پشت برخی سلفی‌ها یک دنیا توطئه است

علیرضا یک گلوله آتش بود. تماشای برخی صحنه‌های تشییع جنازه منصورخان حالش را به هم ریخته بود. او با شرم و آزرم از جماعتی گفت که به خاطر منافع شخصی در جلد آفتاب‌پرست‌ها فرو می‌روند. شاگرد قدیمی پورحیدری دیروز به سیم آخر زد.

• شنیدیم در تشییع جنازه منصورخان حضور نداشتی؟

از دست برخی هزاررنگ‌ها نرفتم. من هشت سال شاگرد منصورخان بودم، مرده پورحیدری که لطف و محبت اکبرپور را نمی‌خواهد. آدمی که آزارش به مورچه هم نمی‌رسید جایش وسط بهشت است.

• مثل اینکه دل پری داری.

من خیلی حرف‌ها دارم که بزنم. آقایی که پشت سر منصورخان صفحه می‌گذاشت و توطئه می‌کرد و می‌گفت با عصا هم دست از سر استقلال برنمی‌دارد، جلوتر از همه با جنازه او سلفی می‌گرفت و خودش را می‌زد. قسم می‌خورم پشت‌سر سلفی‌ها با پیكر پورحیدری یک دنیا توطئه است. من آدم رکی هستم و حرف دلم را می‌زنم.

• شما کشف ناصر حجازی بودی و تله‌پاتی پررنگی با او داشتی. رابطه ناصر و منصور چطور بود؟

احترام همدیگر را همیشه داشتند. ممکن است اختلاف سلیقه‌ای بوده اما هرگز پشت‌هم حرف نزدند و میانه خوبی داشتند.

• به نظرت باشگاه استقلال نباید فکری به حال پیشکسوتانش کند؟

اینجا پیشکسوت یعنی میت. تکلیف پیشکسوتی که در آزادی یک صندلی ندارد و آدرس باشگاه را هم بلد نیست معلوم است. باز گلی به جمال اولیایی که چند وقت پیش جلسه گذاشت و از قدیمی‌ها تقدیر کرد. این آقایان فقط آمده‌اند جیبشان را پر کنند.

• راستی ۲۹۰هزار تومان باشگاه که مختص پیشکسوتان است به حسابت واریز می‌شود؟

یک ریال هم تا امروز نگرفتم. من هشت سال برای تشتک سازی بازی کردم، نه استقلال. مگر خبر ندارید؟

• راستی طلبت را از باشگاه گرفتی؟

چند ماه دویدم اما ۲۵زار هم گیرم نیامد، چه برسد به ۲۵میلیون. یک پولی هم ریختم به حساب کمیته انضباطی اما حقم را که نگرفتند هیچ، پول را هم برنگرداندند. اگر بلد نیستند حق خلق‌الله را بگیرند چرا شماره حساب می‌دهند؟