وانانیوز-بهرام افشارزاده درباره مدت حضورش در ورزش اظهار داشت: «دقیقا به خاطر ندارم که از چه زمانی به ورزش آمده ام اما بدون شک پیش از 50 سال است که با این موضوع در ارتباطم. کلاس دوم دبستان بودم که به سمت ورزش ژیمناستیک رفتم سپس در این رشته به موفقیته های استانی و کشوری و حتی بین المللی رسیدم. در کنار ژیمناستیک به رشته هایی چون فوتبال، والیبال و تنیس روی میز هم علاقه داشتم. یاد می آید زمانی که در دبیرستان ادب تحصیل می کردم فوتبالیست هایی مثل محمود یاوری و رسول خوروش در آنجا به فوتبال حرفه ای کشورمان راه پیدا کردند.»

 

وی در ادامه افزود: «بعد از اینکه چند سال در شغل معلمی فعالیت کردم در تربیت بدنی استان اصفهان مشغول شدم و سرانجام در سال 61 به تهران آمدم. البته من در کنار پست های مدیریتی مدتی هم به عنوان مربی ژیمناستیک هم در تیم ملی و هم در تیم باشگاهی خودم کار کردم.»

 

سرپرست باشگاه استقلال در پاسخ به این سوال که فعالیت در این تیم سخت تر است یا شغل دبیری کمیته ملی المپیک، گفت: «این دو مقوله کاملا با هم متفاوت است در کمیته ملی المپیک همه کارها روی روال و برنامه است. من چهار دوره دبیر کمیته ملی المپیک بودم در هیات اجرایی هم عضویت داشتم. اما در باشگاه استقلال همه برنامه ها خلق الساعه است. برنامه و بودجه مدون نداریم. با تمام این تفاسیر در این دو سال تیم های شمشیربازی و ژیمناستیک هم به مجموعه استقلال اضافه شدند اما در مجموع به جای باشگاهداری ما اینجا تیمداری می کنیم.»

 

وی درباره اینکه آیا با اجبار این پست سرپرستی باشگاه استقلال را قبول کرده یا خیر، بیان داشت: «اجباری در کار نبود. وقتی دیدم که به وجود من نیاز است کمک کردم و وارد این کار شدم. بنده فرد شناخته شده ای برای مردم ایران هستم و هیچ وحشتی بابت قبول این پست در باشگاه استقلال نداشتم. حتی با توجه به اینکه سال قبل چند باخت پشت سر هم آوردیم باز هم هیچ ترسی من را فرا نگرفت. در این مدت که در باشگاه استقلال فعالیت می کنم عاشقانی را در گوشه و کنار دیدم که چقدر این تیم را دوست دارند. حضور این افراد باعث شد روحیه و انگیزه ام روز به روز بیشتر شود و دلسرد نشوم. در ضمن این را هم نباید فراموش کنیم این نظام برای اینکه من بهرام افشارزاده شوم هزینه کرده و حالا من باید هزینه کنم به همین دلیل است که از باشگاه استقلال هیچ وقت پولی نگرفته ام و پولی هم نخواهم گرفت. در نهایت باید به شما بگویم کار کردن در استقلال به لطمه نزد.»

 

افشارزاده درباره شعار هواداران استقلال علیه او، خاطرنشان کرد: «این اتفاق در یک بازی رخ داد و من هم بخشیدم امیدوارم که دیگر تکرار نشود اما اگر هم شد باز هم خواهم بخشید و اشکالی ندارد.»

 

وی درباره علت درخواست چند باره اش برای جدایی از استقلال تصریح کرد: «واقعا اراده کردم که بروم اما با توجه به شرایط موجود و کسانی که آمدند و وزارت ورزش آنها را تایید صلاحیت نکرد به کارم ادامه دادم مطمئن باشید به دلیل کثرت کار در وزارت ورزش علاقه مند بودم که یک فرد بهتر و ماهرتر مدیریت باشگاه استقلال را بر عهده بگیرد اما این اتفاق در میانه فصل نمی توانست رخ دهد انشاالله بعد از پایان لیگ هر فرد عاشقی که پا پیش بگذارد ما بدون مشکل این پست را تقدیم خواهیم کرد. در این مملکت قحط الرجال نیست. اگر من الان کنار می رفتم و احیانا تیم به مشکل می خورد ممکن بود مسایل نه چندان خوشایندی در ادامه به وجود بیاید.»

 

سرپرست باشگاه استقلال در پاسخ به این سوال که کار کردن با مظلومی راحت تر بود یا قلعه نویی توضیح داد: «بنده رفاقتی 25 ساله با امیر قلعه نویی دارم و به ایشان علاقه مند بودم و هستم اما ادامه کار ایشان در استقلال بنابر دلایلی به صلاح نبود. باخت های متوالی و نتیجه نگرفتن در کنار عدم ارتباط مناسب با رسانه ها و صداوسیما باعث شد ما این تصمیم را بگیریم که دیگر همکاری نداشته باشیم. بارها گفته ام رسانه ها مانند یک بال کبوتر هستند و اگر نباشند ما نمی توانیم پرواز کنیم و به موفقیت برسیم.»

