شکوفه اویار حسینی با بیان اینکه کروناویروس و خانه نشینی ماهیت «اضطراب‌آوری» دارد، اظهار کرد: در این شرایط، ترس‌ها و اضطراب‌های افراد فعال می‌شود، ترس از بیماری، ترس از از دست دادن، بی‌پولی و بیکاری نظم روتین زندگی را بر هم می‌زند، اما ما خودمان هم گاهی اوضاع را پیچیده‌تر می کنیم. هرکدام از ما احتیاج داریم که فرد دیگری ما را درک و به ایجاد آرامش درونی‌مان کمک کند، حال اگر نقش والدین را داشته باشیم، انتظار می‌رود که در مرحله اول به عنوان فردی بزرگسال خود را آرام نگه داریم تا بتوانیم به نوجوان‌مان نیز کمک کنیم که آرامش خود را در شرایط سخت هم حفظ کنند.                                                                 

وی افزود: مغز نوجوانان تا ۱۶ سالگی در حال رشد است، پس آنچه که والدین به عنوان بزرگسال می‌فهمند و درک می‌کنند، ممکن است آنها درک نکنند، لذا والدین توجه کنند که اگر در این روزها رفتارهایی از سوی فرزندانشان مشاهده می‌کنند بدانند که آنها به نیت صدمه زدن به آنها، این رفتار اشتباه را انجام نمی‌دهند.

این کارشناس خانواده به والدین هشدار داد که بروز واکنش‌های نامناسب نسبت به رفتارهای اشتباه نوجوانانمان در این روزها وضعیت را پیچیده‌تر می‌کند، برخی والدین برای کنترل کردن اوضاع، رفتارهای غلط انجام می‌دهند، به طور  مثال با نوجوان شبیه کودک رفتار می‌کنند، می‌خواهند به همان شکل دوران کودکی‌ فرزندشان از او مراقبت کنند، حال آنکه در این شرایط نوجوان احساس می‌کند که به او اجازه حرف زدن را نمی‌دهیم و این رفتار یکی از عوامل تنش‌زای بین فرزند و والدین است.

اویارحسینی ادامه داد: یکی دیگر از رفتارهای تنش‌زای والدین این است که آنها بسیار صحبت، نصیحت و پرچانگی می‌کنند، حال آنکه والدین باید بدانند که نوجوانان از نصیحت بیزارند، آنها دوست دارند که والدین به جای نصیحت‌کردن، عمل کننده باشند. در بسیاری مواقع والدین با نوجوانان‌شان بحث‌های بیخودی می‌کنند، حال آنکه به نوجوانان اینطور القا می‌شود که والدین قصد دارند، کنترلشان کنند و این باعث می‌شود که نوجوان در مقابل والدین‌شان گارد بگیرند و بگویند من اجازه نمی‌دهم کسی من را کنترل کند؛ اگر این سیکل ادامه پیدا کند، گاهی وقت‌ها ممکن است موجب بروز عکس‌العمل‌هایی مانند «حمله فیزیکی» از سوی والدین شود که این رفتار نیز اوضاع را بدتر می‌کند.

وی تاکید کرد: در نهایت نوجوان وسوسه ‌می‌شود که زورش را به رخ بکشد و یک روزی این زور را به نمایش بگذارد، لذا اگر بخواهیم با نوجوان‌مان درگیر شویم، شکست خواهیم خورد.

این مشاور خانواده به والدین توصیه کرد که حتی اگر عواملی موجب عصبانیتشان می‌شود، یادشان باشد که خشم را به عصبانیت و عصبانیت را به پرخاشگری تبدیل نکنند. باید به عنوان والد حتی در شرایط سخت هم به نوجوانانشان آموزش دهند که اگر نمی‌توانند اوضاع را بهتر کنند، حداقل اوضاع را بدتر نکنند.

این کارشناس خانواده در ادامه درباره نحوه رفتار با نوجوانان عصبانی به والدین گفت: داد زدن، تهدید کردن، کنترل کردن و درگیری‌های جسمی و سعی در پیروز شدن در مقابل نوجوان عصبانی، اوضاع را خراب‌تر می‌کند، پس در شرایطی که نوجوانتان عصبانی است باید گفتگو را رها کنید و از یکدیگر برای مدتی فاصله بگیرد؛ نوجوان‌تان را به اتاقش دعوت کنید یا خودتان محیط را ترک کنید و برای دقایقی به خودتان استراحت دهید.

اویارحسینی گفت: در ذهن‌تان مرور نکنید که نوجوانتان شبیه آن فردی است که همیشه شما را ناراحت کرده است، دست از مقایسه‌ کردن با افراد دیگر بردارید. اگر می‌بینید نوجوانتان نمی‌تواند مسائل‌اش راحل کند، به خودتان رجوع کنید، شاید خودتان نیز در حل مسائل دچار مشکل هستید.

وی با اشاره به اینکه قانون کلی درباره «نحوه رفتار با نوجوان» این است که وقتی می‌خواهند به خواسته‌شان برسند، والدین باید به خواسته آنها احترام بگذارند، افزود: والدین باید زمانی که نوجوانشان قصد انجام دادن کار خاصی را دارند به او اینطور بگویند که « من می‌دانم تو دوست داری این کار را انجام دهی، اما ترس من را هم در نظر بگیر و کمک کن برای آن راه‌حل پیدا کنیم»، در واقع این جمله سه بخشی، اما جادویی است که از این طریق نیاز نوجوان را تایید کرده‌اید، اما از او می‌خواهید که ترس‌های شما را هم در نظر بگیرد.

اویارحسینی همچنین توصیه کرد که خانواده‌ها در این روزها زیاد بخندند، زیرا خنده و شوخی ضد اضطراب، افسردگی و غم است البته باید مراقب بود که شوخی‌ها شبیه تمسخر نشود، ارتباط والدین با نوجوانان باید حفظ شود و اگر نوجوان در مقابل درخواست‌های اشتباه دیگران قرار گرفت یادش باشد که ممکن است عزیزترین افراد زندگی‌اش یعنی والدین او ناراحت شوند.

انتهای پیام