ناصر شهنازی در گفت‌وگویی،
درمورد عملکرد تیم ملی والیبال امید ایران در رقابت‌های جهانی اظهار داشت:
با توجه به اینکه من مدتی در این تیم کار کردم به خوبی در جریان شرایط و
اتفاقات هم بودم. خوان سیچلو یک مربی پرتلاش است که بسیار به کارش علاقه
دارد، ضمن اینکه بازیکنان هم نشان دادند که دنبال یادگیری و پیشرفت هستند.
بازیکنان فهمیده بودند که راه پیشرفت انجام دادن کارهایی است که سیچلو
می‌خواهد.
وی ادامه داد: پیشرفت بازیکنان تیم امید کاملاً محسوس بود. به نظر من در رده‌های پایه بحث نتیجه را باید کنار گذاشت و باید بررسی کرد که یک تیم در رده پایه چه دستاوردی برای تیم بزرگسالان دارد. اگر اینگونه به موضوع نگاه کنیم فشار از روی کادر فنی و بازیکنان هم برداشته می‌شود و انتقال بازیکنان از تیم‌های پایه به بزرگسالان راحت‌تر انجام می‌شود.
کارشناس والیبال ایران خاطرنشان کرد: متاسفانه ما در تمام رده‌ها حتی دانش‌آموزی هم از تیم‌های خود توقع کسب عنوان داریم و اگر عنوان مدنظر حاصل نشود همه چیز را زیرسوال می‌بریم. در حالی که ما باید پروسه را به صورت کامل بررسی کنیم. مسئولان اگر برای تیم امید به دنبال کسب نتیجه و رفتن روی سکو بودند چرا معنوی‌نژاد را در اختیار این تیم قرار ندادند؟ چرا وقتی تیم امید در مسابقات قهرمانی آسیا به اندونزی باخت که به نظر من یک اتفاق بود و اهمیتی هم نداشت، دیدگاه‌ها نسبت به این تیم تغییر کرد؟ چرا بعد از آن شکست تمام زحمات کادر فنی و بازیکنان زیر سوال رفت؟
شهنازی با بیان اینکه شرایط حضور تیم امید در مسابقات جهانی کمی سخت بود، عنوان کرد: امین اسماعیل‌نژاد در روز آخر مصدوم شد و تیم را همراهی نکرد. معنوی‌نژاد هم که غایب بود و کریمی هم مصدوم بود و زمان زیادی برای هماهنگی با تیم در اختیار نداشت. باید تمام مشکلات را در نظر گرفت و سپس اظهارنظر کرد. به نظر من ماموریت اصلی کادر فنی تیم امید پیشرفت بازیکنان بود که به خوبی انجام شد. ضمن اینکه فراموش نکنیم ما به قهرمان مسابقات باختیم و صعود نکردیم و حتی نایب قهرمان رقابت‌ها را هم شکست دادیم.
وی با بیان اینکه من دوست داشتم تیم امید نتیجه بگیرد، چون خیلی خیلی تلاش کرده بودند، ادامه داد: به نظر من نباید به تیم‌های پایه انتقاد کرد؛ مگر جوانان ایران نتیجه عالی در مسابقات جهانی گرفت؟ جواب مشخص است «خیر»، اما بازیکنانی از آن تیم بالا آمدند که می‌توانند آینده والیبال ایران باشند. سیچلو برای والیبال ایران دل می‌سوزاند و سبک کار‌ی‌اش هم شبیه به ولاسکو است. مربی ایرانی و خارجی معنا ندارد؛ به نظر من کسی که به والیبال ایران خدمت می‌کند ایرانی است. مگر ولاسکو خارجی نبود؟ چرا کسی به او ایراد نمی‌گیرد؟ وقتی ایران در لیگ جهانی از بین 12 تیم یازدهم شد چه اتفاقی افتاد؟ آن مسابقات تمام شد، تیم و کادر فنی حمایت شد و در مسابقات بعدی روند تیم بسیار بهتر شد و تیم هر روز پیشرفت کرد.