المپیک ریو با همه تلخی و شیرینی‌هایش سرانجام به پایان رسید هرچند که کاروان ورزش ایران به اندازه‌ای که باید مانند دوره گذشتی در لندن موفق عمل نکرده و کاروان رکورددار ایران از لحاظ تعداد ورزشکاران در ادوار المپیک با یک مدال طلا و 4 مدال کمتر نسبت به دوره گذشته به کار خود پایان داد. هرچند که از مدت‌ها پیش از المپیک همواره این جمله را از اهالی ورزش می‌شنیدیم که فضا المپیکی نیست و چه بسا همین فضا باعث شد تا ورزش ایران نسبت به دور گذشته در رده نازل‌تری قرار بگیرد.

در این بین و درباره نتایج به دست آمده برای ورزش ایران در المپیک 2016 ریو اما کارشناسان ورزش ایران بهتر می‌توانند نظر بدهند که از جمله این کارشناسان می‌توان به افشین پیروانی اشاره کرد که وی به واسطه تحصیلات دانشگاهی با بسیاری از رشته‌های ورزشی به صورت علمی آشنایی دارد. هرچند که پیروانی می‌گوید علاوه برای دنبال کردن نتایج ورزشکاران ایرانی در المپیک پا به پای غم آنها اشک ریخته و با شادی‌شان نیز شاد شده است.

بر همین اساس گفت و گوی نسبتا متفاوتی را درباره نتایج ورزشکاران ایرانی با پیروانی که این روزها از وی به عنوان مدیر تیم ملی فوتبال نیز نام برده می‌شود انجام دادیم هرچند که این بهترین فرصت بود تا از وی درباره وضعیت تیم ملی تیم ملی در آستانه رقابت‌های مقدماتی جام جهانی 2018 روسیه و برخی انتقاداتی که همواره به این تیم و سرمربی پرتغالی آن می‌شود گفت‌وگویی را انجام داده‌ایم که در زیر آن را می‌خوانیم؛

 در المپیک 2016 چه از لحاظ مدالی و چه از لحاظ کیفی کاروان ورزش ایران نسبت به مسابقات لندن نزول داشت. در این مورد صحبت می‌کنید؟

از لحاظ اینکه نزول کردیم باید ببینیم کجای کار ایراد دارد. مطمئناً آن طور که باید نه کار شده، نه سرمایه گذاری شده و نه برنامه ریزی داشته‌ایم. وقتی نتیجه ضعیف‌تر می‌شود یعنی یک جای کار ایراد دارد. رئیس کمیته المپیک انگلیس روز بعد از اینکه کشورش با 27 طلا و مجموع 67 مدال نایب قهرمان المپیک می‌شود، می گوید چالش جدید ما از امروز آغاز می‌شود چون در دوره بعد باید در ژاپن به میدان برویم و این کشور می‌خواهد سرمایه‌گذاری خوبی داشته باشد و چین هم به این کشور نزدیک است و می‌تواند تهدیدی برای رتبه ما به شمار برود از سوی دیگر شرایط آب و هوایی و قاره‌ای می‌تواند روی ما تأثیر گذاشته و بنابراین باید از امروز برای المپیک 2020 استارت بزنیم. یعنی با اینکه بریتانیا جهش بسیار خوبی داشته و چین را با آن جمعیت پشت سر گذاشته و برای اولین بار نایب قهرمان المپیک شده اما برای دوره بعدی از حالا استارت می‌زند و این نشان می‌دهد برای موفقیت باید برنامه ریزی خوبی داشت، هدفمند بود و سرمایه‌گذاری خوبی انجام داد. این نیست که در این کشور هم ورزشکار بگوید شب در ماشین می‌خوابیدم و یا یک نفر دیگر گوید در اردو خورشت قیمه می‌خوردم و یا مسابقه پینگ پنگ ورزشکار تمام شود و بعد مربی‌اش به سالن برسد و بسیاری از این مسائل که می‌‌تواند روی نتایج تأثیر بگذارد. اگرچه برخی قضاوت‌ها در برخی رشته‌ها مانند کشتی یزدانی و نوروزی و بهداد سلیمی در وزنه‌‌برداری یا عابدینی در شمشیربازی تأثیرگذار بود و شاید اگر یک مقدار داوری‌ها عادلانه‌تر بود، نتایج ما بهتر هم می‌شد.

