شرایط و توان تهاجمی تیم ملی ایران برای فتح آسیا واقعاً عالی است. درست به همان اندازه که امکانات و تدارکات نداریم، در خط حمله با نعمت مواجه‌ایم؛ کریم انصاری‌فرد، علیرضا جهانبخش، سامان قدوس، علی قلی‌زاده، مهدی ترابی، مهدی طارمی و کاوه رضایی... تازه به این‌ها باید دردانه کی‌روش را هم اضافه کرد؛ سردار آزمون... دست کی‌روش در فاز تهاجمی به حدی باز است که می‌تواند با اضافه کردن وحید امیری به این جمع ۸ نفره، یک تیم کاملاً تهاجمی با علیرضا بیرانوند و سعید عزت‌اللهی ۹ مهاجم به میدان بفرستد تا بیرانوند دروازه‌بانی کند و عزت‌اللهی جنگ‌های میانه میدان را ببرد و بقیه در گوشه و کنار زمین پخش شوند.
خارج از شوخی، توان تهاجمی تیم ملی به نسبت جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل که فقط رضا قوچان‌نژاد را به عنوان بخت گلزنی در تیم ملی داشتیم و ذخیره‌هایش هم کریم انصاری‌فرد و علیرضا جهانبخش جوان بودند، چند برابر شده است.
کی‌روش حالا خیلی راحت می‌تواند همزمان ۴ عنصر تهاجمی را داخل زمین قرار بدهد. البته انتخاب این ۴ نفر هم برای او سخت خواهد بود چرا که هر ۸ گزینه در بهترین شرایط ممکن هستند و البته نمی‌توان از کنار عناصر باتجربه‌ای مثل اشکان دژاگه و مسعود شجاعی هم بی‌تفاوت گذشت.
در جام ملت‌های آسیا قطعاً کی‌روش دنبال یک بازی بسته و دفاعی نخواهد بود. این تغییر نگرش را به وضوح در تقابل با ازبکستان دیدیم. اگرچه کارلوس کی‌روش مقابل ازبک‌ها هم طبق عادت از دو هافبک دفاعی بهره برد تا کمربند میانی تیمش محکم باشد، اما برای ۴ پست باقی‌مانده در چیدمان مورد علاقه‌اش، میل به استفاده از عناصر تهاجمی را به نمایش گذاشت.
در جام ملت‌ها هم قطعاً کارلوس همین برنامه را خواهد داشت. البته فوتبالدوستان ایرانی هم همین توقع را از سرمربی تیم ملی دارند، آن‌ها می‌خواهند در جام ملت‌ها به تماشای یک ایران تهاجمی بنشینند. ایرانی که احتمالاً سردار آزمون با وجود تمام نازهایش مهاجم نوکش خواهد بود، علیرضا جهانبخش وینگر راستش، سامان قدوس مهره پشت مهاجمش و مهدی طارمی هم وینگر چپش... هرچند همین ۴ گزینه اصلی کی‌روش، رقبای سرسختی مثل کریم انصاری‌فرد (نوک خط حمله)، مهدی ترابی، علی قلی‌زاده (وینگر راست)، اشکان دژاگه و مسعود شجاعی (پشت مهاجم) و وحید امیری و کاوه رضایی (وینگر چپ) دارند و واقعاً خط زدن برخی از این مهره‌ها و انتخاب ۸ مهره یا حداکثر ۹ بازیکن از جمع این ۱۱ نفر برای کارلوس سخت می‌شود.
اما این مهره‌ها برای ارائه بهترین عملکرد خود نیاز به بازی‌های تدارکاتی دارند. تیم ملی باید با تیم‌هایی در قالب دیدار‌های تدارکاتی بازی کند که امکان ارائه بازی تهاجمی را داشته باشد. باید در ماه‌های باقی‌مانده تا آغاز جام ملت‌های آسیا علاوه بر تمرینات طراحی شده کارلوس کی‌روش، هم با حریفان قدرتمند روبه‌رو شویم که کارلوس کی‌روش استحکام خط دفاعی و ضریب دقت در فاز دفاعی تیم ملی را بالا ببرد و هم با حریفان ضعیف‌تر بازی کنیم تا شیوه‌های تهاجمی مختلفی در بوته آزمایش قرار بگیرد.
مقابل ازبکستان به خصوص در نیمه دوم، تیم ملی در فاز تهاجمی خوب بود، اما این خوب بودن کافی نیست و باید روش‌های مختلف در کار‌های تهاجمی با مهره‌های متنوع آزمایش شود. از دل همین بازی‌هاست که کی‌روش سرانجام به یقین خواهد رسید سامان قدوس بهترین گزینه ممکن برای بازی پشت سر کریم یا سردار است، از دل همین بازی‌ها کاوه رضایی توان بالای خود در خسته کردن مدافعان حریف و دور زدن آن‌ها را به رخ خواهد کشید و هیچ بعید نیست حتی مهره اصلی تیم ملی شود و از دل همین بازی‌ها، می‌توان سرانجام بین توان تدافعی و تهاجمی تیم ملی توازن ایجاد کرد.
امیدواریم این بازی‌ها از تیم ملی دریغ نشود و کی‌روش بدون انتقاد مخالفانی که اگر با تیم ضعیف بازی کنی حتماً می‌گویند از بازی با تیم قوی می‌ترسی (!) برای ما یک تیم ملی تهاجمی بسازد تا حالا که خیال‌مان از فاز تدافعی راحت است، از فوتبال هجومی ایران لذت ببریم.