وانانیوز-چه بخواهیم و چه نخواهیم استقلال، تیم پرطرفداری است مثل پرسپولیس و هواداران این دو تیم دوست دارند از آخرین تحولات تیم محبوب‌شان باخبر شوند. آنها می‌خواهند بدانند سرمربی‌شان، بازیکنان‌شان و مدیران‌شان چه واکنشی به اتفاقات رخ داده دارند و چه نظری درباره اتفاقات روز دارند. 

در این میان گاهی اوقات قوانینی وضع می‌شود که به «بهتر» شدن اوضاع کمک کند اما ظاهرا در باشگاه استقلال تعریف درستی از ارتباط با رسانه‌ها وجود ندارد. این باشگاه در اوایل فصل جاری لیگ برتر در اطلاعیه‌ای قوانین «ابداعی» وضع کرد تا به زعم خودشان رسانه‌ها را محدود کنند. قابل پیش بینی بود که این کار جواب نمی‌دهد چرا که اخبار حاشیه‌ای باشگاه استقلال هر روز منتشر می‌شد از جمله درگیری کرار با فرزاد مجیدی در اردوی این تیم در کردان. 

باشگاه استقلال برای بازیکنانش هم جریمه در نظر می‌گرفت اگر بدون هماهنگی اقدام به مصاحبه می‌کردند. اینگونه بود که حصارهای خودساخته توسط بخش روابط عمومی باشگاه استقلال هر روز بیشتر خودشان را محصور می‌کرد که آنها البته گمان می‌کردند رسانه‌ها محدود شده‌اند. 

روابط عمومی باشگاه استقلال که علاقه زیادی به تهدید و هشدار و فضای پلیسی دارد در آخرین اقدام خود مصاحبه روز گذشته آرش برهانی با چند خبرگزاری و سایت (از جمله خبرگزاری تسنیم) را تکذیب کرد اما دقایقی بعد این خبر را از روی خروجی‌اش برداشت.

اینکه استقلالی‌ها چگونه مصاحبه بازیکن خود را در چند خبرگزاری به راحتی تکذیب می‌کنند یک سؤال است و اینکه چگونه این خبر تنها چند دقیقه روی خروجی این باشگاه دوام می‌آورد؛ سؤالی مهم‌تر، اما آنچه مشخص است اینکه دیگر دوران اینگونه رفتارها گذشته و مسئولان روابط عمومی باشگاه استقلال بهتر است به‌جای محروم کردن رسانه‌ها و هواداران از اطلاع‌رسانی پیرامون این تیم به فکر مسائل دیگری باشند. قطعا در باشگاه استقلال مسائلی مهمتر وجود دارد، مثلا اینکه درباره پول گمشده ریوالدو اطلاع‌رسانی شود، اینکه به دوشغله بودن سرپرست این باشگاه اشاره شود، اینکه درباره بی‌انضباطی‌های کرار و عمل نکردن این باشگاه به وعده‌های داده شده به این بازیکن صحبت شود. آنهایی که «اینکاره» هستند می‌دانند که کار رسانه‌ای و روابط عمومی فقط تهدید کردن نیست، گاهی هم باید اطلاع‌رسانی کرد.