صرف نظر از دیدگاه های گوناگونی که درخصوص موضع گیری سلبریتی ها و ورود آنها به مسائل سیاسی وجود دارد که برخی آنرا تقبیح یا تحسین می کنند باید به چند نکته اشاره کرد:

1. در دوره جدید، با تغییرات وسیع در افکار عمومی با شکل جدیدی از قدرت آنها مواجهیم به نحوی که با حضور در شبکه های اجتماعی از جمله تعداد لایک ها و بازدید از مطالب، قدرت خود را به نمایش می گذارند. درحقیقت گاهی تعداد بازدیدکنندگان یک پست در رسانه‌های اجتماعی بیشتر از تیراژ روزنامه‌های سراسری کشور است و این خود می تواند تولید کننده گفتمانی جدید باشد که لازم است مورد توجه قرار گیرد. تعداد لایکهای مطلب علی کریمی نیز در اینستاگرام که تا زمان نوشتن این یادداشت حدودا 455 هزار نفر بوده است، نشان می دهد بخشی از افکار عمومی هم عقیده با وی است. این بخش را نمی توان نادیده گرفت، همان کاری که عالی ترین مقام سیاست خارجی کشورمان انجام داد و سعی کرد با تکیه بر گفتمان وحدت ملی، روشن کردن زوایای صحبتهای خود و زمینه ای که این موضوع در آن مطرح شده، از دلخوری و نگرانی این بخش از جامعه بکاهد. این گشودن باب دیالوگ میان سیاستمداران و افکار عمومی امر مبارکی است و تداوم آن می تواند در جهت بهبود وضعیت فعلی و رسیدن به اجماع داخلی موثر باشد.

در دوره های گوناگون خلاء گفتمانی میان سیاستمداران و بخش هایی از افکار عمومی بوجود آمده و سیاستمداران خود را موظف به پاسخگویی به تک تک ابهامات و سوالات نمی کردند. اما روش دکتر ظریف از ابتدا بر اصل ارتباط با مردم بوده است به همین دلیل وی جزء پیشگام های استفاده از شبکه های اجتماعی است که در آن با تولید محتوا و پاسخگویی به مخاطبان، سعی کرده فضایی جدید خلق کند. به نظر می رسد لازم باشد این روند تقویت شده و سایر سیاستمداران نیز خود را پاسخگوی سوالات و ابهامات افکار عمومی بدانند.

1. اما نکته دیگر درباره فشارهایی است که از ابتدای روی کار آمدن دولت آقای روحانی بر تیم دیپلماسی وجود داشته است. تمام تلاش این تیم، رفع تحریم و برطرف کردن محدودیت های ظالمانه علیه ملت ایران بوده اما متاسفانه در مواردی کارشکنی های داخلی و خارجی مانع تحقق این اهداف شده اند. از جمله در برجام که به نقل از آقای ظریف "ما به جای اینکه از امکاناتی که برجام به ما داده، استفاده کنیم به بازی های سیاسی پرداختیم " فشارها تاجایی بود که وی اعلام کرد "در دوران مذاکره در برابر فشارهای داخلی واقعاً‌ به ستوه آمدیم" اینها تنها نمونه ای از اظهارنظرهای رئیس دستگاه دیپلماسی درباره فشارهای داخلی است. به این مورد، فشار ناشی از اظهارنظر صادقانه درباره وجود پولشویی در کشور، تلاش برای استیضاح ظریف و عدم تصویب پالرمو و سی اف تی و موارد دیگر را هم بیفزائید.
2. در نهایت دغدغه مندی و دلسوزی سلبریتی ها نسبت به مشکلات کشورمان شایسته تقدیر است اما باید بدانیم که ایده آل گرایی صرف در برخورد با مشکلات کلان راهگشا نخواهد بود و مسائل سیاسی دارای پیچیدگی های خاص خود هستند. با این وجود سیاستمداران نیز باید برای داشتن جامعه عقلانی، افکار عمومی را ببینند و اصل تعامل و دیالوگ را مورد توجه قرار دهند.