فردا عصر در ورزشگاه آزادی تهران دربی سنتی پایتخت بین تیم های استقلال و پرسپولیس برگزار می شود. این بازی نه تنها در ایران، که در کشورهای دیگر دنیا هم بازتاب دارد و به عنوان یکی از خاص ترین و بزرگ ترین دربی های جهان شناخته می شود. قطعا با حضور بازیکنان و به خصوص مربیان خارجی، این بازتاب ها بیشتر نیز خواهد بود. اما جدا از مهم ترین دربی ایران که در زمره بازی های ویژه دنیا قرار گرفته، کشورهایی نیز در جهان هستند که دربی های مهمی دارند اما به واسطه کوچک یا ناشناخته بودن این کشورها و پایین بودن سطح فوتبالشان، دربی های آنها هم در جهان مورد توجه قرار نمی گیرند. در این مطلب به 10 مورد از دربی های گمنام در سطح جهان پرداخته ایم که با وجود ناشناخته بودن تیم ها در ابعاد جهانی یا قاره ای، در کشورهای خودشان بازی بسیار مهمی به حساب می آیند.

ترینیداد و توباگو:

ترینیداد 184 امین کشور کوچک دنیا است. این کشور خیلی کم فوتبال خود را به سطح اول دنیا رسانده و ستاره ای با نام دوایت یورک شاید بهترین بازیکن تاریخ آن باشد. همچنین تنها حضور آنها در جام جهانی که به 2006 آلمان برمی گردد، نقطه درخشان دیگری در تاریخشان است. در لیگ فوتبال ترینیداد که به تی تی پرو لیگ مشهور است، تیم نیروی دفاعی با 22 قهرمانی اختلافی فاحش نسبت به تمامی تیم ها دارد. اما دربی مشهور این لیگ، بین دبلیو کانکشن و سن خوان جابلوته انجام می شود. این تیم ها به ترتیب با 5 و 4 قهرمانی لیگ، دومین و سومین تیم های پرافتخار به شمار می روند. البته در سایر جام ها اختلاف میان دو تیم زیاد است و دبلیو کانکشن به مرات ویترین شلوغ تری برای خود ساخته. این تیم 5 بار هم قهرمان جام باشگاه های حوزه کاراییب شده است.

برمودا:

برمودا یکی از کوچکترین کشورهای منطقه آمریکای مرکزی است که کمتر از بیست کشور با مساحتی کوچکتر از آن در دنیا وجود دارند. فدراسیون فوتبال برمودا در حوزه کونکاکاف عضویت دارد. در این کشور فوتبال به همراه کریکت یکی از ورزش های محبوب است. لیگ فوتبال برمودا از سال 1963 راه اندازی شده و بیش از نیم قرن سابقه دارد. با وجود اینکه پرافتخار ترین تیم های این کشور هر کدام 10 قهرمانی در تاریخشان دارند، اما مهم ترین دربی برمودا دربی دوونشایر (Devonshire) است. دو تیم کولتس و کوگرز از این منطقه برگزار کننده این دربی هستند. این تیم ها به ترتیب 3 و 4 قهرمانی در لیگ برمودا کسب کرده اند. افتخارات کوگرز همگی بعد از سال 2001 به دست آمده ولی کولتس در دهه های دور پرافتخار تر از سال های اخیر بوده است.

جزایر فارو:

همیشه برای بالا بردن رکورد گلزنی تیم های ملی در اروپا، حریفی مثل جزایر فارو لازم است و ما این کشور را به باخت های سنگینی که در تاریخ متحمل شده می شناسیم. این کشور از لحاظ مساحت هم در بین همه کشورهای دنیا در رتبه 196 قرار گرفته است. در لیگ جزایر فارو اما رقابت های جالبی وجود دارد. مهم ترین آنها بین دو تیم از شهر تورشوان است. دربی این شهر بین تیم های اچ بی و بی 36 برگزار می شود. اچ بی با 23 قهرمانی پرافتخار ترین تیم این کشور است و بی 36 هم با یازده عنوان قهرمانی از این حیث در رده سوم است.