 ورزش ایران هر دوره از داوری‌ها متضرر می‌شود. به واقع باید چه کاری انجام داد تا کابوس داوری برای ورزش ایران به پایان برسد؟

باید اتحاد داخلی‌مان را زیاد کنیم که در این صورت از این اتحاد یک قدرت بیرون می‌آید و از دل این قدرت اشخاصی بیرون می‌آیند که می‌توان به واسطه آنها کرسی‌های قدرتمند در نهادهای بین‌المللی به دست آورد اما متاسفانه اختلافات داخلی باعث می‌شود تا قدرت واقعی را نداشته باشیم. چه بسا قهرمانانی داریم که تحصیل کرده هستند و آدم های بزرگ در ورزش داریم که می‌توانند تاثیرگذار باشند اما در نهایت اختلافات داخلی باعث می‌شود تا این اتفاقات بیفتد و سکوها و جایگاه‌های اصلی به ورزش ایران اختصاص پیدا نکند. در نهایت اتحاد داخلی، تفاهم و تعادل و البته سرمایه گذاری خوب باعث می‌شود تا ورزش یک کشور به جایگاه واقعی‌اش برسد. از لحاظ فنی نیز می‌توانستیم بهتر کار کنیم تا به نتایج منطقی‌تر برسیم. این نیست که بگویم فقط بحث امکانات، قضاوت و یا مباحث مالی فقط تاثیرگذار بوده بلکه بحث فنی هم در این بین اهمیت داشته و می‌توانست موثر باشد تا بتوانیم نتایج بهتری بگیریم. باید همه چیز دست به دست هم بدهد تا یک اتفاق خوب بیافتد. ان شالله از همین امروز افرادی که تاثیرگذار هستند یا دستی بر آتش دارند سرمایه گذاری لازم را انجام دهند تا در ادوار بعدی موفق‌تر باشیم. باقرزاده رئیس فدراسیون شمشیربازی در مصاحبه‌ای یادآوری کرده بود که مجتبی عابدینی در دوره قبلی آخر شد و از همان زمان با یک برنامه ریزی او به رده چهارم المپیک رسید. این نشان می‌دهد که شمشیربازی هدف دارد. وقتی رئیس کمیته المپیک انگلیس با کسب عنوان نایب قهرمانی می‌گوید هدفش از حالا المپیک توکیو است پس ما هم باید دیدگاه و چشم‌اندازمان را بالاتر و بزرگ‌تر در نظر بگیریم. نباید از پیروزی‌ها مغرور و از شکست‌ها ناامید شد. به همین خاطر باید به آینده نگاه کرد و با سرمایه‌گذاری بهتر و آموزش بیشتر به اهدافمان برسیم. امروز ورزش علم است که چه وزنه‌ای انتخاب کنیم یا مسائل دیگر در سایر ورزش‌ها.

 

 به نکته خوبی اشاره کردید. ورزشکاران ما در المپیک در برخی رشته‌ها به خاطر مسائل روحی روانی و برخی نیر به خاطر عدم آمادگی جسمانی از حریفانشان شکست خوردند.

درست است. بدنسازی برخی رشته‌ها اصلاً مناسب نبود. ورزش علم است و بحث بدنسازی، علم تمرین و فیزیولوژی باید به خوبی لحاظ شود. خواهشم این است که از افراد دانشگاهی، تحصیلکرده و باسواد در ورزش کشور و در رشته‌های مختلف استفاده کرده حالا به عنوان مربی یا مشاور و یا هر سمتی آنها را ورود دهیم.

یک مقدار درباره المپیک، موردی صحبت کنیم. فکر می‌کردید یک روز برای ورزشی مثل شمشیربازی تا صبح بیدار بمانید؟!

خیر؛ واقعا آن شب احساس غرور کردم. 78 بازی ملی دارم و شعار هم نمی‌دهم. هر موقع سرود ملی ایران را می‌زدند اشک در چشمانم جمع می‌شد. الان هم به عنوان مدیر تیم ملی هر زمان سرود ملی‌ را می‌زنند تمام وجودم سرشار از عرق و تعصب ملی می‌شود. در تمام طول المپیک هر ورزشکارمان که شکست می‌خورد مثل آنها و پا به پایشان گریه می‌کردم و هر ورزشکاری پیروز می‌شد از خوشحالی اشک شوق می‌ریختم. یک خاطره‌ای هم تعریف کنم. روزی که حسین رضازاده در المپیک رکورد زد، من و علی دایی هم اتاق بودیم و زمانی که رکورد المپیک شکسته شد من و علی چنان گریه می‌کردیم که آمدند و در اتاق ما را زدند و فکر کردند چه اتفاقی افتاده است. همزمان با وزنه‌هایی که رضازاده می‌زد ما هم گریه می‌کردیم. درست است فوتبال به المپیک نرفت اما من هم مثل همه مردم ایران تا دیروقت بیدار می‌ماندم و پا به پای همه مردم برای ورزشکاران کشورم در همه رشته‌ها دعا می‌کردم. برای خانم کیمیا دعا کردم، برای نجمه خدمتی و الهه احمدی همچنین. یعنی هم قلبی چون عاشق ورزش و کشورم هستم و هم به واسطه تخصصم به خاطر تحصیلاتی که دارم به صورت فنی تمام رشته‌ها را دنبال می‌کردم.

