نادیده گرفتن تخصصی بودن «حقوق فوتبال» موضوعی است که دلیل شکست‌های ما در فیفا و دیوان داوری ورزش است، چراکه ممکن فردی که در حقوق دانش کافی داشته باشد، از قوانین و رویه بستن قرارداد در جهان ورزش و مخصوصاً فوتبال اطلاعی نداشته باشد. برای مثال شاید لحاظ کردن حق فسخ درصورت وجود داشتن مشکل سلامتی در قرارداد و سالم بودن یکی از طرفین در حقوق داخلی تحت شرایطی اعتبار داشته و پذیرفته شده باشد، اما فیفا تاکید دارد که تست پزشکی باید قبل از بستن قرارداد انجام شود و درصورت فسخ قرارداد از این طریق اعتبار این بند می‌تواند زیر سوال برود.
امیر ارسلان اسکندری درباره این موضوع گفت: «طبق قوانین هر موضوعی که در مورد بازیکن شک‌برانگیز است باید قبل از بستن قرارداد رفع شود. فیفا در آرای مختلف تاکید دارد اگر باشگاه‌ها درمورد اجازه کار، آی‌تی‌سی، صدور ویزا، سلامت بازیکن و هر آنچه اداری محسوب می‌شود شک دارند، قبل بستن قرارداد باید از رفع شدن این موضوع اطمینان حاصل کنند چرا که اگر قرارداد امضا شود، دیگر نمی‌توانند به علت وجود مشکل مرتبط، به آن بندها استناد کنند. برای همین است که تاکید می‌شود از فردی در بستن قرارداد استفاده شود که حقوق فوتبال بداند. دانستن حقوق فوتبالی به این معناست که فرد علاوه بر آگاهی داشتن از مقررات مرتبط در این حوزه، آرای و رویه مراجع رسیدگی کننده مرتبط از جمله اتاق حل اختلاف فیفا، کمیته وضعیت بازیکنان فیفا و همچنین دیوان داوری ورزش را مطالعه و بررسی کرده باشد.»
