استقلال در اولین بازی لیگ شانزدهم از حضور تماشاگرانش محروم است. اما شاید این نبودن با وجود اشکالاتی که دارد، درنهایت به کمک استقلال و منصوریان در گام اول بیاید.

 

رقیب

حریف اول استقلال در لیگ شانزدهم، نفت است. تیمی که قطعا رقیب سختی برای آبی ها خواهد بود و این تیم را اذیت می کند.  مهمترین نکته این است که تیم دایی دیر تشکیل شده و به همین دلیل بدنسازی نکرده است پس بدن بازیکن هایش برخلاف استقلالی ها در دوران افت قرار ندارد. نفت جلوی استقلال کم نمی آورد و حمله می کند پس چه بهتر که هواداران نیستند تا استقلال مجبور به بازی انتحاری شود. استقلال جلوی هوادارانش باید به هر تیمی حمله کند و این بخصوص با سرعت بالای نفت در ضدحملات می تواند کمر استقلال را بشکند. حالا که تماشاگران نیستند، استقلال می تواند معقولانه تر بازی کند.

 

افتتاحیه

اولین حضور علیرضا منصوریان روی نیمکت استقلال، اتفاق مهمی است. او جزو معدود مردان تاریخ آبی هاست که برخلاف قلعه نویی هنوز هم مورد تحسین هواداران قرار دارد. آنها در اولین روز سرمربیگری منصوریان به آزادی می آیند تا بازی زیبایی که او وعده داده و یک برد شیرین را ببینند ولی حالا که نیستند، فشار روی منصوریان کمتر است و او حتی با مساوی هم می تواند کارش را استارت بزند.

 

ترکیب

حسین حسینی، وریا غفوری، رابسون، فرشید باقری، بختیار رحمانی و کاوه رضایی؛ اینها قطعا برای اولین بار برابر نفت پیراهن استقلال را می پوشند. بازیکنانی که جو این تیم را نمی شناسند و بازی برابر چند ده هزار هوادار را هنوز به چشم ندیده اند. آنها همیشه مهمان آزادی بوده اند و در اقلیت ولی حالا میزبان هستند و اکثریت. بنابراین حالا که تماشاگران نیستند، فشار کمتری به آنها وارد می شود و فراغ بال شان برای بازی در اولین گام افزایش خواهد یافت.

 

دایی

مهمترین نکته نبود هواداران این است که بعد از بازی دایی نمی تواند آنها را مقصر تصمیم های اشتباه تیم داوری بداند و شاید برای اولین و آخرین بار جز اعتراض و شامورتی بازی، دایی در کنفرانس های بعد از بازی حرف فنی هم بزند نه اینکه بابت اشتباه اعلام شدن اوت دستی در دو چهارم میانی زمین بر داور و رقیب و فدراسیون و همه بتازد.