شبی که اشک‌های محمد بنا را دیدید چه حالی به شما دست داد.

آن شب اوج کار بود. برخی صحنه‌ها اوج کار است. صحنه بسیار ناراحت کننده‌ای بود. شاید سوریان پس از شکست بغض کرد اما بغض ما ترکید. یا وقتی حق یزدانی را خوردند به همچنین.

 در حق امید نوروزی که همشهری شماست نیز ناداوری شد.

در تمام کشتی‌ها اخطار اول برای ما بود که در کشتی نوروزی برعکس شد و خوشحال بودیم که اخطار بعدی به حریف نوروزی می‌رسد تا او برنده شود اما داور به اندازه‌ای مماشات کرد که وقت تمام شد و متاسفانه نوروزی با ناداوری شکست خورد. اما بدانید در هر رشته‌ای در هر سطحی از قاره ای تا المپیک اگر قدرت نداشته باشید نمی‌توانید خیلی اتفاقات را به سود خودت رقم بزنی. سربسته می‌گویم که قدرت همه چیز می‌تواند باشد و باید برای پیروزی قدرت هم داشت.

اما در همین وضعیت کشتی گیری مانند حسن یزدانی با قدرت قهرمان المپیک شد.

یزدانی را هم شاید اگر می‌توانستند اجازه نمی‌دادند قهرمان شود! نمی‌گویم دلشان نمی‌خواست یزدانی قهرمان شود اما بین روسیه و ایران مطمئنا به روسیه رأی می‌دهند یا بین ازبک و ایران و یا آمریکا و ایران، به حریفان رای می‌دهند. یعنی این تعادلی که هست باعث می‌شود تا اتفاقات به این شکل بیفتد.

عبدولی هم در رسیدن به مدال طلا ناکام بود.

برای سعید خوشحال شدم که مدال گرفت. 4 سال پیش خیلی آماده تر بود و کمر حریف کره‌ای را گرفته و تاباند که گفتند پای او را گرفته و به ناحق او را بازاندند. به خوبی لحظه‌های کشتی او را یادم است اما در این دوره خداراشکر توانست مدال بگیرد. مدال برنز شاید به اندازه طلا ارزشمند نباشد اما همین که ورزشکاران سهمیه گرفتند دستشان درد نکند. دو رشته فوتبال و بسکتبال به واسطه جام جهانی و NBA سرآمد المپیک هستند اما سایر رشته‌ها اوج کار آنها در المپیک است و خداراشکر که ورزشکاران ما سهمیه گرفتند و امیدوارم برای ادوار بعدی با برنامه ریزی بهتر بتوانیم سهمیه بیشتری کسب کرده و موفق‌تر باشیم.

 اتفاقاتی که برای بهداد سلیمی افتاد هم بسیار ناراحت کننده بود.

بهداد با آن آسیب دیدگی که داشت در یکضرب با 216 کیلوگرم رکورد المپیک و جهان را زد اما در دوضرب اتفاقاتی افتاد که در نهایت باعث شد او از رفتن بر روی سکو محروم شود.

به فوتبال المپیک برسیم. در حالی که ما به المپیک نرسیدیم، کشوری مثل عراق با برزیل به تساوی رسید.

آن بازی را دیدم. عراق هم شانس آورد و هم خوب بازی کرد. البته کره در یک بازی حریفش را پرگل شکست داد و ژاپن هم عملکرد خوبی داشت.

جای فوتبال ایران در المپیک خالی نبود؟

چرا می‌توانستیم ما هم باشیم و از حالا معلوم نیست در دوره بعدی فوتبال باشد یا خیر. اما اگر می‌خواهیم در دوره بعدی باشیم باید از حالا برنامه‌ریزی کرد. یعنی همین تیم ملی جوانان را می‌توان روی آن برنامه‌ریزی کرد تا 4 سال آینده بتوانیم پس از مدت‌ها به المپیک برسیم.

برزیل هم برای اولین بار با داوری تیم ایرانی قهرمان المپیک شد.

