فارغ از داستان‌های تیمی، در استقلال برخی مسایل فردی هم باید حل شود. به عنوان مثال روزبه چشمی همچنان به بهترین شکل ممکن فرمول «جا ماندن- پنالتی کردن» را پیاده می‌کند. حالا یک روز مثل بازی با پیکان، روزبه خوش‌شانس است که پنالتی می‌دهدد و حریف ضربه را به گل تبدیل نمی‌کند.
یک روز هم مثل دیدار با ماشین‌سازی پنالتی ناشیانه استاد منجر به گل حریف و شکست استقلال می‌شود. روزبه برای پست مدافع بیش از حد کند است و ظاهرا قرار است هر بار اثبات این مساله، به قیمت یک ناکامی بزرگ برای آبی‌ها تمام شود. از طرف دیگر در مورد مرتضی تبریزی هم کاملا واضح است که کار در استقلال برای او در نیامده و بیش از این اصرار برای نگه داشتن و اعتماد کردن به مرتضی، به زیان هر دو طرف است. از دست دادن گل خالی دقیقه نود و شش مقابل ماشین‌سازی، قشنگ می‌تواند یک قاب متناسب برای خداحافظی تبریزی با استقلال باشد.
