رقابتهای بوکس قهرمانی جهان جوانان از روز دوشنبه هفته گذشته در شهر کلیتس لهستان آغاز شده است و 11 روز ادامه خواهد داشت. تیم بوکس جوانان کشورمان با هفت بوکسور در این پیکارها شرکت کرد. به این ترتیب پرونده تیم بوکس جوانان ایران در این رقابتها با کسب شش پیروزی توسط مهدی پرویزی، امیررضا شکاری، فرهاد مرادی (2 پیروزی) و سید علی سید صدری (2 پیروزی) بسته شد. شاگردان مهدی پور در این رقابتها مقابل مشتزنان کلمبیا (2 مرتبه)، استونی، جمهوری چک، مغولستان و لتونی به برتری رسیدند. همچنین مشتزنان تیم ایران در مقابل بوکسورهای قدرتمند ازبکستان، روسیه (3 مرتبه)، هند، اوکراین و اسلواکی شکست خوردند.
فروتن گل‌آرا در خصوص عملکرد تیم بوکس جوانان کشورمان در رقابتهای قهرمانی جهان به میزبانی لهستان، اظهار داشت: باید نگاه‌مان رو به جلو باشد و به چند برد در مسابقات بین‌المللی قانع نباشیم. اگر این پیروزی‌ها در مسابقات جهانی جوانان را پیروزی و پیشرفت قلمداد می‌کنیم، باید یادآور شوم که در بازی‌های المپیک 1996 آتلانتا تا پای کسب مدال مهمترین رویداد ورزشی جهان پیش رفتیم. کسب شش پیروزی هفت بازیکن در مسابقات لهستان، نشان از حرکت رو به جلو و پیشرفت نیست. گرفتن چند پیروزی در این چنین پیکارهایی، فقط سرگرم کردن خودمان با دستاوردهای کوچک است.
کاپیتان سابق تیم ملی بوکس تاکید کرد: این تیمی که در لهستان حضور داشت، شاکله همان تیم حاضر در قهرمانی 2019 آسیا، مغولستان بود و بعضا برخی از این نفرات در تیم نوجوانان هم بودند. پیکارهای جهانی برای کسب تجربه بازیکنان‌مان نبود که فقط به چند پیروزی دلخوش و بسنده کنیم. نتیجه خوبی نگرفتیم چون باید در لهستان مدال کسب می‌کردیم. وقتی تیمی را با این وضعیت دلار و مشکلات اقتصادی به مسابقات می‌فرستند باید به هفت بوکسور امید مدال داشته باشند. اگر خوب کار کردید، پس نتیجه‌اش کجاست؟ به طور مثال یک دانش‌آموز در پایان سال تحصیلی کارنامه‌اش را گرفته و قبول نشده، آیا می‌توانید بگویید که این محصل درس خوانده است؟
وی افزود: همچنین بار روانی روی کار ورزشکار و به خصوص بوکسور جوان تاثیر می‌گذارد. فقط استرس بازیکن جوان و 19 ساله را در مسابقه زیاد می‌کند و باعث تخریب روحیه او می‌شود. به طور مثال، مرتضی سپهوند در باز‌های المپیک 2008 پکن، به خاطر چه مسائلی مسابقه پای مدالش را واگذار کرد؟ آنقدر قبل از بازی با دومینکن، وعده و وعید‌های مختلف مالی در صورت پیروزی به او دادند که فشار بار روانی، نهایتاً تاثیر خودش را گذاشت و مرتضی شب تا صبح پلک نزد. در نتیجه هم روز مسابقه عملکرد همیشگی خودش را ارائه نداد و نتوانست بوکس کند.
گل آرا با اشاره به اینکه بازیکنان و مربیان زحمت کشیدند، خاطرنشان کرد: اگر حتی یک مدال برنز در مسابقات جهانی جوانان گرفته بودیم این نشان می‌داد که پیشرفت کرده‌ایم. سپس می‌گفتیم که چند سال زحمت کشیدیم و سرانجام در سال 2021 توانستیم اولین مدال بوکس جهانی را در رده جوانان به دست بیاوریم. تا زمانی که برنامه مدون و دراز مدت برای آینده نداشته باشیم، همین قصه‌ی تکرار می‌شود و بوکس ایران در مسابقات جهانی بدون نتیجه و مدال باقی خواهند ماند. باید قول‌های که داده می‌شود عملی شود و تظمین برای اجرا داشته باشد. وقتی ما با این مسکن‌های مقطعی به خودمان در ورزش تزریق می‌کنیم یک عده باز هم می‌آیند و وعده و وعید به آینده می‌دهند.
انتهای پیام/
