فرهاد مجیدی سرمربی استقلال متکلم وحده شروع به صحبت کرد و گفت: «من به جز صحنه دقیقه ۸۷ بازی هیچ صحبت دیگری ندارم. اگر فردا پیشکسوتان، فرگوسن های وطنی و جراید نمی گویند فرار رو به جلو است، تا همین الان داوران ۶ امتیاز از تیم من گرفته اند. من فقط درباره آن صحنه دقیقه ۸۷ جواب می دهم. من هیچ صحبت دیگری ندارم. هر سوالی درباره آن صحنه دارید، بپرسید!»
سرمربی استقلال نشست خبری را با گفتن این جمله که «اگر سوالی درباره دقیقه ۸۷ دارید، در خدمت شما هستم» به پایان رساند!
عجیب تر از رفتار و گفتار فرهاد مجیدی صبر و تحمل خبرنگاران و همکاران رسانه ای ما بود.
از قدیم گفته اند «حرمت امامزاده با متولی آن است.» تعجب می کنیم چرا دوستان و همکاران رسانه ای ما به جای نشستن، تماشا کردن و سکوت مقابل رفتار و گفتار مغرورانه سرمربی استقلال، از مجیدی نپرسیدند که اینجا ما رسانه ها به عنوان نمایندگان افکار عمومی سئوال می پرسیم و شما هم این حق را دارید که جواب بدهید یا ندهید اما هرگز حق ندارید برای خبرنگاران تعیین تکلیف کنید شاید این اتفاق زشت رُخ نمی داد.
بی تعارف در هیچ کنفرانس خبری در هیچ جای دنیا و به ویژه کشورهای صاحب فوتبال یک سرمربی با این ادبیات روبروی خبرنگاران نمی نشیند و سئوال خاص طراحی نمی کند اما...
البته به نظر می رسد فرهاد مجیدی با این کار غیرمعمول (از سوی مربیان) راه را برای سئوالات دیگر بست. سئوالاتی که در زیر می آید بدون آن که سرمربی استقلال جواب قانع کننده ای برای آن داشته باشد!
* چرا ارسلان مطهری دربی باز با ۳ گل زده با پیراهن استقلال به پرسپولیس ۸۹ دقیقه روی نیمکت نشاندید؟ یا اینکه اگر او در دربی ۴ گله می شد به ضرر چه کسی بود؟
* برنامه تاکتیکی استقلال در طول ۹۰ دقیقه بازی با پرسپولیس چه بود؟
* اگر آن صحنه مشکوک پنالتی رُخ نمی داد، فرهاد مجیدی چه حرف دیگری برای زدن در نشست خبری داشت؟
* در دیدار بعدی استقلال قرار است باز هم حسین حسینی درون دروازه بایستد یا علیرضا رضایی که به زعم فرهاد مجیدی می تواند ۱۰ سال گلر تیم ملی بزرگسالان باشد؟
و...و...و سئوالات دیگری که احتمالا سرمربی استقلال جوابی برای آن نداشت و به همین خاطر خودش در نشست خبری پس از پایان بازی اجازه نداد خبرنگاران پرسشی از او داشته باشند!
