حیدر سلیمانی در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، در خصوص تأثیر تصمیمات داوران بر نتایج بازی‌ها اظهار داشت: تصمیمی که از جانب داور به نفع یک تیم اتخاذ می‌شود، طبیعتاً خلاف منافع تیم دیگر است و باعث خشم و اعتراض تیم مقابل و واکنش احساسی تیم‌ها می‌شود. با این حال اعتراض‌های غیرمنطقی که باعث تحریک عواطف طرفداران و تماشاگران می‌شود، نباید دستاویز مربیان، بازیکنان و مدیران باشگاه‌ها قرار گیرد و جو زیبای فوتبال را از بین ببرد.
وی افزود: آنچه این روزها در فوتبال ایران مشاهده می‌شود تقابل مربیان و بازیکنان با داوران است و هرگز نقش تعاملی وجود ندارد. اگر این سه ضلع بتوانند در کنار هم فوتبال زیبا را رقم بزنند آن‌وقت می‌توانیم شاهد رشد فوتبال در کشورمان باشیم. الان فرهنگ ضد فوتبال طوری حاکم شده که مربیان می‌خواهند نتیجه نگرفتن را به گردن داور بیندازند و اگر مربیان در کنفرانس مطبوعاتی از صحبت در خصوص داوری منع شوند احتمالاً حرفی برای گفتن ندارند.
سلیمانی تصریح کرد: فیفا و AFC، داوران و ناظران داوری را از هرگونه اظهارنظر و کارشناسی در مورد قضاوت بازی‌ها را منع کرده‌اند. در ایران کمیته داوران برای خودش قانون مجزا تدوین کرده و اگر آنها اجازه این کمیته را داشته باشند می‌توانند کارشناسی کنند. این کار هرج و مرجی را به وجود می‌آورد که این روزها شاهد آن هستیم. برای اینکه شائبه و جانبداری به وجود نیاید اعضای کمیته و ناظران داوری نباید در کارشناسی‌ها شرکت کنند و این کارشناسی‌ها مورد پذیرش تیم‌های متضرر نخواهد بود و نتیجه‌اش تقابل با داوران می‌شود. شنیده شده گاهی اوقات کمیته داوران، برخی از کارشناسان را به رسانه‌ها سفارش کرده یا می‌گوید که از فلان کارشناس مصاحبه نگیرید. طبیعی است که ناظران داوری یا اعضای کمیته داوران خیلی شفاف و بی‌پرده نمی‌توانند کارشناسی کنند.
کارشناس داوری فوتبال در پاسخ به این سؤال که نقش حمایتی کمیته داوران در بحران‌های به وجود آمده چگونه باید باشد؟ خاطرنشان کرد: به طور معمول باید رئیس یا سخنگوی کمیته داوران جوابگوی رسانه‌ها، تماشاگران و تیم‌ها باشد و اعلام موضع کند اما هر وقت بحرانی پیش آمده افراد مسئول را در مقام پاسخگویی نمی‌بینیم و حتی از اعضای خودشان حمایت نمی‌کنند چه برسد به داوران. به طور مثال بعد از برگزاری دربی 98، داور بازی مورد آماج حملات دو تیم قرار گرفت اما نقشی از کمیته داوران در حمایت از داور بازی ندیدیم. معمولاً داوران به حال خود رها شده و بی‌پشت و پناه هستند. صلاحیت و قابلیت اطمینان در عدالت، در کمیته داوران بسیار کمرنگ شده و داوران به این درک رسیده‌اند که کمیته داوران در توسعه داوری از عدالت دور شده و باید به دنبال یک کمیته قوی و به دور از سهم خواهی بود.
سلیمانی با بیان اینکه چیدمان داوری در 6 هفته پایانی باید با وسواس صورت بگیرد، گفت: با توجه به بیانیه‌های غیرمنطقی و تشویش اذهان عمومی از سوی برخی تیم‌ها روزهای سختی در انتظار داوران بی‌پشت و پناه خواهد بود. کمیته داوران در اقدامات اخیر انگیزه داوران باتجربه را کم کرده در حالی که آنها می‌توانستند عصای دست کمیته باشند. کمیته داوران در بزنگاه‌هایی که باید حمایت شدید از داوران می‌کرد، منفعل عمل کرد و از طرف دیگر تیم‌ها خودشان را محق می‌دانند که در چیدمان دخالت کنند و با بیانیه‌های مختلف نسبت به پذیرش یا عدم پذیرش بعضی از داوران نظر دهند. این موارد کار داوران را سخت می‌کند. چیدمان داوری هفته‌های باقی مانده باید با وسواس صورت گیرد، از داوران با تجربه دلجویی شود و تیم‌ها از اعتراض‌های تحریک‌آمیز بر علیه داوران منع و در صورت مبادرت به این کار با جریمه سنگین مواجه شوند. جریمه‌هایی که واقعاً باز دارنده باشند نه جریمه‌هایی که مصلحتی و منطبق با قانون نباشد.
انتهای پیام/
