میانه دهه ۶۰ خورشیدی، مسعود کیمیایی که تیم بازیگری آثار پیش از انقلابش متفرق شده بودند، برای «تیغ و ابریشم»، دومین ساخته پس از انقلابش، از فرامرز صدیقی استفاده کرد و نقش بازپرس زندان را به او داد.
کیمیایی کمی بعدتر و برای ساخت «دندان مار» دوباره سراغ صدیقی رفت. این‌بار این شخصیت، نقش فردی به نام رضا را ایفا می‌کرد که نویسنده است و دوری و جدایی از مادر را تاب نمی‌آورد و برای همین ساکن مسافرخانه‌ای در تهرن می‌شود. او به قدری این نقش را درست ایفا می‌کند که «دندان مار» تبدیل به شاه نقش آثار او می‌شود.
نیمه دوم دهه ۶۰، صدیقی در چندین فیلم دیگر از جمله «سایه‌های غم» با کارگردانی شاپور قریب در سال ۱۳۶۶، «روزنه» با کارگردانی جمال شورجه در سال ۱۳۶۷، «زمان از دست رفته» با کارگردانی پوران درخشنده و «آخرین پرواز» با کارگردانی احمدرضا درویش در سال ۱۳۶۸ حضور پیدا کرد در واقع این سال‌ها اوج درخشش و یکه تازی صدیقیان بود.
صدیقی در «آخرین پرواز»، شخصیت ناصر خرسندی را ایفا می‌کند و داستان از این قرار است که یک سرگرد خلبان، پسر فلج خود، حمید را همراه همسرش اکرم، برای معالجه به فرانسه می‌فرستد. آن‌ها در خانه مجید، برادر اکرم ساکن می‌شوند. یک گروه تروریستی آن‌ها و زن مسن صاحب خانه را در داخل آپارتمان گروگان می‌گیرند و با ارسال نوار ضبط شده‌ای برای ناصر از او می‌خواهند که برای نجات گروگان‌ها، هواپیمای خود را در خاک عراق فرود آورد. از طرف دیگر شوهر زن صاحب خانه که از غیبت همسرش نگران شده است، ماجرا را به پلیس اطلاع می‌دهد و در طی عملیاتی برای نجات دادن گروگان‌ها، افراد مهاجم و مجید کشته می‌شوند. ناصر که هواپیمای خود را به پرواز در آورده، بدون اطلاع از این موضوع، پایگاه دشمن را بمباران می‌کند.
کمی بعدتر و در آغاز دهه ۷۰، فرامرز صدیقی، استاد دلنواز «دلشدگان» حاتمی شد. این پروژه درباره موسیقی ایرانی بود که بسیار به یاد ماندنی شد. او کمی بعدتر به واسطه حضور در «دادستان» با کارگردانی بزرگمهر رفیعا در سال ۱۳۷۰، توانست سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد را از دهمین جشنواره فیلم فجر به دست آورد.
صدیقی فقط یک فیلم با نام «طعمه» در سال ۱۳۷۱ نوشت و کارگردانی کرد که اثری حادثه‌ای_پلیسی با حضور هم‌زمان دو ستاره سینما یعنی فرامرز قربیان و جمشید هاشم‌پور بود. داستان این فیلم سینمایی که کمی هم از سینمای کیمیایی تاثیر پذیرفته است، روایت رفاقت مامور پلیس با معلم سابقش است که در دام اعتیاد افتاده و با مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کند.
صدیقی در دهه‌های ۷۰ و ۸۰، در ۱۵ سریال بازی کرد که در میان آن‌ها، «پاییز بلند» با کارگردانی منوچهر عسگری‌نسب، «داستان یک شهر» ساخته اصغر فرهادی و سریال «دایره تردید» با کارگردانی امیر قویدل، بیشتر به یاد مانده‌اند.
از سال ۱۳۹۰ تا امروز هیچ خبری از این بازیگر پیشکسوت در دست نبود تا این‌که پرویز پرستویی، با انتشار عکسی از صدیقی در سن ۷۲ سالگی، نگاه‌های بسیاری را دوباره به سمت او جلب کرد.