اگرچه صنعت ۱.۵ میلیارد دلاریِ درمان ریزش مو این روزها گزینه‌های متعددی را در اختیار افراد قرار می‌دهد اما معلوم نیست کدام یک از این روش‌ها می‌توانند موثر واقع شوند؟
طبق اعلام کارشناسان انگلیسی، حدود ۳۰ درصد مردان زیر ۳۰ سال و حدود ۸۰ درصد مردان بالای ۷۰ سال دچار ریزش مو هستند. همچنین بیشتر مردان به خاطر عواملی چون استرس، رژیم غذایی نامناسب یا کمبود خواب دچار ریزش مو نمی‌شوند بلکه عمدتا "ژنتیک" موجب این عارضه در آنان می‌شود که درمان آن فقط از طریق شامپو و مصرف مکمل کار دشواری است.
زنان نیز اگرچه به دلایل متفاوتی علاوه بر ژنتیک با مشکل ریزش مو مواجه می‌شوند اما هنوز اختلاف نظرهای بسیاری در مورد اثرگذاری یا بی‌تاثیر بودن روش‌های درمانی فعلی وجود دارد.
با این حال سازمان غذا و داروی آمریکا موارد معدودی از راهکارهای مقابله با ریزش مو را تایید کرده که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- داروی ماینوکسیدیل: این دارو جریان خون را در اطراف فولیکول تحلیل رفته‌ی مو افزایش داده و موجب افزایش اندازه و ضخامت آنها می‌شود. همچنین مرحله رشد فولیکول را افزایش می‌دهد.
- داروی فیناستراید: این داروی خوراکی که تنها با نسخه پزشک به بیمار عرضه می‌شود مورد تایید سازمان غذا و داروی آمریکاست. به گفته متخصصان، طاسی زمانی اتفاق می‌افتد که هورمون DHT مانع می‌شود که فولیکول مو مواد مغذی مورد نیاز خود را دریافت کند. داروی فیناستراید از طریق جلوگیری از تولید هورمون DHT و در نتیجه حفاظت از فولیکول‌ها عمل می‌کند.
- مکمل‌های ریزش مو: علاوه بر اینها مکمل‌های متعددی برای این منظور در بازار وجود دارد. اما بهترین مکمل‌ها هم نمی‌توانند مشکل طاسی را به طور ریشه‌ای حل کرده و در امر جلوگیری یا درمان آن موثر باشند. هر چند در مواردی که عامل بیماری، ژنتیک نباشد این مکمل‌ها تنها به محکم‌تر و سالم‌تر شدن موها کمک می‌کند.
به گزارش روزنامه تلگراف، همچنین به رغم برخی از ادعاها، شامپو یا نرم کننده نمی‌تواند ریزش مو را متوقف کرده یا روند آن را کند سازد حتی نمی‌تواند ضخامت موهای نازک شده را به حالت اول باز گرداند و در بهترین حالت شامپوهای ضخیم کننده موها را به طور موقت ضخیم‌تر می‌سازد.
انتهای پیام