شگفتی فهرست کی‌روش تنها مختص به حذف نام وریا غفوری یا سیدجلال حسینی نیست. فهرست را که برانداز کنید به نکات دیگری هم می‌رسید. آنجا که در تیم 2018 ،11 بازیکن با خصوصیات بازی هجومی حضور دارند. این استراتژی درست برخلاف آن چیزی است که در جام جهانی قبل دیدیم. انگار کی‌روش می‌خواهد آرمان‌ها و اهداف همیشگی‌اش در تیم ملی را زیرپا بگذارد و با چهره و سیمایی تازه گام به مهم‌ترین آوردگاه جهانی فوتبال بگذارد. آیا روسیه میدانی خواهد شد برای تاخت و تاز تیم ملی فوتبال ایران که تا چشم کار می‌کند در ترکیب تیمش گلزن دیده می‌شود یا این انتخاب سر تیم ملی را در جام جهانی به باد خواهد داد؟ شمارش معکوس تا آغاز جام جهانی شروع شده و همه انتظار می‌کشند نتیجه تصمیم‌های بهت‌آور کارلوس را مشاهده کنند. تیم ملی چه سرنوشتی خواهد داشت؟ خوب یا بد؟ شاید هم متوسط...
این فهرست نهایی تیم ملی در جام جهانی 2014 برزیل بود: «دروازه‌بان‌ها: رحمان احمدی، علیرضا حقیقی، دانیل داوری، مدافعان: مهرداد بیت‌آشور، هاشم بیگ‌زاده، پژمان منتظری، سیدجلال حسینی، امیرحسین صادقی، احمد آل‌نعمه، مهرداد پولادی، حسین ماهینی، خسرو حیدری، محمدرضا خانزاده، هافبک‌ها:آندرانیک تیموریان، جواد نکونام، قاسم حدادی‌فر، رضا حقیقی، بختیار رحمانی، احسان حاجی‌صفی، مهاجمان: اشکان دژاگه، مسعود شجاعی، رضا قوچان‌نژاد، علیرضا جهانبخش، کریم انصاری‌فرد.» و این هم فهرست تیم ملی برای جام جهانی 2018روسیه: «دروازه‌بان‌ها: علیرضا بیرانوند، رشید مظاهری، امیر عابدزاده، مدافعان: علی قلی‌زاده، مجید حسینی، میلاد محمدی، محمد خانزاده، مرتضی پورعلی گنجی، پژمان منتظری، رامین رضاییان، روزبه چشمی، هافبک‌ها: احسان حاجی صفی،کریم انصاری‌فرد، مسعود شجاعی، مهدی ترابی، امید ابراهیمی، سعید عزت‌اللهی، مهاجمان: علیرضا جهانبخش، اشکان دژاگه، مهدی طارمی، رضا قوچان نژاد، سامان قدوس، سردار آزمون، وحید امیری.»
***
میان فهرست 4 سال پیش و بازیکنانی که قرار است در جام جهانی 2018روسیه برای تیم ملی بازی کنند وجهه تمایز بزرگی وجود دارد که شگفتی‌ها را از فهرست کنونی سرمربی تیم ملی به نقطه اوج می‌رساند. کارلوس کی روش 4 سال قبل تیمی را به جام جهانی 2014برزیل برد که پست اصلی غالب بازیکنانش کاملا نشان می‌داد با ایده‌ای کاملا دفاعی گام به عرصه رقابت با رقبا می‌گذارد. در تیمی که در برزیل به میدان رفت شش بازیکن به نام‌های: اشکان دژاگه، مسعود شجاعی، رضا قوچان‌نژاد، علیرضا جهانبخش، کریم انصاری‌فرد و بختیار رحمانی که نامش در بین هافبک‌ها دیده می‌شد به عنوان گزینه‌هایی ذاتا هجومی حضور داشتند و مابقی نفرات عنصرهایی ذاتا مدافع و یا با کارایی بازی تخریبی بودند که جام جهانی برزیل را با یک تساوی و دو شکست به پایان بردند. در فهرستی که کارلوس کی‌روش برای جام جهانی2018 روسیه ارائه کرده اما 11بازیکن که ذات بازی‌شان هجومی است حضور دارند: علیرضا جهانبخش، اشکان دژاگه، مهدی طارمی، رضا قوچان نژاد، سامان قدوس، سردار آزمون، وحید امیری، مهدی ترابی، مسعود شجاعی، کریم انصاری فرد و علی قلی زاده.