آندورا:

در دویست و یازدهمین کشور وسیع دنیا هم یکی دو دربی جالب توجه برگزار می شود. آندورا که همیشه در مسابقات قاره اروپا خیلی زود مقابل تیم های قوی تر شکست خورده و حذف شده، لیگ منظمی مثل اکثر کشورهای قاره سبز دارد. در مسابقات پریمرا دیویژو، تیم سانتا کولوما با 12 قهرمانی با اختلاف پرافتخار ترین تیم به حساب می آید. دربی مهم فوتبال آندورا ملقب به ال کلاسیک، بین همین تیم و سنت جولیا برگزار می شود. سنت جولیا هم با 2 قهرمانی، سومین تیم پرافتخار آندورا است. هرچند در بازی های حذفی هم قهرمانی های سانتا کولوما بیشتر از سنت جولیا است، نکته جالب این است که هر دو تیم 6 بار قهرمان سوپرکاپ شده اند و از این حیث با هم برابری می کنند.

جبل الطارق:

دیگر کشور کوچک و کم نام و نشان اروپایی جبل الطارق است که ما عمدتا این نام را به واسطه تنگه مشهور آن میشناسیم، نه نام یک کشور. این کشور از حیث وسعت، در رتبه 253 جهان قرار دارد. جبل الطارق اما لیگ فوتبال دارد و در آن دربی های نسبتا مهمی هم برگزار می شود. به نوعی می توان گفت مهم ترین دربی این کشور بین تیم هایی برگزار می شود که تفاوت زیادی دارند. تیم اف سی اروپا با تاریخی نزدیک به صد سال در برابر تیم لینکلن رد ایمپس که کمتر از 50 سال سابقه دارد، ویژه ترین بازی جبل الطارق را برگزار می کند. نکته مهم اینجاست که تیم کم سابقه تر، 23 قهرمانی لیگ دارد و پرافتخار ترین تیم این کشور است و در مقابل اف سی اروپا فقط 7 بار توانسته قهرمان لیگ کشورش شود. نکته جالب دیگر این است که استادیوم های این دو تیم نیز مانند سرخابی های پایتخت ایران مشترک است، اما با ظرفیتی کمتر از 3 هزار نفر.

کوزوو:

یکی از عجیب ترین نام هایی که برای حریفان تدارکاتی تیم ملی ایران به گوش خورده، کوزوو بوده است. این کشور کوچک اروپایی که رده 174 را از نظر وسعت در جهان در اختیار دارد، یک دربی مهم و جالب در لیگ خود دارد. این دربی سه نام دارد و با اسم های دربی کوزوو، دربی جیلان و دربی آناموراوا شناخته می شود. تیم های دیرتا و جیلانی برگزار کننده این مسابقه سنتی هستند. این بازی بیش از 20 سال سابقه دارد و با پوشش رسانه ای فوق العاده ای در کشور کوزوو همراه است. یک شباهت آن به دربی پایتخت ایران، رنگ لباس تیم ها است و دربی جیلان را به مسابقه تیم های آبی و قرمز پوش می شناسند. این دربی که مثل بازی استقلال و پرسپولیس عمدتا بازی کم گلی بوده، در سه مسابقه آخر با نتیجه مساوی به پایان رسیده است. در حالی که اهمیت این بازی در کوزوو بالا است، لازم به ذکر است که هیچکدام از این تیم ها در زمره تیم های پرافتخار این کشور نیستند.

