مسعود اقبالی، عضو اسبق کادر فنی استقلال و مدرس کنفدراسیون فوتبال آسیا درباره حضور یک پرتغالی در رأس کادر فنی تیم استقلال اظهار داشت: اصولاً مربیان پرتغالی در سطح دنیا مربیانی هستند که تعدادی از آنها کارنامه درخشانی دارند ولی از طرفی تعدادشان هم زیاد است. چرا که بازار کار را برای یکدیگر باز می کنند.
وی با ذکر مثالی در ارتباط با موضوعی که مطرح کرده خاطرنشان کرد: زمانی پدرم می گفت وقتی یکی روستایی به تهران می‌آمد تا برای خودش شغلی دست و پا کند بعد از مشغول شدن در کارگاه یا کارخانه ای به روستایش برمی گشت و سایر هم ولایتی هایش را هم به همان کارگاه معرفی می کرد و همگی در همان صنف مشغول به کار می شدند.
کارشناس فوتبال کشورمان اضافه کرد: موضوع مربیگری در کشورهای مختلف هم تقریباً تحت تاثیر این فضاست. اگر به خاطر داشته باشید در سه دهه اخیر و با حضور چند مربی کروات در فوتبال کشورمان چند سالی بود که بازار کار برای مربیان کروات در فوتبال کشورمان داغ شد. این فضا به قدری باز بود که در دسته های یک و دو هم مربیان کروات مشغول به کار بودند. چون به هر حال بازاری باز بود و با قراردادهای ۴۰، ۵۰ هزار دلاری تا ۲۰۰ هزار دلاری برای آنها درآمد داشت. پولی که در این کشور بلوک شرقی اروپا خیلی هم خوب است.
مربی اسبق استقلال درباره چرایی انتخاب ساپینتو از سوی کادر مدیریتی باشگاه خاطرنشان کرد: از طرفی مدیران باشگاه استقلال مستأصل بودند که بالاخره سرمربیگری تیم شان را به یک نفر بسپارند. آنها بین مربیان ایرانی کسی را که صلاحیت جایگزینی مجیدی را داشته باشد پیدا نکردند و وقتی سراغ مربیان بزرگ فوتبال رفتند، متوجه شدند که امثال فرگوسن با اعداد و ارقام موردنظرشان حاضر به حضور در فوتبال ایران نیستند. به همین خاطر تشخیص دادند که کاچی به از هیچی است.
اقبالی درباره ریکاردو ساپینتو توضیح داد: این مربی کارنامه نسبتاً بدی ندارد. البته از این دست مربیان در فوتبال اروپا که در خاورمیانه و آفریقا مربیگری کرده‌اند کم نیستند و در این بازار پرتلاطم دنبال کار میگردند اما به یاد داریم یک مربی پرتغالی مثل کیروش چطور وقتی به ایران آمد توانست خودش را با فرهنگ، سیاست و آداب و رسوم ایرانی ها وفق بدهد و هشت سال هم در این فوتبال ماند. بعضی ها هم مانند مانوئل ژوزه خیلی زود از پرسپولیس جدا شدند.
مدرس فوتبال کشورمان تأکید کرد: چند کلیپ در فضای مجازی از ساپینتو دیدم که مشخص می‌کرد او یک مربی هیجانی و عصبی است. میرفت وسط زمین می خوابید و یا با داوران درگیر می‌شد که مرا به یاد تونی اولیویرا انداخت که روی پیست تارتان در تبریز کرال سینه میرفت، غلت یا کنار زمین آذری می رقصید. مشخصاً مربیان فوتبال پرتغال تقریباً شبیه به هم هستند و تا حدودی خودشان را هیجانی جلوه می دهند.
مربی اسبق استقلال یادآور شد: پرتغالی ها روش جذب مخاطب و هوادار را خوب بلدند و می دانند چطور طبق ذائقه طرفداران تیم‌شان هیاهو به پا کنند. دیدیم که این آقا هم هنوز از راه نرسیده قول چهار قهرمانی متوالی داد و مشخص شد که اطلاعات کافی راجع به استقلال را به دست آورده و فهمیده که پرسپولیس و استقلال تا چه اندازه با هم رقیب هستند. به همین خاطر حرفی را به زبان آورد که طرفداران استقلال آن را دوست داشته باشند تا خیلی سریع بتواند در قلب آنها جای بگیرد.
وی افزود: مربیان پرتغالی مانند مورینیو را هنوز از یاد نبرده ایم که چطور با انگشت به چشم ویلانووا(سرمربی وقت بارسلونا) زد تا ثابت شود تقریباً همه مربیان این کشور یک سبک و سیاق اخلاقی دارند. کارلوس کی روش که سرآمد همه مربیان پرتغالی بود هم از این قبیل رفتارها کم نداشت. او هم در حاشیه بازی با کره جنوبی در اولسان مشابه این رفتار را با حرکات دستش نسبت به سرمربی تیم ملی حریف انجام داد.
