مسابقه دو تیم موسوم به ستارگان لالیگا و ستارگان ایران در شرایطی با پیروزی 4 بر یک حریف اسپانیایی به پایان رسید که این بازی از دو دیدار خیریه قبلی از استقبال بسیار کمتری بهره می‌برد.

نخستین مسابقه در این سطح را پرسپولیس با تیم آ. ث. میلان برگزار کرد و دومین بازی هم بین ستارگان ایران و منتخب سالگادو انجام شد که در هر دو دیدار استقبال تماشاگران و رسانه‌ها از آن فوق‌العاده بود؛ با این حال مسابقه سوم در سکوت خبری، جنجال‌های حاشیه‌ای و البته استقبال ضعیف طرفداران فوتبال به پایان رسید و به قول علی کریمی کسی متوجه نشده این بازی اساسا برای چه برنامه‌ریزی و برگزار شد.

در مسابقه امروز چهره‌های نامداری در هر دو تیم حضور داشتند که نام هرکدامشان برای کشاندن تعداد زیادی تماشاچی به ورزشگاه کافی است اما عملا این اتفاق رخ نداد؛ تصور کنید بازیکنانی مثل فرناندو مورینتس، کلود ماکه له‌له، میشل سالگادو، گایسکا مندیتا، آلبرت لوکه، مارکوس سنا و ... در تیم لالیگا و علی کریمی، خدادا عزیزی، کریم باقری، نیکخبت واحدی، مهدی هاشمی‌نسب، بهروز رهبری‌فر، ادموند بزیک، رسول خطیبی و ... در تیم ستارگان بازنشسته ایران؛ نام‌هایی که پُر شدن حداقل نیمی از سکوهای ورزشگاه آزادی حق آنها بود.

مسابقاتی اینگونه باید شامل حرکات تماشایی و فان بازیکنان، روابط دوستانه ستاره‌ها و چهره‌های حاضر در میدان و البته همراهی طرفداران به همراه بسته‌های مطبوعاتی باشد که در این بازی هیچکدام از این اتفاقات نیافتاد و طبعا تماشاگران فوتبال استقبال چندانی از آن به عمل نیاوردند تا پرونده ستارگان لالیگا در ایران بسته شود.

نکته مهم در برگزاری این مسابقه عدم حضور بازیکنان خارجی در نشست‌های مطبوعاتی بود که می‌توانست به جذابیت بازی و حضور تماشاگران کمک کند اما برخی اعمال نفوذها مانع از گفت‌وگوی بازیکنان و ارتباط آنان با خبرنگاران تا در نهایت پروژه‌ای که می‌توانست بازی به یادماندنی رقم بزند با شکست مواجه شود.

تیم ستارگان لالیگا در این بازی با گل‌های دلارد، مورینتس، گارسیا و لوکه چهار گل وارد دروازه ایران کرد و تک گل ستارگان ایران را رضا عنایتی روی پاس عالی ادموند بزیک وارد دروازه حریف نمود؛ گلی که استحقاق این را داشت که هوادار بیشتری را در ورزشگاه به وجد بیاورد.

از این بازی تنها نزدیک به 3 هزار تماشاچی استقبال کردند در حالی که اکثر چهره‌های حاضر در میدان بازیکنان مسابقات 100 هزار نفری بودند؛ بازیکنانی که با حضورشان در این دیدار مردانگی کردند و مانع از شکست بیشتر پروژه‌ای شدند که با کمی تعامل می‌توانست رنگ و بوی بهتری بگیرد.