توگو:

در اینجا به یک نمونه از دربی های آفریقایی بسنده می کنیم. کشور توگو که در سطح ملی با ستاره هایی چون آدبایور و نسل خیلی خوب سال 2006 شناخته می شود، در رده باشگاهی توفیق خاصی در قاره آفریقا نداشته است. این کشور اما چند تیم مهم در لیگ داخلی خود دارد که تقابل های آنها با هم، بازی های ویژه ای به حساب می آیند. یکی از آنها دیدار تیم های سماسی و فیلانته است. این جدال که به نوعی رقابت قرمز و آبی نیز به شمار می رود، در واقع نبرد پرافتخار ترین های کشور توگو است. سماسی تیمی است که با 10 قهرمانی از همه تیم های توگو پرافتخار تر است و در رده دوم قهرمانی های لیگ، تیم فیلانته با 7 عنوان قرار دارد. البته در قهرمانی های حذفی، فیلانته 4 بر 3 از رقیب خود پیش است و در مسابقات آفریقایی هم یک بار به مرحله یک چهارم نهایی رسیده که این آمار در تاریخ سماسی سابقه نداشته است.

کویت:

اما در آسیا هم کشورهایی وجود دارند که با وسعت کم، دربی های مهم فوتبالی برگزار می کنند. کشور کویت که  از نظر مساحت در رده 162 در جهان قرار دارد، در فوتبال نه چندان پیشرفته خود یک دربی خاص بین تیم های العربی و القادسیه دارد که به الکلاسیکوی کویت شهرت یافته است. این دو تیم که مطرح ترین های فوتبال کویت به شمار می روند، تا کنون 183 بار با هم بازی کرده اند که 76 پیروزی سهم القادسیه بوده و در مقابل 66 بار هم العربی برنده شده است. رقابت این دو تیم در عنوان ها نیز بسیار جذاب است به طوری که القادسیه با 17 قهرمانی لیگ رکورددار است و العربی که نزدیک ترین تعقیب کننده این تیم است، 16 قهرمانی دارد. البته تیم العربی حدود 15 سال است که قهرمان لیگ نشده و عناوین و رکوردهایش مربوط به دوران قدیمی تر است. تیم القادسیه در سال 2014 قهرمان AFC کاپ هم شده که افتخار بزرگی برای فوتبال کویت است.

اردن:

صد و پانزدهمین کشور وسیع دنیا هم یکی از کشورهای عربی واقع در قاره آسیا است. اردن که در رده ملی همیشه یکی از حریفان خطرناک برای بزرگانی چون ایران بوده، در لیگ باشگاهی خود یک رقابت سنتی و قدیمی دارد. دیدار تیم های الفیصلی و الوحدات مهم ترین بازی فوتبال اردن است. این بازی دربی پایتخت این کشور یعنی شهر امان محسوب می شود و تاریخی آمیخته با سیاست دارد. تیم الفیصلی در این دربی مهم 52 پیروزی به دست آورده و الوحدات نیز 48 بار موفق به برد شده است. از نظر افتخارات تیمی اما رقابت دو تیم به این نزدیکی نیست. الفیصلی 77 عنوان قهرمانی در سطح اول دارد و رقیب دیرینه یعنی الوحدات، 47 بار توانسته قهرمان تورنمنت های مهم شود. از جمله اختلاف های دو تیم می توان به 2 قهرمانی فیصلی در AFC کاپ اشاره کرد که الوحدات از ان بی نصیب بوده است. همچنین تیم الفیصلی 33 بار قهرمان لیگ شده که این بیش از دو برابر قهرمانی های الوحدات است.

کره شمالی:

در شرق آسیا هم دربی های خاصی وجود دارد. کشور کره شمالی، صد و یکمین کشور وسیع جهان، که عمدتا در رده باشگاهی فوتبال ضعیف ظاهر شده و حرف زیادی برای گفتن در آسیا نداشته است، دربی مهمی در پایتخت خود دارد. بازی تیم های 25 آپریل و پیونگ یانگ سیتی خاص ترین بازی این کشور است. 25 آپریل که مطرح ترین تیم کره است، تا کنون  هفده بار قهرمان لیگ شده و یکه تاز است. در سمت مقابل پیونگ یانگ سیتی  فقط 5 بار عنوان قهرمانی لیگ را به دست آورده و تیم سوم از نظر افتخارات به شمار می رود. همچنین یک عنوان چهارمی تیم 25 آپریل در رقابت های جام باشگاه های آسیا یک افتخار مهم برای کره شمالی در عرصه باشگاهی است.