این رنگدانه زردرنگ که سبب زردی رنگ می‌شود محصولی طبیعی حاصل از تخریب گلبول‌های قرمز در اثر پیری یا نقص آنهاست.

بعضی از بیلی روبینها پس از متابولیسم در کبد دوباره به جریان خون جذب شده و بعضی دیگر از طریق ادرار یا مدفوع دفع می‌شوند.

گاهی اوقات به دلیل مکانیزم‌های زیستی نامناسب، بیلی روبین اضافی متابولیسم و دفع نمی‌شود و در نتیجه آن زردی اتفاق می‌افتد که در برخی موارد نشان دهنده وجود اشکال در کبد و لوزالمعده است.

با این حال به گفته جمعی از محققان از دانشگاه‌های معتبر در سراسر ایالات متحده، سطوح بالای بیلی روبین خون همچنین ممکن است برای تعیین خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی – عروقی مورد استفاده قرار بگیرد.

این یافته‌ها نشان می‌دهد افرادی که سطوح بالاتری از بیلی روبین در خونشان وجود دارد بهتر از سایر افراد در برابر شرایطی مانند نارسایی قلبی، سکته قلبی یا سکته مغزی محافظت می‌شوند.

تحقیقات اخیر همچنین بر تفاوت تاثیر سطوح بیلی روبین بر پیش‌بینی خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی – عروقی در افراد HIV مثبت و منفی تمرکز داشته است.

این موضوع از این جهت که افراد مبتلا به HIV اغلب بیشتر از دیگران در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی – عروقی بوده و در عین حال داروی HIV اتازاناویر سطح بیلی روبین خون را افزایش می‌دهد، مورد اهمیت است.

به همین منظور 96 هزار 381 شرکت کننده با میانگین سنی 48 سال که از این تعداد 31 هزار و 418 نفر HIV – مثبت و 66 هزار 987 نفر HIV – منفی بودند برای آزمایش در نظر گرفته شدند تا سطح بیلی روبین و بیماری‌های قلبی – عروقی میان این افراد مقایسه شود.

نتایج آزمایش نشان داد سطوح بالای بیلی روبین خون در همگی این افراد خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی – عروقی را پایین می‌آورد و این خطر به ازای هر افزایش در مجموع سطح بیلی روبین هشت درصد کاهش می‌یابد. همچنین افزایش بیش از حد بیلی روبین برای این تاثیر نیاز نبوده و افزایش سطح این رنگدانه در محدوده طبیعی کافی است.

به گزارش مدیکال نیوز تودی، اگرچه این مطالعه اثرات مستقل داروی اتازاناویر را بر سلامت قلب و عروق پیدا نکرده است اما محققان خاطر نشان می‌کنند که این دارو می‌تواند اثرات مثبتی در این رابطه داشته باشد.

انتهای پیام