گويا قرار شده رييس فيفا روز دهم اسفند در تهران باشد و بازي برگشت پرسپوليس و استقلال در ليگ هفدهم را تماشا كند. جاني اينفانتينو البته در سفر احتمالي‌اش به تهران برنامه‌هاي ديگري هم خواهد داشت، اما اگر اتفاق خاصي رخ ندهد او داربي86 پايتخت را نيز از نزديك مي‌بيند. اتفاقا اصل نگراني مربوط به همين بخش از ماجراست؛ اينكه مهم‌ترين نمايش فوتبال باشگاهي ايران در مقابل ديدگان مرد اول فيفا آنقدر زشت و كسل‌كننده از آب در بيايد كه او در مورد تعداد سهميه‌هاي آسيا براي حضور در جام‌جهاني هم تجديد نظر كند! البته انصافا اين چند سال آخر داربي‌ها قشنگ‌تر شده‌اند؛ مثل پيروزي سه بر دو پرسپوليس در داربي ايمون زايد يا برد سه بر دو پارسال استقلال. حتي مساوي يك بر يك دو تيم در ديدار رفت ليگ پانزدهم هم جذاب بود و با سريال تساوي‌هاي يك دهه قبلش فرق داشت، اما هنوز داربي تهران از نظر فني خيلي به هوادارانش بدهكار است و سهم بازي‌هاي چرك و دوست‌نداشتني در آن بيشتر از مسابقات جذاب و به‌يادماندني است. به اين ترتيب همچنان اين خطر وجود دارد كه رييس فيفا در تهران شاهد نوعي از بازي تدافعي و بكش زيرش باشد كه او را اساسا بابت انتخاب شعلش پشيمان كند!
هنوز يادمان نرفته فرانكو باره‌سي كه به عنوان تماشاگر ويژه داربي برگشت ليگ دوازدهم به تهران دعوت شده بود، چطور 90دقيقه روي صندلي‌اش زجر كشيد. ستازه سال‌هاي دور روسونري در آن زمان به دعوت محمد رويانيان به كشورمان سفر كرده بود، اما گل سر سبد بازي‌هاي ليگ ايران چنان خالي از موقعيت و ملال‌آور از كار درآمد كه بنده‌خدا باره‌سي فقط خميازه مي‌كشيد و بر بخت بدش لعنت مي‌فرستاد. آن داربي بدون گل در بهمن‌ماه91 آنقدر زشت بود كه اسطوره ميلان بعد از مسابقه همه تعارفات و آداب ميزباني و ميهماني را كنار گذاشت و گفت: «واقعا به اين مي‌گوييد داربي؟» البته اجازه بدهيد كمي اميدوار باشيم كه اين بار حضور مربيان خارجي در شهرآورد، باعث افزايش سطح كيفي اين بازي شود و آبروي فوتبال ايران را جلوي صاحب اصلي‌اش بخرد.