به نظر می رسد با توجه به پیشنهاد سنگین و وسوسه انگیز دو تیم الاهلی و العربی به میلاد سرلک، جدایی این بازی از پرسپولیس قطعی باشد.
عبدالعزیز البریده خبرنگار قطری نیز پرده از مذاکرات این هافبک ملی پوش با دو باشگاه کشورش برداشت تا پرسپولیسی ها و به ویژه رضا درویش بدانند روی برخی قول و قرارها نمی تواند حساب کرد و به آن خوشبین بود!
شاید نکته ای که جالب توجه است سرنوشت پیراهن میلاد سرلک باشد. این هافبک اصفهانی پس از درخشش در ترکیب پرسپولیس خیلی زود به پیراهن شماره ۱۰ این تیم رسید.
شماره ای که معمولا به مهاجمان و وینگرها رسیده و هافبک های دفاعی آن را نمی پوشند. در پرسپولیس نیز همین روال حاکم بوده است. در سال‌های پیش از انقلاب و در روزهایی که پرسپولیس تازه تاسیس شده بود، همایون بهزادی، سرطلایی فوتبال ایران پیراهن شماره ۱۰ تیم را به تن می‌کرد. او در پرسپولیس روزهای طلایی را رقم بزند. بهزادی با پیراهن شماره ۱۰ طی هفت سال در ۱۵۵ بازی به میدان رفت و توانست ۸۳ بار دروازه حریفان را باز کند.
بعد از آقای سر طلایی، صفر ایرانپاک صاحب پیراهن شماره ۱۰ پرسپولیس شد. ایرانپاک که اولین گلزن ایرانی در ورزشگاه آزادی است، طی ۱۰ سال حضورش در پرسپولیس، ۷۴ بار با پیراهن شماره ۱۰ دروازه حریفان را باز کرد و در سه دوره آقای گل لیگ ایران شد. او همچنین هفت گل را وارد دروازه استقلال کرده و از این حیث رکورد دار است.
در سال‌های بعد از انقلاب، غلام رضا فتح‌آبادی وارث پیراهن شماره ۱۰ پرسپولیس بود. او بعد از سه سال بازی برای استقلال به پرسپولیس آمد و پیراهن شماره ۱۰ را پوشید. بعدها با آمدن شاهرخ بیانی از استقلال به پرسپولیس، پروین تصمیم گرفت پیراهن شماره ۱۰ پرسپولیس را این بازیکن تازه وارد بپوشد. البته بیانی یک سال بعد قرمزها را ترک کرد.
کریم باوی مهاجم نوک سرزن تیم ملی نیز پس از شاهرخ بیانی پیراهن شماره ۱۰ پرسپولیس را پوشید و گل های حساسی برای این تیم زد.
علی دایی وارث بعدی پیراهن شماره ۱۰ پرسپولیس بود. آقای گل جهان در دوره اول حضورش، طی دو سال با پیراهن شماره ۱۰، ۳۸ بار برای پرسپولیس بازی کرد و توانست ۳۳ گل به ثمر برساند. البته دایی بعدها از این تیم جدا شد و فوتبالش را خارج از ایران دنبال کرد و دوباره در سال ۸۲ به پرسپولیس آمد و پیراهن شماره ۱۰ را پوشید. مهاجم سابق تیم ملی در این سال هم توانست ۱۶ بار برای پرسپولیس گلزنی کند.
با جدایی دایی، حامد کاویانپور به پیراهن شماره ۱۰ پرسپولیس رسید. با وجود اینکه در سال های پیش از این، پیراهن شماره ۱۰ بر تن مهاجمان گلزن پرسپولیس بود اما کاویانپور به عنوان یک هافبک این پیراهن را پوشید و فقط یک بار برای تیم گلزنی کرد.
بعد از کاویانپور هم علیرضا نیکبخت واحدی شماره ۱۰ پرسپولیس لقب گرفت. بازیکنی که پیش از آمدن به پرسپولیس به عنوان یک مدافع چپ پا شناخته می‌شد، با پوشیدن شماره ۱۰ تیم، در بیشتر بازی‌ها نقش یک بازیکن هجومی را برای پرسپولیس ایفا کرد و در جریان ۸۵ بازی، ۲۵ بار برای قرمزهای تهرانی گلزنی کرد.
میثم بائو، بازیکن دیگری بود که در فصل نهم لیگ برتر فوتبال ایران، صاحب پیراهن شماره ۱۰ پرسپولیس بود. هافبک جدید پرسپولیس که سابقه پوشیدن پیراهن استقلال را در کارنامه داشت فقط یک سال برای پرسپولیس بازی کرد و نتوانست انتظارات را برآورده کند.
با جدایی بائو غلامرضا رضایی که به عنوان یک مهاجم که از فولاد به پرسپولیس آمده بود، پیراهن شماره ۱۰ را پوشید. او با وجود اینکه ۵۴ بار برای پرسپولیس به میدان رفت، فقط ۱۰ بار دروازه حریفان را باز کرد و از این حیث نتوانست صاحب خوبی برای پیراهن شماره ۱۰ پرسپولیس باشد.
بعد از رضایی، رضا نوروزی به عنوان یک مهاجم تازه وارد پیراهن شماره ۱۰ را پوشید. البته او خیلی زود با مصدومیت رباط صلیبی مواجه شد و نتوانست روزهای خوبی را در پرسپولیس سپری کند و در نهایت هم از این تیم جدا شد.
در ادامه، فرشاد احمدزاده که در دوره سرمربی‌گری برانکو رابطه بسیار خوبی با این مربی داشت، به عنوان یک هافبک پیراهن شماره ۱۰ را پوشید و فقط توانست ۱۱ بار برای تیم گلزنی کند. احمدزاده با وجود محبوبیتی که میان هواداران داشت، در پایان لیگ هفدهم و با وجود محرومیت پرسپولیس از نقل‌وانتقلات از این تیم جدا شد و محبوبیت خود را از دست داد.
حالا شنیده می شود پرسپولیسی ها برای ترغیب پیمان بابایی تصمیم گرفته اند یک آپشن ویژه برای این مهاجم گریزپای لحاظ کنند و آن هم شماره ۱۰ تاریخی زنده یاد همایون بهزادی و علی دایی است!
