تیم پر طرفدار استقلال برای رفع نیاز اصلی خود، با چالشی جدی روبرو است، چالشی که منصوریان بپا کرده است.

تیم پر طرفدار استقلال برای رفع نیاز اصلی خود، با چالشی جدی روبرو است،چالشی که منصوریان بپا کرده است.آبی های تهران به لطف برنامه های شفر، نتایج خوبی می گیرند و چند هفته ای است که بازی های خود را قاطعانه به پایان می رسانند اما نیاز این تیم در خط حمله همچنان پا برجاست.منصوریان داشتن یک مهاجم شش دانگ در نوک پیکان تیم استقلال، نیازی است که حداقل از ابتدای این فصل، حس می شد اما خیلی به آن توجه نشد و در عوض، هافبک های زیادی جذب تیم شدند تا فقط خط میانی تیم، پر ترافیک شود.

آبی ها، می توانستند با حفظ کاوه رضایی در تیم و اضافه کردن سجاد شهباززاده، نیاز گلزنی را به خوبی رفع کنند اما سرمربی وقت، نتوانست رضایت رضایی را جلب کند و به جای او نیز، سجاد شهباززاده ناآماده را به کار گرفت تا او هم خیلی زود مصدوم شود و تیم استقلال به بحران بی گلی برسد!

در حال حاضر، کاوه رضایی در بلژیک، گلزنی می کند و تیمش را بالا می برد اما باشگاه استقلال تهران همچنان به دنبال جذب یک مهاجم است و باید به همین خاطر دست به جیب شود تا یک گلزن خارجی (احتمالا آفریقایی) را به تیم اضافه کند.

از آنجا که برای جذب بازیکن خارجی خوب، باید پول خوب هم پرداخت کرد، باشگاه استقلال حالا (بعد از چند خرید ناموفق در ابتدای فصل) مجبور است بسیار محتاطانه وارد این ماجرا شود تا مهاجم جدید، در آینده طلبکار جدید نباشد و بتوان از او بهترین استفاده را برد. این دردسر استقلال وقتی بیشتر حس می شود که بدانیم حضور بازیکن خارجی در ایران، ریسک زیادی دارد و اگر او با شرایط فوتبال ایران جور نشود، هزینه اضافی روی دست باشگاه خواهد بود.

شاید هواداران آبی دوست داشتند که کاوه رضایی در استقلال حفظ می شد تا علاوه بر اینکه یک گلزن و گلساز کار آمد، نیاز اصلی تیم را رفع می کرد، باشگاه نیز از تحمل این همه دردسر اضافی که برای پیدا کردن و جذب یک مهاجم، معاف می شد.

واقعیت های عجیبی درباره ناکامی منصوریان و موفقیت شفر
وینفرد شفر تا اینجا مربی موفقی در استقلال بوده و برای همه این سوال پیش می آید که چطور منصوریان با همین مهره ها نتوانست در این تیم نتیجه بگیرد؟ او هم همین بازیکنان را در اختیار داشت ولی چرا در استقلال ناکام بود و در نهایت باشگاه را آنطور ترک کرد؟ منصوریان از نظر نزدیکانش یک مشکل بزرگ داشت و آن این بود که با یکسری از بازیکنان رودربایستی داشت. این مربی با وجود آنکه می دید بعضی از بازیکنان در حد نام شان نیستند به حضورشان در زمین اصرار می کرد؛ درست برعکس شفر. این مربی آلمانی هر بازیکنی را که به کارش نیامد کنار گذاشت.

نمونه واضحش یعقوب کریمی است. کل باشگاه در تابستان به منصوریان اصرار کردند که اگر این بازیکن به کارش نمی آید او را بفروشد اما این مربی به خاطر روردبایستی با یعقوب او را حفظ کرد! چون تصور می کرد شاگرد قدیمی اش است و آدم که نباید شاگرد قدیمی اش را رد کند. آخرش وقتی از استقلال رفت همین بازیکن جزو بازیکنانی بود که به او کنایه زد و گفت از این به بعد انگیزه دارد و در پست تخصصی اش بازی می کند. نمونه بعدی جباری بود. با وجود آنکه مجتبی نتوانست از نظر فنی برای استقلال خوب کار کند منصوریان اصرار به بازی کردنش داشت.

درست است قبل از شفر این بازیکن کنار گذاشته شد ولی او بعد از دیدار با مجتبی هم تصمیم گرفت این بازیکن را برنگرداند. نفر بعدی پژمان منتظری بود. وقتی این بازیکن در هفته های اول برای استقلال خوب کار نکرد یکی از اعضای کادر فنی تیم به شدت اصرار داشت او بیرون از ترکیب باشد ولی منصوریان ظاهرا با منتظری هم رودربایستی داشت و باید او را در ترکیب می گذاشت! اگر پژمان مصدوم نمی شد شک نکنید منصوریان او را همچنان بازی می داد. حالا این بازیکن جایی در ترکیب فیکس آبی ها ندارد. نیمکت نشینی شهباززاده در دوران شفر هم تداوم پیدا کرد تا نشان دهد بازیکنی که کیفیت خوبی نداشته باشد، باید بیرون بنشیند. شک نکنید اگر امروز منصوریان سرمربی استقلال بود، جدایی بیت سعید هم یا تا روز آخر نقل و انتقالات طول می کشید و یا آنکه اصلا اتفاق نمی افتاد. نمونه بارزش همین هرایر مگویان بود که حالا دردسر عظیمی برای استقلال درست کرده است. منصوریان می دانست این بازیکن به کارش نمی آید.

دردسر منصوریان
یک ماه قبل از نقل و انتقالات خیلی ها تحلیل کردند که او به کار تیم نمی آید و منصوریان می تواند با فروش هرایر به ذوب آهن حتی به این باشگاه سود برساند. سرمربی وقت استقلال اما در ادامه تعلل های دردسرسازش، هرایر را تا روز آخر نقل و انتقالات نگه داشت و در پایان گفت:«او را نمی خواهم!» این بازیکن ارمنستانی هم روی لج و لجبازی افتاد و کاملا هم این رفتارش طبیعی بود. چرا باید در روز آخر نقل و انتقالات فسخ می کرد و می رفت؟ به همین خاطر فسخ نکرد و نیم فصل در خانه اش نشست و 400 میلیون از استقلال پول گرفت. حالا هم ادعا دارد طلبش 800 میلیونی سال های قبل را بگیرد و از امسال هم بخشی دیگر از قراردادش را دریافت کند و در نهایت رضایت بدهد و برود! استقلال در این ماجرا می توانست برنده باشد ولی حالا بازنده تمام عیار است و هرایر برایش تعیین تکلیف می کند. حفظ فرشید باقری هم نمونه دیگری بود. در حالی که او سال گذشته تنها یک گل به سپاهان زد، شد قهرمان منصوریان و با وجود آنکه از نظر فنی کارآیی زیادی برایش نداشت، این بازیکن را حفظ کرد تا امسال باشگاه مجبور شود بالای یک میلیارد تومان به این بازیکن بپردازد. باقری در تیم شفر هم کمتر فرصت بازی پیدا می کند.