درست است؛ خداراشکر تیم داوری فوتبال مثل داوران تنیس، واترپلو و کشتی عملکرد موفقی داشتند و به آنها تبریک می‌گویم. ما نیز از طرف دپارتمان تیم ملی به آنها تبریک گفتیم و یک بار دیگر به فغانی و کمک‌هایش خسته نباشید می‌گویم و این نشان می‌دهد که داوری ما در تمام رشته‌ها حرفی برای گفتن دارد.

قهرمانی برزیل هم در المپیک نوبرانه بود.

نیمار خیلی تحت فشار بود. حتی در ورزشگاه‌ها کاپیتان تیم زنان برزیل از نیمار محبوب‌تر بود اما 3 بازی آخر نیمار گل زد و با قهرمانی برزیل برای این بازیکن هم خوشحال شدم. این طور نبود که فقط برای قهرمانان کشور خودمان خوشحال یا ناراحت شوم بلکه برای طلاهای فلپس، موفقیت‌های بولت و کسب 9 مدال طلا از 3 المپیک یا سمن ژیمناستیک‌کار که به آن شکل قهرمان شد خوشحالم کرد.

 در مجموع کاروان ایران در المپیک 2016 ریو توقعات را برآورده کرد؟

فکر می‌کنم خوب بودیم البته ایده‌آل نبودیم اما بد هم نبودیم. المپیک میدان سختی است اما اگر بهداد طلا می‌گرفت یا در فرنگی یکی دو طلا می‌گرفتیم یا در کشتی آزاد حق خوری‌ها نمی‌شد و تکواندوکاران موفق‌تر بودند الان می‌گفتیم درود بر شرفشان و علمکرد ورزش ایران عالی بود اما الان که این اتفاق افتاده دلم می‌خواهد کارشناسی شود. اینکه امروز یکی را جلوی خودمان گذاشته و او را بکوبیم درست نیست. همین محمد بنا که همه از او ایراد می‌گیرند، 5 مدال تاریخ المپیک کشتی فرنگی توسط او به دست آمده است و همه ماحصل دسترنج این مربی زحمتکش بوده است. فکر می کنم استعداد و پتانسیل داریم اما در فرهنگ ورزشی‌مان فرهنگ استعدادیابی و نخبه‌یابی به خوبی رعایت نمی‌شود.

 

به تیم ملی فوتبال برسیم. یک هفته دیگر تیم ملی باید به مصاف قطر بود تا استارت کار برای حضور در جام جهانی بخورد. با این حال به نظر می‌رسد فضا مثل قبل از المپیک که می‌گفتند المپیکی نیست، فضای حال حاضر هم خیلی برای تیم ملی فوتبال حمایتی نیست.

هفته آینده با تیم ملی قطر بازی داریم که یک کشور عربی است. مردم ما روی کشورهای عربی حساس هستند. حالا چه من بگویم و چه نگویم و چه فضا حمایتی باشد و چه نباشد مطمئن باشید که بلایی باید سر قطر بیاوریم که بفهمد حالا که 9 بازیکن دو ملیتی آورده اگر 5 برابر این تعداد هم می‌آورد باید اینجا در ورزشگاه آزادی به ما ببازد. امیدوارم بیشترین تماشاگر به ورزشگاه بیاید، بازیکنان نیز بهترین روزشان باشد و بهترین اتفاقات بیفتد تا قطر را در گام اول شکست دهیم.

برای فوتبالی شدن فضا باید چه کاری کرد؟

روز گذشته با علی پروین صحبت کردم که ابتدا از من برای حضور در تیم منتخب ایران برای دیدار با تیم ستارگان دعوت کرد و سپس بحث بازی با قطر شد که او گفت هم خودم می‌آیم و هم از سایرین درخواست می‌کنم تا به ورزشگاه بیایند چون پای تیم ملی در میان است. مطمئنا بزرگان به فکر تیم ملی هستند و می دانند اگر فوتبال نتیجه بگیرد افتخارش برای همه است. فوتبالی که باخت آن به آرژانتین همه خوشحال می‌شوند نشان می‌دهد چه پتانسیلی دارد و فراتر از هرچیزی است.

از لحاظ فنی بازی با قطر را چطور ارزیابی می‌کنید؟

قطر تیم خوبی است. آنها چند بازی کرده‌اند و به غیر از شکست از رئال بتیس همه آسیایی‌ها را برده است. بازیکنان خارجی خوبی دارد و تیم خوبی دارد اما ما هم ایران هستیم.

