این که یک مدیر ناوارد و ناآشنا با حوزه های فوتبالی، خط خوردن دروازه بان استقلال را نقد کند بر او حرجی نیست. همه در این شرایط می گوییم طرف وارد نیست و فوتبال را نمی شناسد اما پیشکسوتان و چهره های فوتبالی چرا باید بگویند ما که نفهمیدیم چرا کی روش، حسین حسینی را خط زد؟
دوستان حتی پا را از این هم فراتر گذاشته و تاریخ خط خوردن حسینی را تعیین کرده اند و گفته اند ای کاش سرمربی تیم ملی، در فلان تاریخ و بهمان مقطع زمانی دروازه بان استقلال را خط می زد.
در این که هر بازیکنی بابت خط خوردن از تیم ملی یا حتی ذخیره نشینی در تیم خودش ناراحت می شود شکی نیست؛ همه بازیکنان دوست دارند در فهرست اصلی تیم ها باشند و دل خوشی از قلم قرمز که روی اسمشان کشیده می شود ندارند.
وضعیت حسین حسینی هم قابل درک است؛ او یک نیم فصل عذاب آور را در استقلال سپری کرد و اینک اسمش در فهرست جام ملت ها هم مشاهده نمی شود اما تعیین تکلیف برای سرمربی تیم ملی جزو وظایف باشگاه ها نیست.
این که تاریخ خط زدن بازیکنان را به کی روش یادآوری می کنند کار افراد غیر فوتبالی است؛ نه چهره هایی که سال هاست در این فوتبال زندگی کرده اند... نه تنها کی روش که هیچ کدام از مربیان تیم های ملی نباید برای فهرست های مختلف از این و آن اجاز بگیرند.