با شروع نیم‌فصل دوم لیگ هجدهم بخت مهدی شیری که از شروع فصل به پرسپولیس انتقال یافته و به‌سبب محرومیت مقرر توسط فیفا حق بازی نداشت، باز شد و او نیز به شکلی سریع در ترکیب این تیم جا افتاد و ایوانکوویچ هم به او اعتماد کرد و محصول آن بی‌نیاز شدن مجدد سرخ‌ها از نفراتی تازه در پست مدافع راست بوده است. شیری البته نه سانترهایی به‌خوبی رضاییان دارد و نه بازی‌اش توام با سرعتی به اندازه محرمی است و همچون مرد جوانی که در زاگرب فقط در بازی‌های لیگ کرواسی حضور یافته (و از پیکارهای لیگ اروپا دور نگه داشته شد) انفجاری جلوه نکرده است، ولی مدافع راستی است که می‌توان به او دل بست و امیدوار ماند که در مدتی نه‌چندان طولانی به درجات یک بازیکن مطمئن برسد و به‌گونه‌ای بازی کند که ضرر بزرگی شامل حال تیم وی نشود.
نام‌هایی که برایتان می‌آوریم، لزوما فقط ساخته و پرداخته خود پرسپولیس و محصولات صرف این باشگاه نیستند بلکه برخی از آنها در باشگاه‌های دیگر ریشه گرفته و سپس به جمع قرمزها کوچ کرده‌اند، اما سرخ‌ها چنان مهارتی در متبلور کردن آنها دارند که انگار کارخانه‌ای قدیمی و همچنان کارآمد در تولید بهترین مدافعان راست فوتبال کشور و پرورش هرچه بیشتر نیروهای محق و قوی در این منطقه‌اند و در این زمینه بی‌رقیب هستند.
پرسپولیس در ابتدای دوران برانکو ایوانکوویچی خود محمدرضا خانزاده را در پست مدافع راست در خدمت داشت اما پس از هجوم فیزیکی که وی طی سفر سرخ‌ها به قطر به سمت یک هوادار پرسپولیس انجام داد، از چشم‌ها افتاده و بدیهی بود که یک مربی آرامش‌طلب مثل سرمربی کروات پرسپولیس اصراری در حفظ وی نداشته باشد. کوچ او مصادف با انتقال رامین رضاییان از راه‌آهن و جا افتادن سریع وی در جمع قرمزها شده بود، ولی او نیز به‌رغم جور کردن یک پیشینه مالی و انواع مهارت‌ها در سانترها و ارسال پاس‌های کارساز پس از ماجرای انتقال نصف‌‌و‌نیمه‌اش به ریزه‌اسپور ترکیه و تبعات هولناک آن همپا با طارمی (با آن خیریت معروفش!) از درجه اعتبار در نزد پرسپولیس ساقط و راهی اروپا و بازیکن اوستنده بلژیک شد.
پدیده‌ای تازه
همزمان با رفتن وی، ایوانکوویچ هم به حسین ماهینی که پس از سال‌ها بازی در ذوب‌آهن و ملوان پیراهن سرخ را بر تن کرده بود میدان بیشتری در پست مدافع راست ارزانی داشت و هم به جوانکی به نام صادق محرمی که از تیم امیدهای پرسپولیس بالا آمده بود، فرصت‌های لازم را ارائه کرد. از آنجا که ماهینی به‌سبب ضرورت‌های تاکتیکی و پر کردن جای غایبان باید به نقاط و پست‌های مختلف تیم تزریق می‌شد و سر از دفاع وسط و چپ و هافبک وسط هم درآورد، محرمی تبدیل به پدیده‌ای تازه و مدافع راست ثابت جدید سرخ‌ها در لیگ هفدهم و به‌ویژه در نیم‌فصل دوم آن شد و ابعاد درخشش وی به حدی رسید که نعمت لژیونر شدن در عنفوان جوانی شامل حالش شد و به لیگ کرواسی و دیناموزاگرب تیم سابق خود برانکو رفت و فصل گذشته را در آنجا سپری کرد.
انواع جانشینان
ایوانکوویچ در نیم‌فصل اول این لیگ برای پوشاندن جای خالی محرمی به هر گزینه در دسترسی روی آورد و اضافه بر ماهینی که بازی در این پست تخصصی حق مسلم وی بود (ولی به‌سبب مصدومیت شدید امکان ادامه خدماتش را از مهرماه به بعد از دست داد) از سیامک نعمتی و شجاع خلیل‌زاده نیز گهگاه در این پست سود جست و بدش نمی‌آمد که محسن ربیع‌خواه دیگر مصدوم طولانی‌مدت قرمزها را هم در این پست بیازماید ولی او بسیار دیر بازگشت و حضورش در سه ماه پایانی فصل نیز غیر‌مستمر بود. در نهایت با شروع نیم‌فصل دوم لیگ هجدهم بخت مهدی شیری که از شروع فصل به پرسپولیس انتقال یافته و به‌سبب محرومیت مقرر توسط فیفا حق بازی نداشت، باز شد و او نیز به شکلی سریع در ترکیب این تیم جا افتاد و ایوانکوویچ هم به او اعتماد کرد و محصول آن بی‌نیاز شدن مجدد سرخ‌ها از نفراتی تازه در پست مدافع راست بوده است. شیری البته نه سانترهایی به‌خوبی رضاییان دارد و نه بازی‌اش توام با سرعتی به اندازه محرمی است و همچون مرد جوانی که در زاگرب فقط در بازی‌های لیگ کرواسی حضور یافته (و از پیکارهای لیگ اروپا دور نگه داشته شد) انفجاری جلوه نکرده است، ولی مدافع راستی است که می‌توان به او دل بست و امیدوار ماند که در مدتی نه‌چندان طولانی به درجات یک بازیکن مطمئن برسد و به‌گونه‌ای بازی کند که ضرر بزرگی شامل حال تیم وی نشود.
