با شروع جام‌جهانی فوتبال اخبار سینمایی هم بشدت تحت تأثیر جام‌جهانی قرار گرفته و فوتبالی شده. شنیده‌ها حاکی از این است که تعداد زیادی از سینماگران در حال آماده‌کردن چمدان‌های خود برای سفر به روسیه هستند. ماجرا یک طوری شده که خود روس‌ها هم شاکی شده‌اند و گفته‌اند: «داداش جشنواره فجر نیست همه‌تون دارید میاید آ. دیگه شورش رو در نیارید. مرسی. اه». در همین رابطه یکی از دوستان دلواپس هم از فرصت استفاده کرده و پیشنهاد داده که «تا این به اصطلاح سینماگرهای مبتذل از کشور خارج شدن، سریع مرزها رو ببندید که نتونن برگردن. این طوری مشکل به‌اصطلاح سینمای منحرف معلوم‌الحال ایران هم حل میشه و ما دیگه هی مجبور نیستیم بریم فیلم‌ها رو از رو پرده بکشیم پایین.» او در ادامه از این‌که این پیشنهاد جذاب به مغزش رسیده، شور و شعفی خاص در اقصا نقاط بدنش ایجاد شده و گازی به موتورش داده و صحنه را ترک کرده است.
اما خبر سفر بازیگران ایرانی به روسیه در عرصه اقتصادی هم تأثیرات شدیدی داشته و قیمت شلوارک در بازار جهانی با رشد بیست‌وهشت‌درصدی به بالاترین نرخ خود در سه ماه اخیر رسیده است. رئیس انجمن شلوارک‌دوزان مقیم مرکز (شاخه مامان‌دوزها) در همین رابطه اعلام کرد که این قیمت واقعی نیست و دارای حباب بالایی است که بر اثر هیجانات روانی بازار ایجاد شده است. دولت هم با اعلام این‌که «شلوارک به میزان لازم در انبارهای بانک مرکزی موجود است» از بازیگران خواست آن‌قدر جو ندهند. دولت همچنین قول داد که به‌زودی از شلوارک تک‌نرخی دولتی رونمایی کند. این وسط اما یک نفر که معلوم نبود تا الان کجا بوده، خبر داد که: «آقایون داداشا، روسیه سرده، شلوارکِ چیتونه؟» و به این ترتیب یک مشکل بزرگ اقتصادی حل شد و مشکل دیگری در فروشگاه‌های عرضه کاپشن و پالتو به وجود آمد و پالتو خز برای چندمین بار در چند سال اخیر خز شد.
و در ادامه دو خبر کوتاه سینمایی:
ـ خبر انتخاب کیت آپتون به عنوان جذاب‌ترین زن سال ٢٠١٨، بار دیگر جوانان غیور ایرانی را به صفحات سرچ گوگل کشاند. آنها پس از بررسی‌های مختلف و ویدیوچک‌هایی که از جهات و زوایای مختلف داشتند، با اعتراض شدید به انتخاب صورت گرفته، گفتند: «بابا، صدف طاهریان خودمون که به مراتب با کمالات‌تر و با اصل و نسب‌تره» و از خورده شدن دوباره حق یک ایرانی در عرصه رقابت‌های جهانی ابراز تاسف کردند.
ـ دعوا بین مسئولان اجرایی جشنواره ملی و جشنواره بین‌المللی فجر بر سر این‌که «کی بیشتر بودجه داشته و کی بیشتر خرج کرده» به بالاترین حد خود رسید. در همین رابطه یک آقازاده مظلوم که از این دعواها و بحث‌های الکی خسته شده بود، گفت: «داداش برا چی آن‌قدر دعوا می‌کنید؟ دو لقمه نون و بیت‌المال سر سفره هست با هم بخورید بره دیگه» و به خوردن خود ادامه داد.
