چند سالی است که بنابر شرایط اقتصادی کشور، شعار سال ارتباط تنگاتنگی با مسائل اقتصادی کشور دارد. در ابتدای سال جاری شعار سال از سوی مقام معظم رهبری حمایت از تولید داخلی انتخاب شد که اگر این شعار به فعلیت برسد چرخ‌های اقتصاد کشور با قدرت بیشتری نسبت به گذشته به حرکت در خواهند آمد.
ایران با دارا بودن علم نسبی تولید و دسترسی قابل قبول به مواد اولیه از شرایط ابتدایی تولید برخوردار است و فقط به حمایت و هموارسازی مسیر تولید نیاز دارد. تولید در ایران در برخی قسمت‌ها همچون خودروسازی از سوی دولت حمایت می‌شود اما در دیگر بخش‌ها، رقبای سرسخت به راحتی در بازار ایران جولان می‌دهند که از این موارد می‌توان به بازار پوشاک اشاره کرد.
محصولات وارداتی در قالب برند و حتی بدون هویت به کشور وارد می‌شوند که در محصولات غیر برند قیمت تمام شده کالای وارداتی در کشور به مراتب از محصول تولید داخل ارزان‌تر است. ناگفته نماند که ارزانی این دسته از محصولات بی دلیل نیست و برخی از آن‌ها دارای کیفیت مناسب نیستند و برخی دیگر به واسطه حمایت‌های دولتی برای به دست آوردن بازارهای صادراتی از قیمت تمام شده کمتری بهره می‌برند.
اما در سال جاری که در ابتدای آن هستیم، شعار سال تنها در سطح نظارت و بازرسی بر صنوف عرضه کننده معطوف شده و سازمان‌ها از تحقق شعار سال بحث‌های حمایتی، رفع موانع تولید و آگاهی سازی در جامعه را تا حدودی به دست فراموشی سپرده‌اند.
در چند وقت اخیر سازمان‌های نظارتی در سرکشی‌های خود به واحدهای عرضه کننده پوشاک در سطح شهر تاکید ویژه‌ای داشته‌اند که فروشگاه‌ها باید محصولات تولید داخل را عرضه کنند و در غیراینصورت با جریمه روبرو می‌شوند، موضوع قابل توجه در این میان آن است که فروشگاه‌های عرضه پوشاک موجودی و اقلام خود را به یکباره تهیه نمی‌کنند و از ماه‌ها قبل برای تهیه محصولات فروشگاه خود اقدام می‌کنند، از این رو سازمان‌های نظارتی نباید این توقع را داشته باشند که فروشندگان یک شبه تمام موجودی خود را به کالای ایرانی تبدیل کنند.
همچنین به نظر می‌رسد سازمان‌ها شعار سال و گفته‌های رهبری را در این مورد به اشتباه دریافت کرده‌اند و تفسیر شخصی خود را برای رفتار سازمانی در نظر گرفته‌اند.
در روزهای اخیر برخی فروشگاه‌ها برای آنکه محصولات وارداتی خود را بدون دردسر و به دور از جریمه شدن عرضه کنند، به الصاق برچسب‌هایی روی محصولات روی آورده‌اند که این برچسب‌ها کلمه "ساخت ایران" را یدک می‌کشد و تنها کاربرد آن پوشاندن اندکی از متون چینی فرار از جریمه سازمان‌های نظارتی است.
یکی از فروشندگان مرکز خریدی در بلوار ارتش در این باره گفت: از روزهای ابتدایی سال جاری سازمان تعزیرات تاکید ویژه‌ای داشته که باید محصولات ایرانی در بازار از سوی فروشگاه‌ها عرضه شود و برای آنکه بازرسان این سازمان جریمه‌ای برای عرضه محصولات وارداتی در نظر نگیرند از برچسب های ساخت ایران استفاده می‌کنیم.
وی در رابطه با رفتار مشتری‌ها بیان کرد: مشتری‌ها در اکثر مواقع آنچنان اهمیتی به کشور تولیدکننده محصول نمی‌دهند و طراحی و جنس محصول برای آن‌ها اولویت دارد و در روزهای اخیر که برچسب "ساخت ایران" روی محصولات چسبانده شده است با دیدن برچسب در رابطه با شرکت تولیدکننده سوالاتی را مطرح می‌کنند.
در این زمینه یک مشتری پوشاک گفت: در زمان خرید محصول اولویت انتخاب، طراحی، ظاهر و جنس محصول است و زمانی که محصول مورد پسند واقع شود قیمت کالا اولویت بعدی است که در صورت مورد قبول واقع شدن تمام این موارد کشور سازنده هیچ اهمیتی ندارد.
او خاطرنشان کرد: البته ناگفته نماند در اکثر اوقات سعی می‌کنم جنس چینی خریداری نکنم اما متاسفانه جنس چینی به شدت در بازار فراوان است.
همچنین یکی از فروشندگان پوشاک در بازار تهران گفت: در سال‌های اخیر برخی از محصولات بی‌کیفیت به واسطه کاهش قدرت خرید تولیدکنندگان در تهیه مواد اولیه درجه یک و افت دستمزد کارگران حرفه‌ای به بازار پوشاک وارد شده که این موضوع عاملی شد تا مصرف‌کنندگان به کالای ایرانی بدبین شوند؛ از این رو تولیدکنندگان ایرانی به نام و علامت‌های تجاری شرکت‌های خارجی روی آورده‌اند و محصولات خود را به نام برندهای خارجی عرضه می‌کنند که این موضوع خود عاملی شده کالای ایرانی آنچنان جایگاهی در میان مشتریان نداشته باشد.
با این شرایط می‌توان گفت که سازمان‌های نظارتی در حال حاضر باید به سمت حمایت از تولید با راهکار رفع موانع تولید حرکت کنند و حلقه مفقوده اعتماد مشتری به کالای ایرانی را جست و جو کنند.
انتهای پیام