 

افشارزاده درباره اینکه چه زمانی در سال 94 از انتقادات رسانه ها بیشتر ناراحت شد گفت: «خوشبختانه در سال 94 زیاد مورد تهاجم رسانه ها نبودم البته این مساله بی دلیل نبود چون من کاری نکرده بودم که علیه من هجمه درست شود. برخی از سایت های جدید که نسبت به مسایل بینش درستی نداشتند قضاوت های نادرستی انجام دادند که در ادامه همه چیز حل و فصل شد و زیاد برایم آزاردهنده نبود.»

 

وی درباره ضربه های معروفی که با مشت به شکم افرادی که با او کار می کنند و همچنین رسانه ها می زند، خاطرنشان کرد: «چندین سال است که این شوخی را انجام می دهم. بنده این کار را انجام می دهم تا مثلا کسانی که چاق هستند بدانند که باید ورزش کنند وگرنه خیلی زود شهرداری بابت سد معبر از آن ها پول می گیرد. بعد از آن مشت معروفم که در رسانه ها پخش شد دلسرد نشدم و باز هم با قدرت این کار را انجام می دهم.»

 

دبیر اسبق کمیته ملی المیپک درباره ماجرای مناقشه بین سعیدلو و علی آبادی وزیر ورزش و رییس کمیته ملی المپیک در زمان المپیک 2012 لندن هنگام توزیع مدال ها اذعان داشت: «در آن دوران بسیار سختی کشیدیم. تعامل خوبی بین طرفین نبود. ما هر چقدر می خواستیم فاصله ها را کم کنیم نمی شد. اختلاف سلیقه بسیار زیادی وجود داشت. در کنار آن اطلاعات غلطی به وزارت ورزش داده می شد. وقتی آگاهی بین المللی وجود نداشته باشد همین مشکلات به وجود می آید. هنگام توزیع مدال ها هر دو نفر می خواستند این کار را انجام دهند و مسایل زیادی به وجود آمد. خوشبختانه مسئولان AOC انتقادی نکردند اما نگاه شان کمی تغییر پیدا کرد. در نهایت ما طوری توزیع مدال ها را برنامه ریزی کردیم که هر دو طرف بتوانند حضور داشته باشند. خود من در مسابقات آسیایی ترجیح دادم علی رغم اجازه ای که داشتم مدالی توزیع نکنم و به این دو نفر بسپارم تا مشکلی به وجود نیاید چون برای خودم توزیع مدال بسیار عادی شده بود و اهمیت چندانی نداشت. خوشبختانه درگیری سعیدلو و علی آبادی فیزیکی نشد اما عباسی بیشتر در این مساله با ما همکاری کرد.»

 

وی در پاسخ به این سوال که آیا فصل آینده در استقلال می ماند یا خیر، تاکید کرد: «اجازه بدهید بازی های لیگ و جام حذفی در این فصل به اتمام برسد سپس درباره سال آینده تصمیم می گیریم.»

 

افشارزاده درباره اینکه آیا پیش از آمدن به استقلال هم طرفدار این تیم بود یا خیر، بیان داشت: «من پیش از اینکه به استقلال بیایم یک فرد ملی بودم و به باشگاهی تعلق نداشتم. بنده رییس فدراسیون ژیمناستیک، بیسبال و وزنه برداری بودم و سالیان سال در بخش هایی دیگر مدیریت کردم. بدون شک در همه این سال ها پرتنش ترین دوران مدیریتم در استقلال رخ داد. نمی گویم سختی کشیدم اما کار بسیار دشواری بود.»

 

وی درباره اینکه آیا احتمال دارد فرهاد مجیدی سال آینده سرمربی استقلال شود؛ توضیح داد: «این را باید از خود فرهاد مجیدی بپرسید. او یک قهرمان ملی است، بهترین بازیکن استقلال بوده است و کلاس های مربیگری را هم در بالاترین سطح دنبال می کند. اینکه سال بعد بخواهد سرمربی استقلال بشود یا خیر باید تا شروع فصل بعد صبر کنیم. در ضمن اگر امثال فرهاد مجیدی سرمربی استقلال نشوند چه کسی بشود؟»

 

افشارزاده در پایان درباره باند اصفهانی ها که در این مدت خیلی از آن حرف زده می شود گفت: «من این مساله را اصلا قبول ندارم و کلا با این لغت مشکل دارم. به جز فوتبال در حال حاضر ما در بقیه سطوح مدیریتی هم، مدیران اصفهانی داریم نمونه اش چند وزیر دولت کنونی است که اهل اصفهان هستند. با این حال هیچ تفاوتی ندارد یک مدیر اصفهانی باشد یا شیرازی و یا تبریزی و یا هرجای دیگر. این لغات زیبنده نیست و نباید آنها را مطرح کنیم.»