پسرک سبزه و لاغری که فاصله بوشهر تا استقلال تهران را در نوردید و با دریبل های جادویی خودش، چشم ها را خیره کرد این روزها در لیست خروج تیم اماراتی قرار گرفته است.
مهدی قایدی که قرار بود لژیونر شود و در جام جهانی امیدهای ما ایرانیان را زنده کند مدت هاست بیشتر از زمین فوتبال در مراکز خرید، گردش و تفریحی امارات و دُبی دیده می شود و البته کمی هم در زمین فوتبال!
بسیاری از کشورهای عربی و آسیایی غبطه استعدادهای ایرانی را می خورند اما خود این استعدادهای ایرانی قدر خودشان را نمی دانند. استعدادهایی که به دلیل نا آگاهی، ضعف مدیریت فردی و انتخاب اطرافیان اشتباهی در ورطه سقوط افتاده و کمر به نابودی خود می بندند غافل از آن که پس از سقوط دور و بر آنها خلوت شده و مثل یک جزیره تنها می شوند...
این روزها مهدی قایدی پدیده جوان فوتبال بوشهر و ایران به جای بازی در اروپا و پا گذاشتن در جای پای همشهری اش مهدی طارمی، در امارات در بلاتکلیفی محض به سر می برد.
او برخلاف احمد نوراللهی نتوانسته است نظر مثبت ژاردیم سرمربی شباب الاهلی را برای ماندن در این تیم، به خود جلب کند و همه امیدش به فرهاد مجیدی است که با پیوستن به اتحاد کلبا بتواند چند صباحی بیشتر در مراکز خرید و تفریحی دُبی به گشت و گذار بپردازد!
افسوس و صد افسوس و دریغا که نه این نوشته و نه صد من نوشته دیگر نمی تواند جلوی نزول و سقوط یک استعداد ناب را بگیرد و...
وقتی یه نوجوان بی سواد از قشر فقیر یا ضعیف جامعه به این سطح از ورزش حرفه ای میرسه که هم معروف میشه و هم پولدار ،خب طبیعیه که باید از اصل کشیده بشه به حاشیه