ارزیابی‌تان از تیم ملی فوتبال چین چیست؟

تیم ملی چین هم خوب است. وقتی در فوتبال این کشور قراردادهای چندمیلیاردی بسته می‌شود و بازیکنان بزرگ را می‌اورد یعنی در حال سرمایه‌گذاری در این رشته است.

کی‌روش هفته گذشته پیام‌هایی را در 3 بخش داد. او هنوز از برخی عدم حمایت‌ها ناراحت است.

من نزدیک‌ترین فرد به کی‌روش هستم و مشکلات تیم ملی را به خوبی می‌دانم. از اینکه فدراسیون فوتبال در حال تلاش است تا به بهترین اتفاقات بیفتد را از نزدیک شاهد هستم ولی همیشه می‌گویم اگر قرار است موفقیت بیاید هیچکس به تنهایی نمی‌تواند و الان هم فدراسیون فوتبال به تنهایی نمی‌تواند و نیاز به حمایت دارد. از سوی دیگر کی‌روش همیشه عاشق طرفداران فوتبال ایران است و قبل از همه بازی‌های تیم ملی همواره از من می‌پرسد که فکر می‌کنی امروز چه تعداد تماشاگر به ورزشگاه می‌آید. سرمربی که در باشگاه ها و تیم‌های ملی بزرگ مربیگری کرده این چنین روی بحث حمایت طرفداران حساسیت دارد. وقتی آنجلوتی می‌گوید در تمرین بایرن مونیخ از حضور تماشاگران بیشمار لذت بردم نشان می‌دهد در هر جایگاهی باشی یکی از نفراتی که می‌تواند کمکت کند تماشاگران هستند. حالا هم اسم تماشاگران را یار دوازدهم گذاشته‌اند اما از دیدگاه من هواداران یار فیکس تیم ملی هستند. آنها یار دوازدهم هستند اما فیکس هم هستند و به خوبی می‌توانند تاثیرگذار باشند.

کی‌روش اعتقاد دارد تیم ملی خوب حمایت نمی‌شود اما یک عده منتقد نیز عقیده دارند کی‌روش این صحبت‌ها را انجام می دهد تا امتیاز بگیرد یا نگاهش از بالا به پایین است.

این طور نیست؛ کسانی که این چنین انتقاد می‌کند و این حرف‌ها نخ نما شده است. برای المپیک خیلی انتقادات دارم اما به عنوان یک ایرانی برای اینکه حامی باشم حمایتی صحبت می‌کنم، البته شاید بحث کارشناسی متفاوت باشد اما اینکه تیم ملی هفته آینده بازی دارد و این صحبت‌ها مطرح شود که کی‌روش از بالا نگاه می‌کند یا امتیاز می‌خواهد این حرف‌ها درست نیست و مطمئن باشید اگر تیم ملی به جام جهانی برود هر ایرانی در هر جایگاهی باشد مطمئنا از این موفقیت خوشحال خواهد شد.

 کی‌روش نقدهایی هم به اردوی ایتالیا داشت؟ شاید هم او از حریفان ناراضی باشد.

سرمربی تیم ملی معتقد است وقتی حریفان ایران در مقدماتی جام جهانی شرایط بهتری دارند و دیدارهای بزرگ‌تری برگزار می‌کنند توقع من هم این است که بازی‌های تدارکاتی برای ایران نیز در شرایط بهتری قرار داشته باشد اما در این مقطع چون همه تیم‌ها بازی داشتند نتوانستیم وضعیت بهتری داشته باشیم اما امیدوارم اتفاقات خوب برایمان بیفتد که اولین آن پنجشنبه آینده خواهد بود.

حدود 3 سال است از تیم‌های آسیایی شکست نخورده‌ایم و به نظر می رسد با ادامه این روند به راحتی به جام جهانی برویم.

ان‌شالله 3 سال دیگر هم این اتفاق ادامه داشته باشد اما کار در مقدماتی جام جهانی سخت است.

از آخرین وضعیت خودتان بگویید. پس از عمل جراحی چه شرایطی دارید؟

خداراشکر شرایط خوبی دارم. از دکتر رضا جباری متخصص ستون فقرات و مغز و اعصاب و کارکنان هتل بیمارستان گاندی تشکر می‌کنم. در حال حاضر شرایط خوبی دارم. البته جا دارد روز پزشک را به پزشکان کشور تبریک گفته و ان‌شالله تمام اقشار، تمام اصناف و هر ایرانی در هر جای کره خاکی روز به روز پیشرفت کرده و موفق باشد چو افتخار هر ایرانی برای همه است.

برای همراهی تیم ملی که مشکلی ندارید؟

مشکلی نیست و بعد از بازگشت تیم ملی همراه این تیم خواهم بود.