرشکن و ستاره کش» را مدیون کارلوس کی روش و البته مربیان لیگ برتری است که در طول فصول گذشته به بازیکنان جوان تر بیش از هر زمان دیگری اعتماد کردند و سرمربی تیم ملی نیز آن ها را برگزید و در اردوی تیم ملی پرورش داد تا خیلی هایشان هم به آن‌ور آب بروند و رویای‌شان را در قاره سبز دنبال کنند.