تراکتوری‌ها برای شروع لیگ نوزدهم برنامه‌های زیادی داشتند، اما ایجاد یکسری تغییرات باعث شد در برخی از آن‌ها تغییر به وجود بیاید. جذب مصطفی دنیزلی یک پیام خاص به هواداران این تیم داشت؛ ما قهرمانی می‌خواهیم، اما آقامصطفی به رغم تجربه بالا و مدل فوتبال کاملاً تهاجمی، از یک جایی به بعد نتوانست تیمش را جمع و جور کند و از این رو پس از دو، سه شکست از ادامه همکاری منصرف شد و در عین ناباوری استعفا کرد. اطرافیان دنیزلی می‌گویند عمده عصبانیت او، دخالت افراد غیرفوتبالی در مسائل کاملاً جدی مثل چینش ترکیب یا حمایت از چند بازیکن خاص بود و به خاطر پایان دادن به این منازعات داخلی، از تراکتور جدا شد.
بعد از آقامصطفی، باشگاه به دنبال مربی دیگری به نام ساکت الهامی رفت که در همان ۴ بازی اول، ۱۲ امتیاز به داشته‌های تراکتور افزود و سرخپوشان را در صف اول مدعیان قهرمانی نشاند.
سرمایه‌گذاری اشتباه روی خرید‌های ابتدای فصل به خصوص جذب یکسری بازیکنان بی‌کیفیت با سروصدای زیاد که همگی متعلق به یک دلال بودند، تراکتور را از اهداف اصلی خود دور کرد تا جایی که در بخشی از فصل، هر قدر هواداران این تیم بیشتر با فریاد‌های خود از تراکتور حمایت می‌کردند، تیم‌شان کمتر امتیاز می‌گرفت، اما در ادامه فصل آن‌ها هنوز شانس زیادی برای کسب عنوان قهرمانی پیش روی خود می‌بینند. البته شاید این قهرمانی در لیگ برتر رقم نخورد، چون فاصله امتیازی ۱۰ امتیاز برای ۹ بازی است، اما تراکتور یکی از ۵ تیم باقی‌مانده در جام‌حذفی است و سرخپوشان می‌توانند با استفاده از فرصت به وجود آمده در برگزاری این تورنمنت به خواسته‌های خود برسند.
جالب اینکه همه چیز برای موفقیت این تیم مهیاست زیرا تراکتوری‌ها از مهره‌های باتجربه و انگیزه‌های بالایی بهره می‌برند. به عنوان مثال کاپیتان‌های گرانقیمت تیم می‌دانند در صورتی که موفق به بالا رفتن از سکوی قهرمانی شوند، پاداش ویژه‌ای به قراردادشان اضافه خواهد شد و سایر بازیکنان هم می‌خواهند مقابل هواداران و حامیان همیشگی تیم، خودی نشان بدهند. از سوی دیگر، ساکت الهامی از زمانی که سرمربی تراکتور شده تا امروز بار‌ها اعلام کرده آرزو می‌کند به عنوان یک مربی ایرانی، قهرمانی را با تراکتور تجربه کند. البته شاید او می‌توانست شانس‌های تیم برای رسیدن به قهرمانی لیگ را دنبال کند ولی شیوع ویروس کرونا این اجازه را از او گرفت و روند رو به رشد تیمش در لیگ را از بین برد. به هر حال تراکتوری‌ها فعلاً باید در جام‌حذفی به دنبال آرزو‌های خود باشند هر چند نمی‌توانند چشم از لیگ بردارند و باید منتظر لغزش پرسپولیسی‌ها هم باشند.