امین طاهری درباره رفتار حرفه‌ای‌اش بعد از قبول شکست مقابل کشتی‌گیر جوان خراسان رضوی در مبارزه سوم پنجمی مسابقات قهرمان کشوری، اظهار داشت: هم به خودش تبریک گفتم و هم به مربیانش. به هرحال من را برده بود و خواستم به او روحیه بدهم. من هم فارغ از هر نتیجه‌ای، می‌خواستم کشتی بگیرم و با آمادگی نسبی وارد مسابقات شدم. در واقع بعد از آن اتفاقاتی که رخ داد و من را زده کرد، بیشتر دلم می‌خواهد با کشتی عشق کرده و برای خودم چالش دست کنم. هیچ شناختی قبل از کشتی مصطفی طغانی نداشتم. روز قبل از آن کشتیهایم سنگین بود و چون تمرین پرفشار نداشتم، نتوانستم در این مبارزه کشتی را به سود خودم تمام کنم.
وی که در این دوره از رقابت‌ها در مبارزه‌ای نزدیک از حریف جوانش هم پیش افتاده بود، اما در نهایت مغلوب امیررضا معصومی شد، درباره این کشتی هم گفت: سه دور کشتی گرفته بودم و با بدن خالی مقابل معصومی قرار گرفتم. از او پیش افتادم اما در 20 ثانیه آخر باختم. معصومی جوان خوب و آینده‌داری است و قطعاً می‌تواند خودش را نشان دهد.
این کشتی‌گیر تهرانی راجع به آمادگی‌اش برای حضور در مسابقات قهرمان کشوری تصریح کرد: من تمرینات منسجمی نداشتم. حدود شش ماه کانادا بودم و بعد از آن وارد لیگ شدم. آنجا تک کشتی بود و آنقدر توان و استقامت بالا نیاز نداشت، اما در مسابقات کشوری، در دو ساعت سه کشتی سنگین گرفتم. این در واقع یکی از سخت‌ترین دوره‌های کشتی‌ام بود. هم به لحاظ اینکه بدنم نمی‌کشید، چون تمرین منظمی نداشتم و هم اینکه حریفان جوان و باانگیزه‌ای در پیش داشتم. من پنج دور کشتی گرفتم. نمی‌گویم از خودم راضی‌ام اما خدا را شکر همین که حس مبارزه بار دیگر در من ایجاد شد و به میدان آمده و جنگیدم، برای خودم راضی‌کننده بود.
طاهری خاطر نشان کرد: مسابقات کشوری از سطح بالایی برخوردار بود و برای من آزمون خوبی بعد از مدت‌ها دوری از مسابقات دوره‌ای بود. یک سال بیشتر بود که در چنین رقابت‌هایی شرکت نکرده بودم. بعد از انتخابی تیم ملیِ قبل از المپیک که اول شدم، دیگر آنقدر انگیزه رقابت و مسابقه دادن نداشتم، ولی اینجا یک محک خوب برایم بود.
این کشتی‌گیر که با کسب عنوان پنجمی مسابقات کشوری، سهمیه حضور در جام تختی را به دست آورد، در این مورد گفت: قطعاً با آمادگی و تمرین بهتر در جام تختی حاضر می‌شوم. هرچند حالا دیگر دلی کشتی می‌گیرم، اما تلاش می‌کنم با شرایط بهتر و بدن آماده‌تر پا به میدان بعدی بگذارم. کشتی حالا دیگر برای من یک چالش است. می‌توانستم در خانه بنشینم و چون تمرین خوب و منسجمی نداشتم، کشتی‌ها را از تلویزیون تماشا کنم اما قطعاً بعد از آن حسرت می‌خوردم که چرا آنجا حضور نداشتم. با این حال من این کار را نکردم و با این حرف که بدنم آماده نیست، کنار نکشیدم، بلکه به جای تماشای رقابت‌ها، خودم روی تشک رفته و تا یکقدمی طلا هم پیش رفتم. ادعا نیست، ولی توانم را گذاشتم و چالش خوبی برایم بود، هرچند که نتیجه چندان خوب نبود.
انتهای پیام/