با تیمی که کی روش برای جام جهانی روسیه انتخاب کرده بدون شک انجام بازی دفاعی، نظیر آنچه در جام جهانی 2014 دیده شد و تحسین کارشناسان فوتبال جهان را هم برانگیخت کاملا غیرممکن است.
تیم امروز نه بازیکنانی همچون تیموریان و نکونام را دارد که بتوانند کمربند دفاعی تیم ملی را محکم‌تر کنند و نه مدافعانی همچون مهرداد پولادی و امیرحسین صادقی که در اوج پختگی خود قرار داشتند. تیم 4سال پیش مملو از بازیکنانی بود که آن زمان با تفکرات کارلوس کی روش که تعریفی جز دفاع صرف و استفاده از ضد حمله نداشت، سازگار بودند اما تیم امروز فاقد این دست بازیکنان است و با قطعیت می‌توان گفت که سیاق بازی تیم ملی در جام جهانی 2018دچار تغییرات شگرفی خواهد شد و به احتمال فراوان تیم کی روش بنای کار خود را روی بازی دفاعی نخواهد گذاشت.
حال شاید این ایده به واسطه همگروهی تیم ملی با تیم‌های اسپانیا و پرتغال خودزنی بزرگی تلقی شود اما این استدلال هم وجود دارد که کی‌روش در مکنونات ذهنی خود به تاکتیک‌های هجومی مقابل همین قدرت‌ها می‌اندیشد؛ برنامه‌هایی که در پیش‌بینی‌های ما جایی ندارد.
ما کی روش را یک مربی کاملا دفاعی شناختیم که اساس بازی‌اش استفاده از بازیکنانی با ضریب هوشی بالا در انجام عملیات گسترده دفاعی است اما این گزینش عجیب و شگفت‌انگیز نشان می‌دهد که سرمربی تیم ملی تصمیم‌های تازه‌ای درباره تیمش گرفته و شاید به دنبال بازی جسورانه‌تر در جام جهانی 2018 است تا شاید برچسب یک مربی محافظه‌کار را از پیشانی خود بردارد. کی‌روش حتی در گروه مدافعان خود بازیکنی همچون علی قلی زاده که در تیم باشگاهی اش وینگر راست و چپ بازی کرد و یکی از گلزنان اصلی بود را قرار داده است. در میان هافبک‌های تیم ملی نیز کریم انصاری‌فرد، مسعود شجاعی و مهدی ترابی دیده می‌شوند. این 3 بازیکن هم ذات بازی‌شان در خط حمله است و یا دست کم در پست‌های پشت مهاجم بازی می‌کنند.
انصاری‌فرد در تیم باشگاهی‌اش تا آستانه آقای گلی پیش رفت، مسعود شجاعی نیز در تیمش گل‌های باارزشی به ثمر رساند یا همواره نقشی موثر در گل‌سازی داشت. مهدی ترابی هم در تیم باشگاهی‌اش بهترین گلزن بود و در تعداد پاس گل نیز بالاترین رتبه را در لیگ به دست آورد.
طبیعتا در این ایام اندک باقیمانده نمی‌شود خصوصیات فنی این بازیکنان را تغییر داد و اگر در کوران بازی‌های جام جهانی نیاز به تعویض بازیکنانی همچون عزت‌اللهی، ابراهیمی و یا حاجی صفی باشد -که هست- باید از این 3 بازیکن استفاده شود. به طور کلی در تیمی که کی روش به جام جهانی روسیه برده پورعلی گنجی، حسینی، منتظری و خانزاده اصالتا بازیکنان ایده‌آلی برای بازی در پست دفاع یا انجام بازی تخریبی محسوب می‌شوند. در کنار اینها امید ابراهیمی، چشمی و عزت‌اللهی را هم می‌شود اضافه کرد اما باقی نفرات از داشتن خصوصیت بازی دفاعی یا تخریبی بی‌بهره‌اند و گرایش عمیقی به بازی روبه جلو دارند.