لیگ برتر فوتبال ایران از روز چهارشنبه با برگزاری دیداری بین تیمهای فولاد خوزستان و استقلال (معوقه از هفته هفدهم) در اهواز از سرگرفته میشود. آغاز دوباره حرفه‌ای‌ترین سطح مسابقات فوتبال کشور در حالی رقم می‌خورد که ویروس کرونا هنوز در ایران شایع است و بازی‌ها باید با رعایت پروتکل‌های خاصی برگزار شود.
از جمله پروتکل‌هایی که از سوی فیفا, فدراسیون و سازمان لیگ اعلام شده, انجام آزمایش PCR در فاصله پنج روز یک بار, محدودیت حضور بازیکنان در رختکن, خلوت شدن نیمکت ذخیره‌ها, محدودیت در تردد و تمرینات و ... به حساب می‌آید. قوانین سفت و سختی که نشان از اهمیت موضوع می‌دهد و اجرای آن برای تمامی تیم‌ها الزامی عنوان شده است.
بعد از تعطیلی مسابقات, بین تیمهای لیگ برتر اختلاف‌نظر شدیدی شکل گرفت و عدهای موافق تعطیلی کامل لیگ و عدهای موافق ادامه پیدا کردنش بودند. هرچند که تعداد تیمهای گروه اول خیلی بیشتر بود، اما با رفع مرحله‌ای محدودیت‌های اجتماعی, ستاد ملی مبارزه با کرونا اعلام کرد انجام تمرینات و برگزاری مسابقات فوتبال بلامانع است. صدور این دستور‌العمل باعث شد تا فدراسیون و سازمان لیگ مثل خیلی از کشور‌های دیگرِ درگیر کرونا, تصمیم بر ادامه پیدا کردن لیگ بگیرند.
بعد از نامه چهار باشگاه لیگ برتری به وزارت ورزش برای برگزار نشدن مسابقات و بی‌نتیجه ماندن آن, اخیراً عوامل و بازیکنان هفت باشگاه لیگ برتری با امضای طوماری بلند بالا دوباره خواهان عدم برگزاری مسابقات در شرایط موجود شده‌اند. باشگاه‌های تراکتور, ماشین‌سازی, شهر خودرو, نساجی, پیکان, نفت مسجدسلیمان و پارس جنوبی هفت باشگاهی هستند که حتی تهدید به ارسال این درخواست به فیفا کرده‌اند.
حال جدا از فضای پرالتهاب و ضد و نقیض این‌روز‌های فوتبال ایران, جالب است که برخی تیمهای یادشده که کرونا را دلیلی برای مخالفت‌شان با برگزار نشدن مسابقات می‌دانند, خود در رفتارشان توجهی به مبارزه با شیوع این ویروس ندارند. ویدئو و تصاویری از اردوی برخی باشگاه‌ها منتشر شده است که بازیکنان یا عوامل داخلی یا حتی خارجی تیم‌ها به راحتی و بدون در نظر گرفتن سهولت انتقال بیماری و رعایت فاصله اجتماعی, به‌هم نزدیک شده, با یکدیگر دست داده و حتی اقدام به در آغوش کشیدن و روبوسی می‌کنند!
اینکه شما مخالف برگزاری مسابقات به بهانه کرونا باشید و از سویی دیگر این ویروس همه‌گیر و خطرناک را جدی نگیرید و خود و دیگران را به راحتی هر چه تمام‌تر در خطر ابتلا به آن قرار دهید, دچار یک پارادوکس شدید هستید. «نمایش دروغین» بهترین معنا و برداشت ساده از این بیماری است, اتفاقی که الان شاهد رخ دادنش در فوتبال ایران هستیم؛ با تشویش و ترس از کرونا مخالف انجام بازی، اما با سهل‌انگاری و ندانم‌کاری در آغوش این ویروس خطرناک!
این رفتار از سوی عدهای مصداق همان عبارت «دانم که ندام» است. در این حالت, دانستن شما از ندانستن‌تان یک عبارت غلط و دارای تناقض را به وجود می‌آورد. این مسئله را می‌توان با «نگران‌های بی‌خیال» فوتبال مقایسه کرد, اگر نگرانید طبیعتاً نباید بی‌خیال باشید و اگر بی‌خیال هستید مسجل است که نباید نگران باشید. از این تناقض شدید رفتار در روانشناسی با عنوان «پارادوکس دروغگو» یاد میشود.
انتهای پیام/
