استقلال تهران در چند فصل اخیر به‌واسطه تغییرات پی‌درپی مدیریتی که به دلایل مختلف متحمل شده است، هنوز رنگ و بوی ثبات را به خود ندیده است و هیچ ساز و کار مشخصی از سوی مدیران این باشگاه برای حال و آیندۀ این تیم دوباره جان گرفته، دیده نمی‌شود تا خطر در دم جان باختن نطفۀ رویاهای آبی‌ها شدیداً احساس شود.
اوج فاجعه‌های رقم خورده در ساختمان مدیریت استقلال به تابستان فصل جاری بازمی‌گردد، جایی که استقلالی‌ها بیش از نیمی از ستارگان خود را از دست دادند و در ازای آن چند بازیکن اشتباهی همچون الحاجی گرو و مارکوس نیومایر که هیچ سودی را برای آبی‌ها نداشتند جذب کردند تا فصل 97/98 برای آنها با حواشی بسیاری آغاز شود و به تبعیت از این اوضاع بد، استقلال محکوم به روزهای تاریک شود.
به هر شکلی که بود، وینفرید شفر استقلال را تا زمستان به سوی ساحل امن هدایت کرد تا او باز هم توپ را در زمین مدیران باشگاه بیاندازد و پس از انجام وظیفه، سرنوشت باقی فصل را به مدیران تازه‌وارد بسپارد، مردانی که به یکباره در روزهای پایانی فصل نقل و انتقالات برای پاسخ دادن به انتقادات بی‌شمار بابت سکوت و منفعل بودن در تقویت تیم، چندین خرید بزرگ را انجام دادند تا به لحاظ مهره‌ای استقلال تجهیز شود و باز هم توپ به زمین شفر بازگردد.
اما فصل فقط در نقل و انتقالات و خرید و فروش خلاصه نمی‌شود! به حواشی و اتفاقات تلخی که در مراحل آماده‌سازی این تیم در زمستان جاری شکل گرفت بازمی‌گردیم! استقلال در اندک روزهای باقی‌مانده تعطیلات نیم‌فصل در بلاتکلیفی محض به سر می‌برد و در حالی که بخش مهمی از دستمزدهای بازیکنان پرداخت نشده بود، مسیرشان از کشورهای بزرگ اروپایی و کمپ اسپایر قطر، به سمت ترکیه و برف و بوران |آنتالیا منحرف شد تا برای چند روز هم که شده آنها زیر سقف سال‌بدنسازی‌های این کشور تمرینات استقامتی کنند! پروسه‌ای که نامش تور آماده‌سازی نیم‌فصل بود و در آخر هیچ سودی را برای شفر نداشت تا او با مشکلات فراوان مجبور به دنبال کردن رقابت‌های نیم‌فصل دوم شود.
استقلال به هرشکلی که بود رقابت‌های نیم‌فصل دوم را آغاز کرد، شروع آنها طوفانی بود و در عین سپری کردن روزهای بسیار سخت، نشان دادند که محدودیت برایشان انگیزه‌ای دوباره است تا با درهم کوبیدن پیکان، به نوعی از زیر بار فشارها خارج شوند! آنها خیلی زود پاداش خود را هم دریافت کردند! پاداشی که از کمپ تمرینی صنایع دفاع تهران، آنها را به دل خشک‌زارهای نامسطح پژوهشگاه نفت و زمین شمارۀ 2 استادیوم آزادی فرستاد!
آبی‌ها باز هم چوب گذشته را می‌خورند، نبود بودجه کافی باعث شده است تا مدعی دوباره از دل خاکستر بازگشته، از حداقلی‌ترین امکانات محروم شود و نتواند حتی تمرینات خود را به درستی پیش ببرد! چرا که مشکلات مالی اجازۀ تمدید قرارداد با کمپ تمرینی صنایع دفاع را به این تیم نداده است تا آنها تمرینات خود را در اسف‌وارترین شرایط ممکن برگزار کنند! در زمین تمرین‌هایی که توپ هم نمی‌تواند روی آن به حرکت دربیاید، چگونه می‌توان از مردان شفر انتظار حرکت را داشت؟ آیا این تیم پرهوادار و بزرگ مستحق حداقل یک زمین تمرین معمولی نیست؟!