وی در مورد اینکه کشتی انتخابی وزن 74 کیلوگرم به خاطر وضعیت جسمانی او یک هفته به تعویق افتاده بود، تأکید کرد: من کرونا گرفته بودم، بعد از لیگ، زمانی که در خانه بودم، بیمار شدم و علاوه بر بستری در بیمارستان طالقانی، دو هفته در قرنطینه، فقط خواب بودم و حتی اجازه راه رفتن هم نداشتم. انتخابی ما هم اول آبان بود، اما من نامه بیمارستان را به فدراسیون دادم و خواستم که به خاطر وضعیتم مسابقه عقب بیفتد. یک هفته هم برای من زمان کمی بود. فقط دو تمرین کشتی توانستم انجام دهم و واقعاً شرایط مسابقه را نداشتم، ولی مجبور بودم کشتی بگیرم. همیشه هم به انتخابی تیم ملی احترام گذاشتم و تحت هر شرایطی کشتی گرفته‌ام.
حسین‌خانی ادامه داد: کشتی گرفتن در این شرایط برایم خیلی سخت بود، اینکه طی دو ساعت چهار کشتی بگیرم. البته اینکه در شرایط مسابقه رسمی قرار گرفتم برایم خوب بود. مسابقه دادن برای کشتی‌گیر خوب است، اما من شرایطم واقعاً ویژه بود و می‌شود گفت سخت‌ترین شرایط را داشتم. من اصلاً شرایط مسابقه دادن نداشتم، اما مجبور بودم که کشتی بگیرم. شرایط این انتخابی برایم متفاوت‌تر از انتخابی‌های دیگر بود. باز هم خدا را شکر می‌کنم که توانستم کشتی‌های خوبی بگیرم.
این کشتی‌گیر تهرانی در مورد اینکه با حضور در این انتخابی اذیت نشده است، گفت: کشتی گرفتن در ایران همیشه سخت است مخصوصاً انتخابی تیم ملی آنهم در شرایطی که درون اردویی باشد، بدون تماشاگر و بدون مربی که بخواهد هدایتت کند. در این رقابت‌ها من را پرویز هادی کوچ کرد، البته او بقیه کشتی‌گیران را هم در مسابقه کوچ می‌کرد، چون مربی اختصاصی هیچ کشتی‌گیری در سالن نبود.
وی با اشاره به مصدومیتش از ناحیه دهان، افزود: در همان کشتی اول این اتفاق افتاد و لبم پاره شد که بعد از کشتی 10 بخیه خورد. من کل کشتی‌ها را در شرایطی گرفتم که لبم خونریزی داشت، فکر می‌کنم بیشتر از یک لیتر خون خوردم، لبم را روی هم فشار می‌دادم که داوران به خاطر خونریزی کشتی را قطع نکنند و از بینی فقط نفس می‌کشیدم. خدا کمکم کرد که برنده این کشتی‌ها شده و صاحب دوبنده تیم ملی شوم.
دارنده مدال برنز سال 2016 جهان در مورد انتقاداتی که از او می‌شود، خاطرنشان کرد: هیچ موقع حلال نمی‌کنم کسانی را که مغرضانه و بدون کارشناسی من را مورد انتقاد قرار دادند. 99 درصد انتقادها از من خطی هست. آنها از جایی خط می‌گیرند و هیچ وقت به خاطر هجمه‌ای که علیه من بوده است، حلال‌شان نمی‌کنم. آنها را به خدا می‌سپارم. چون همیشه توکلم به خداست، می‌دانم آنها تاوان کارشان را خواهند داد. قطعاً حرف‌های‌شان تأثیری روی من ندارد، به هدفم ایمان دارم و برای رسیدن به آن، خیلی زحمت کشیده‌ام. زندگی سالمی هم داشتم و دنبال حاشیه نبودم. اهل فضای مجازی هم نیستم که بخواهم از این طریق به تیم ملی برسم. همیشه عقیده‌ام این بود که حقم را وسط میدان بگیرم و هیچ موقع دنبال این نبودم که با فضای مجازی راه به تیم ملی پیدا کنم. همیشه حقم را وسط تشک کشتی گرفته‌ام.
حسین‌خانی که پدرش را دو سال پیش از دست داد، با اشاره به اینکه دعای خیر پدرش را همیشه پشت خود احساس می‌کند، تصریح کرد: در تمام مسابقه‌ها و شرایط سخت زندگی‌ام، پدرم و دعای خیرش را کنارم احساس می‌کنم. او قبلاً هم همیشه من را دعا می‌کرد و مطمئنم چون آزارش به کسی نمی‌رسید و به همه خیر می‌رساند، حالا که به خدا نزدیک‌تر شده، سفارشی‌تر من را دعا می‌کند و همه کسانی که به ناحق در حق من بی مهری کردند، را به گوش خدا می‌رساند و خدا هم گوش‌شان را می‌کشد. دیر یا زود دارد، ولی می‌دانم به زودی جواب این بی‌مهری‌ها داده می‌شود.
انتهای پیام/