معادله ثابت؟
با توجه به اینکه ایوانکوویچ تاکید کرده احتیاجی به افزودن نفرات جدید به پرسپولیس نمی‌بیند و تغییرات برای فصل بعد در این باشگاه در کمترین حد خواهد بود، شیری می‌تواند روی ادامه حضورش در پست مدافع راست تیم حساب و این را مکانی تقریبا ثابت برای خود تلقی کند و این معادله به‌هم نمی‌خورد مگر در صورتی که محرمی از لیگ کرواسی به ایران برگردد و دوباره سرخپوش شود.
با این اوصاف لازم است هر مدافع راستی در پرسپولیس مطلع شود که میراث‌دار آدم‌های بزرگی در این پست بوده است و شاید سرآمد تمامی آنها ابراهیم آشتیانی بوده باشد که در نیمه اول دهه 1350 در این پست در کل ایران بی‌رقیب بود و شانه به شانه بهترین‌های آسیا نیز می‌سایید.
همزمان با وی اسماعیل حاج‌رحیمی‌پور نیز در این پست در پرسپولیس چهره شد و در یکی، دو سالی که این باشگاه دو تیم همزمان تحت عناوین الف و ب و به روایتی حرفه‌ای و آماتوری در اختیار گرفته بود و دومی را فقط در لیگ تهران به میدان می‌فرستاد، حاج‌رحیمی‌پور به‌عنوان پیستون راست آن تیم عمل می‌کرد.
در سال‌های بعدی محمد دادکان نیز در پست دفاع راست سرخ‌ها ظاهر شد و در قدم‌های بعدی برادران مهدوی‌کیا (مهدی و هادی) هم در این مکان به بازی گرفته شدند، بخصوص هادی زیرا مهدی بعد از کوچش از بانک ملی دائما در خط حمله پرسپولیس یا در پست هافبک تهاجمی این تیم به بازی گرفته می‌شد و البته او به‌سرعت لژیونر و بازیکن بوندس‌لیگا شد.
نسل‌های منتهی به امروز
در نهایت و بعد از گذشت دهه 1380 به نسلی رسیدیم که مردان سال‌های اخیر پرسپولیس را دربر داشته است که پیش‌تر هم نام‌شان را آوردیم و ناگفته نگذاریم که در نسل‌های منتهی به این مردان، سعید نعیم‌آبادی و فریبرز مرادی هم مدتی به‌عنوان مدافع راست پرسپولیس انجام وظیفه کردند و همینطور حسن خان‌محمدی که مثل زوج پژمان جمشیدی و بهنام ابوالقاسم‌پور سایپایی در باشگاهی دیگر بار آمده و سپس سرخپوش شده بود.
روندی بدون پایان
همه این نام‌ها، کارآیی‌ها، مسوولیت‌های اجراشده و درخشش‌های شکل‌گرفته، از راس تا ذیل و از نوک هرم مدافعان راست که مستاجر آن آشتیانی فقید بوده و جدیدترین‌شان مهدی شیری است، به این معنا است که نمی‌توان و نباید این پست و مسوولیت و کار را کوچک شمرد و معمولی دانست و برعکس باید به سبک و سیاق خان‌محمدی که گلوله‌ای از آتش بود و محرمی که عنصر جوانی را به‌گونه‌ای دیگر در این پست معنا کرد و همچنین به سبک و سیاق علی انصاریان و مهدی هاشمی‌نسب که در مقاطعی مدافع راست پرسپولیس (البته در سیستم اغلب 2-5-3 انتخابی علی پروین) بودند و همینطور حمید جاسمیان که 50 سال پیش شروع‌کننده کار مدافعان راست پرسپولیس پس از انتقال مردان تیم موقتا منحل‌شده شاهین به جمع قرمزها بود، عمل کرد و کوشید و پیش رفت و این کارخانه پرورش مدافعان راست ماجراجو را سرپا نگه داشت. این روندی است که پایانی را بر خود مترتب نمی‌داند.
استقبال شیری از رقابت با ماهینی: دفاع راست را بیمه می‌کنیم
بعد از مصدومیت حسین ماهینی، پرسپولیس روزهای زیادی را بدون مدافع راست تخصصی سپری کرد اما با آمدن مهدی شیری، خیالش از بابت این پست هم راحت شد. حالا پرسپولیس هم یک مدافع راست آماده به نام شیری دارد و هم اینکه ماهینی برگشته. این یعنی در فصل آینده باید منتظر رقابتی جذاب بین آنها باشیم. رقابتی که اتفاقا مهدی شیری هم از آن استقبال کرده است: «خدا را شکر که حسین ماهینی برگشته و برای او آرزوی موفقیت دارم. مطمئناً برگشتن حسین می‌تواند یک رقابت جذاب را در سمت راست خط دفاع به وجود بیاورد که این موضوع بیشتر از همه به سود پرسپولیس خواهد بود و می‌تواند دفاع راست تیم را بیمه کند. من هم قطعا در این رقابت پیشرفت خواهم کرد و تمام سعی‌ام را می‌کنم که از حسین یاد بگیرم. امیدوارم رقیب خوبی برای او باشم.»
