گرچه تیم فوتبال استقلال بعد از شش پیروزی متوالی در لیگ برتر در هفته دوازدهم با نتیجه ۲-۲ متوقف شد، اما خط حمله این تیم مثل همه بازیهای گذشته خوب کار کرد و توانست دروازه تیمی که در جریان بازی گل نخورده بود را در خانه‌اش دو بار باز کند.
آبی پوشان تا هفته دوازدهم ۲۳ بار گلزنی کرده‌اند و تنها تیمی هستند که میانگین گل زنی شان از ۲ گل به ازای یک بازی بیشتر است.
در گلزنی این تیم نقش ۲ بازیکن در خط حمله کاملا مشهود است. در تیم استراماچونی یک بازیکن بلند قامت نقش مهاجم هدف را بازی می‌کند و یک بازیکن ریز نقش و سرعتی در نقش مهاجم سایه یا مکمل نقش آفرینی می‌کند تا این دو، زوجی طلایی در خط حمله تیمی را تشکیل دهند که برای رسیدن به صدر جدول بی تابی می‌کند.
این اولین بار در تاریخ حیات آبی پوشان نیست که آنها زوج های طلایی در خط حمله شان داشته‌اند شکل گیری چنین زوج هایی برای آنها مسبوق به سابقه است.
در سالهای واپسین دهه شصت و ابتدایی دهه هفتاد ۲ مهاجم جنوبی یکی از خوزستان و دیگری از هرمزگان در پیشانی خط حمله آبیها حضور داشتند که گزندشان به هر خط دفاعی در ایران و آسیا می‌رسید.
عباس سرخاب و صمد مرفاوی مهاجمان نام آشنای آن زمان استقلال بهترین عملکرد را داشتند و آبی پوشان با درخشش این دو مهاجم در دو سال متوالی به فینال باشگاه‌های آسیا رسیده و یکبار هم قهرمان شدند. مرفاوی و سرخاب سابقه آقای گلی آسیا و بهترین بازیکن آسیا شدن را هم به افتخارات خود اضافه کردند.
سالها بعد و در دهه هشتاد یکبار دیگر چنین اتفاقی برای خط حمله استقلال رخ داد و اینبار حضور رضا عنایتی در کنار آرش برهانی خط حمله آبیها را به خط حمله‌ای بی رحم تبدیل کرد. هرچند این زوج یک ضلع سوم به اسم سیاوش اکبرپور هم داشتند که بر قدرت آن اضافه می‌کرد، اما کنار هم قرار گرفتن برهانی و عنایتی سالها آبیها را در اوج قرار داد.
حال که پس از مدتها استقلالی‌ها یکبار دیگر توانسته‌اند زوجی خطرناک در خط حمله شان تشکیل دهند، این امیدواری را دارند تا با درخشش این دو بازیکن بار دیگر موفقیت‌های گذشته را تکرار کنند.
