مجید نامجو مطلق تأکید دارد مشکلات ساختاری فوتبال ایران باعث کنار گذاشته شدن استقلال، پرسپولیس و گل گهر از لیگ قهرمانان شد و نباید تصور کنیم مواضع برخی افراد و مدیران باعث شده تا نظر کنفدراسیون فوتبال آسیا تغییر کند. نامجومطلق معتقد است استقلال حتماً باید در نیم فصل دوم تقویت شود:
*خوشبختانه شرایط استقلال در جدول خیلی خوب است ولی باید روند مذکور همچنان ادامه پیدا کند. اینکه تا اینجای کار فقط پنج گل خورده ایم نشان دهنده آن است که ساختار تدافعی و دفاع تیمی استقلال بسیار خوب عمل می‌کند. البته مقابل مس رفسنجان ۲ گل خوردیم ولی به هر حال چنین اتفاقاتی در فوتبال رخ می‌دهد. انصافاً رفسنجانی ها فوتبال بسیار زیبایی به نمایش و نشان دادند که در ادامه حرفهای زیادی برای گفتن دارند.
*شرایط استقلال خیلی خوب است ولی این تیم حتماً باید برای نیم فصل دوم خود را تقویت کرده و هافبک بازیساز بگیرد. استقلال به بازیکنانی مانند: جباری، جان‌واریو و یا جپاروف احتیاج دارد.
*شاید استقلال در این مقطع زیاد تماشاگر پسند بازی نمی‌کند ولی نمایش حرفهای دارد و همان‌طور که گفتم، در دفاع تیمی خیلی خوب عمل می‌کند. البته فراموش نکنیم مسابقات در دور برگشت دشوارتر می‌شود چون بعضی تیم‌ها قاطعانه برای کسب سهمیه یا قهرمانی می‌جنگند و چند تیم هم برای اینکه سقوط نکنند، با تمام وجود وارد زمین خواهند شد.
*حذف استقلال و پرسپولیس نتیجه جدی نگرفتن هشدارهایی بود که طی چند سال گذشته به فوتبال ما داده شده بود. متأسفانه فکر می‌کردیم کنفدراسیون حیاط خلوت ماست و به راحتی می‌توانیم برای همیشه با سندسازی در لیگ قهرمانان شرکت کنیم. این واقعیت فوتبال ماست. باید تکلیف خودمان را روشن کنیم که فوتبال ایران واقعاً حرفهای است یا خیر؟ همین حالا برخی از تیم‌های لیگ برتری ما نمی‌دانند مسابقه بعدی خودشان را باید در کدام ورزشگاه برگزار کنند. یا باید اسم حرفهای را از روی لیگ برداریم و یا اینکه ساختار خودمان را درست کنیم. واقعاً چه اشکالی دارد اگر یک بار برای همیشه تصمیم بزرگی گرفته و تیم‌هایی که شرایط حرفهای ندارند را از لیگ برتر کنار بگذاریم؟
*اصلاً لیگ برتر را با شرکت ۱۰ تیم برگزار کنیم و تیم‌ها ۳ مرتبه در طول فصل با هم بازی کنند. این کار را بکنیم تا ساختار فوتبال باشگاهی ما حرفهای شود. البته بدون شک خود کنفدراسیون هم از نبودن استقلال و پرسپولیس ضرر می‌کند چون کیفیت این مسابقات کاهش پیدا خواهد کرد ولی طبیعی است که برای رسیدن به نظم مورد نظر خود چنین تصمیمی اتخاذ کرده است.
*واقعیت امر این است که دولت نمی‌خواهد استقلال و پرسپولیس را به بخش خصوصی واگذار کند به همین خاطر حتی اگر سهام این دو باشگاه را بفروشد، باز هم حداکثر ۴۹ درصد را واگذار می‌کند و مابقی را در اختیار خودش نگه می‌دارد تا بتواند مدیران دو باشگاه را تعیین کند. در چنین شرایطی شما فرض کنید من اگر حتی سهام استقلال را هم بخرم، چه کمکی می‌تواند به استقلال کنم؟ من در امر اقتصاد تخصصی ندارم و قطعاً نمی‌توانم کمک حال استقلال در این عرصه باشم. کار باید در اختیار کاردان باشد ولی وقتی امور دست کاردان‌ها نباشد، شرایط همین می‌شود.
*قبول دارم که نمایندگان محترم مجلس باید بر امور جاری کشور اشراف داشته باشند و شرایط برای برخورد با فساد را در تمام زمینه‌ها فراهم کنند ولی به نظرم مملکت آنقدر گرفتاری‌های مهم دارد که مجلس باید رسیدگی به آنها را در اولویت کاری خود قرار بدهد. وقتی صحبت از برخورد با فساد می‌شود، ناخودآگاه به یاد پرونده مارک ویلموتس می‌افتیم. در آن پرونده کاملاً مشخص بود که اتفاقات غیر عادی رخ داده و باید با مقصران و مسببان برخورد شود ولی واقعاً چه اتفاقی افتاد؟ آیا کسی در مورد این ماجرا محروم شد؟ آیا با مقصران برخورد صورت گرفت؟ تقابل با فساد در ورزش یعنی اینکه در آستانه جام جهانی چند بازیکن بزرگ تیم ملی ایتالیا را دستگیر کردند و با دستبند به اداره پلیس بردند. به نظرم حرفهای آقای مصطفوی درست بود.
*باشگاه‌های ما عادت کرده بودند سندسازی کنند و از فدراسیون بخواهند مشکلاتشان را برای حضور در پیکارهای آسیایی حل کند. عادت کرده بودند فدراسیون موارد خلاف آنها را گزارش نکند که البته این بار هم فدراسیون گزارش نکرد بلکه شرکت آلمانی طرف قرارداد با کنفدراسیون پای کار آمد و بالاخره اتفاقی که مدت‌ها همه در موردش هشدار می‌دادند، رخ داد. چنین مسئله‌ای را نمی‌توان گردن کاظم اولیایی یا داریوش مصطفوی انداخت و این بندگان خدا را مقصران حذف استقلال و پرسپولیس از لیگ قهرمانان آسیا معرفی کرد.