علیرضا اکبرپور در خصوص دربی ۹۰، گلی که در سال ۷۹ به ثمر رساند، مصاحبه علی انصاریان و همچنین عملکرد استراماچونی صحبت‌های جالبی به زبان آورد که در قالب این مصاحبه می‌خوانید:
*به دربی ۹۰ رسیدیم؛ وضعیت تیم‌ها را چطور می‌بینید؟
این بازی هیچ ربطی به سایر دیدار‌های لیگ ندارد. شما نمی‌توانید دربی را با نمایشی که استقلال جلوی مسجدسلیمان داشت یا دیدار پرسپولیس با نفت آبادان مقایسه کنید، چون دربی، جدی‎تر و متفاوت‎تر است. برای این بازی، دو تیم می‌خواهند برنده باشند و هر بازیکنی هم دوست دارد گل بزند. انگیزه یاران دو تیم کاملا با گذشته فرق دارد و همین امر، می‌توان بازی را هیجان انگیز و زیبا کند.
*می گویند همه باید منتظر مساوی دو تیم باشند. فکر می‌کنید در این بازی چه نتیجه‌ای رقم بخورد؟
هواداران شاید به مساوی راضی باشند، اما اصلا حاضر نیستند تیم محبوب‎شان در دربی ببازد. الان خیلی‌ها می‌گویند پرسپولیس ۷ امتیاز دارد و استقلال خوب کار نکرده، ولی این مسائل اصلا در دربی، ملاک نیست. با این حال معتقدم بازیکنان استقلال باید تمرکزشان را بیشتر کنند و تلاش‎شان این باشد که در این دربی، استارت پیروزی‌ها را بزنند. امتیازات اول فصل بسیار مهم است و تیمی که بتواند این امتیازات را بگیرد، در پایان فصل حسرت نمی‌خورد.
*پرسپولیس بهتر از استقلال نبوده؟
پرسپولیس هم تیمی نیست که بگوییم امکان ندارد شکست بخورد. من بازی‌های این تیم را دنبال می‌کنم و می‌دانم آن‌ها نقاط ضعف زیادی دارند. استقلال باید بتواند با صددرصد توان و انگیزه به میدان برود و صاحب پیروزی شود.
*در مورد عملکرد آندره‎آ استراماچونی سرمربی ایتالیایی استقلال چه نظری دارید؟
استقلالی‌ها دو دسته شده اند؛ برخی منتقد این مربی هستند و برخی هم اعتقاد دارند باید به استراماچونی زمان داد، ولی من وسط این دو دسته هستم! اعتقاد دارم در ابتدای فصل، چون تغییرات زیادی در تیم اتفاق افتاده و این مربی هم تازه به استقلال آمده، احتیاج به زمان بیشتری دارد، ولی خودش هم باید بداند روی نیمکت استقلال نشسته و روند نتیجه گیری را عوض کند. بدون تعارف، استقلال هنوز نتوانسته نتایج خوبی بگیرد و از این رو، باید از عملکرد استراماچونی انتقاد کرد، اما امیدوارم با گذشت زمان بیشتر، استقلال هم با این مربی عملکرد بهتری داشته باشد. در یک کلام، تماشاگران انتظار نتایج ضعیف را ندارند.
*گل زیبایی در دربی ۵ اسفند سال ۷۹ و در یک موقعیت تک به تک وارد دروازه پرسپولیس کردید. آن گل را به یاد دارید؟
مگر می‌شود این گل را فراموش کرد. تقریبا از میانه‌های زمین استارت زدم و گلزنی کردم. یکی از خصوصیات فنی من این بود که در سرعت زیاد هم می‌توانستم بهترین ضربات را به توپ بزنم. در آن صحنه با اینکه سرعتم زیاد بود، ولی هم کنترل خوبی داشتم و هم با سه ضربه گل زدم بدون اینکه کار اضافی کنم. اگر کوچک‌ترین کار اضافی انجام می‌دادم، سرنوشت دربی عوض می‌شد و ممکن بود داوود فنایی توپ را بگیرد. در جریان دربی، ممکن است فقط یکبار چنین فرصتی به وجود بیاید و باید از همان یک فرصت استفاده کرد.
*علی انصاریان گفته می‌توانست در آن صحنه، تکل بزند که در آن صورت، کمر شما می‌شکست!
من هم در جوابش می‌گویم دستش درد نکند که مرا نزد! علی دوست عزیز من است، اما خودش هم می‌داند به سرعت من نرسید و حالا در مورد شکستن کمرم حرف می‌زند. اگر می‌رسید، مطمئن باشید مرا می‌زد. این بازی و این گل برای یک زمانی بوده و همه چیز تمام شده، ولی باز هم می‌گویم فاصله مان خیلی زیاد بود و انصاریان به من نمی‌رسید که بتواند تکل بزند. (بیشتر بخوانید)
*به طور کلی گلزنی در دربی چه حسی دارد؟
این حس قابل تعریف نیست. دربی، گلِ همه بازی‌های لیگ است و وقتی در چنین دیداری گل می‌زنید، مطمئنا تفاوت زیادی با سایر بازی‌ها دارد. من گل‌های حساس زیادی در دوران فوتبالم زدم؛ از گل در آسیا تا برگرداندن بازی باخته با نتیجه ۳ بر ۲ یا گلزنی در فینال‌های مختلف که هر کدام شان لذت خاصی داشت، ولی گلی که به پرسپولیس زدم، با بقیه متفاوت بود. اصلا همه چیز دربی فرق دارد؛ بالاخره آن همه تماشاگر داخل استادیوم و میلیون نفر پای تلویزیون می‌خواهند ببینند تیم محبوب شان چطور بازی می‌کنند.
*یکسری لقب هم به شما داده بودند. کدام شان را بیشتر دوست داشتید؟
بله به من هرکول جیبی، رونالدو (برزیلی)، F ۱۶ استقلال، موشک آبی و... القابی بود که هواداران به من دادند، اما حقیقتش را بخواهید، فقط اسم خودم را دوست داشتم و این لقب‌ها برایم مهم نبود.
*خاطره‌ای هم از دربی‌ها داری؟
هر بازی که بردیم، خاطره است. اصلا تمام دوران فوتبال ما خاطره بود. بعد از دربی، انگار دنیا عوض می‌شد. همه می‌خندیدند و مردم در همه جای ایران به من تبریک می‌گفتند. واقعا لذتبخش بود. بعد از شکست‌ها هم، دنیا روی سرمان خراب می‌شد.
*در آن سال ها، بهترین بازیکن پرسپولیس در دربی‌ها چه کسی بود؟
من برای همه بازیکنان تیم رقیب احترام قائل هستم، اما برایم مهم نبود که چه کسی مقابلم بازی می‌کند، چون این توانایی را داشتم که از همه مدافعان پرسپولیس رد شوم. شرایط به شکلی بود که هیچ بازیکنی از پرسپولیس به سرعت من نمی‌رسید و همیشه می‌توانستم از آن‌ها عبور کنم.