به نقل از اسپیس، "جارد ایزاکمن"(Jared Isaacman) از مسافرین و فرمانده ماموریت اینسپیریشن ۴(Inspiration۴) در این ماموریت حضور دارد.

او که مدیرعامل "Shift۴" است در روز دوشنبه اعلام کرد که قرار است اواخر سال ۲۰۲۲ سوار بر کپسول کرو دراگون به مدار بالای زمین سفر کند. این ماموریت آغازی برای برنامه پولاریس خواهد بود که هدف آن انجام پروازهای فضایی انسانی و تامین بودجه برای مواردی در زمین است.

در بیانیه‌ی این برنامه نوشته شده است: برنامه پولاریس شامل حداکثر سه ماموریت فضایی با خدمه خواهد بود که به نمایش فناوری‌های جدید خواهد پرداخت، تحقیقات گسترده‌ای انجام می‌دهد و در نهایت با انجام اولین سفر انسانی اسپیس‌ایکس با موشک استارشیپ به اوج خود می‌رسد.

سه خدمه با تجربه در حوزه هوانوردی به ایزاکمن ملحق خواهند شد. "اسکات پوتیت"(Scott Poteet)، "سارا گیلیس"(Sarah Gillis) و "آنا منون"(Anna Menon). اهداف آنها شامل تلاش برای انجام اولین پیاده‌روی فضایی تجاری، آزمایش ارتباطات لیزر محور استارلینک در فضا و انجام آزمایش‌های علمی مختلف است.

در ادامه به معرفی این چهار مسافر اسپیس‌ایکس می‌پردازیم.

جارد ایزاکمن ۳۸ ساله ماموریت اینسپیریشن ۴ را در سپتامبر ۲۰۲۱ فرماندهی کرد. او هزینه این پرواز را پرداخت و پولی که برای سفر جمع شده بود را به بیمارستان کودکان "سنت جود" اهدا کرد.

او علاوه بر تجارت به خلبانی نیز پرداخته است و یک شرکت آموزش خلبانی جت به نام Draken International دارد. ایزاکمن در مجموع حدود شش هزار ساعت تجربه پرواز دارد.

اینسپیریشن ۴ و پولاریس داون دو پرواز برنامه‌ریزی شده‌ای هستند که ایزاکمن با خدمه متفاوت انجام می‌دهد. اینسپیریشن بر امور خیریه متمرکز بود و طی آن ۲۴۰ میلیون دلار برای بیمارستان تحقیقاتی سنت جود در ممفیس جمع‌آوری شد.

او به واشنگتن پست گفته که امیدوار است ماموریت‌های بعدی نیز به گونه‌ای مشابه برای بشریت مفید باشند.

او تنها در صورتی حضور در پروازها را پذیرفته که این پروازها در جهت تبدیل کردن فضا به مکانی برای همه‌ی افراد و تبدیل بشر به گونه‌ای چندسیاره‌ای انجام شوند.

اسکات "کید" پوتیت سرهنگ بازنشسته نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا(USAF) و خلبانی با بیش از ۳۲۰۰ ساعت تجربه پرواز با جت‌های F-۱۶، A-۴، T-۳۸، T-۳۷، T-۳ و آلفا جت است. او همچنین بیش از ۴۰۰ ساعت زمان حضور در جنگ داشته است.

او در طول ۲۰ سال فعالیتش در نیروی هوایی نقش‌های مختلفی بر عهده گرفته و فرمانده "اسکادران ۶۴"، خلبان نمایشی تاندربرد شماره ۴(Thunderbird No. ۴)، خلبان آزمایش و ارزیابی عملیات و ممتحن پرواز بوده است.

پوتیت به عنوان یکی از شرکای قدیمی ایزاکمن به ماموریت می‌آید. او مدیر توسعه کسب و کار در شرکت Draken International و همچنین معاون شرکت Shift۴ بوده است. پوتیت مدیر ماموریت اینسپیریشن ۴ نیز بود.

سارا گیلیس، ‌مهندس ارشد عملیات فضایی در اسپیس‌ایکس است. این سِمَت او را مسئول برنامه جدید آموزش فضانوردان شرکت برای ماموریت‌هایی مانند اینسپیریشن ۴ و همچنین ماموریت‌های کرو دراگون ناسا مانند دمو-۲ و کرو-۱ کرده است.

او همچنین در عملیات‌های کنترل ماموریت تجربه دارد و به عنوان افسر ناوبری ماموریت‌های ارسال محموله کرو دراگون نقش داشته است.

گیلیس در سال ۲۰۱۵ به عنوان کارآموز در حالی که همزمان در دانشگاه کلرادو بولدر در رشته مهندسی مشغول کار بود به اسپیس‌ایکس پیوست. او که در ابتدا قصد داشت نوازنده ویولن شود پس از صحبت با یک مربی دبیرستان که فضانورد سابق ناسا یعنی "جو تانر"(Joe Tanner) بود نظرش را تغییر داد.

آنا منون مهندس ارشد عملیات فضایی اسپیس‌ایکس است که توسعه عملیات خدمه را مدیریت می‌کند و همچنین در کنترل ماموریت شرکت به عنوان مدیر عملیات کار می‌کند. از ماموریت‌های قابل توجه او می‌توان به ماموریت دارای خدمه دمو-۲ ناسا، کرو-۱ و محموله‌های CRS-۲۲ و CRS-۲۳ اشاره کرد.

او پیش از این به مدت هفت سال در ناسا به عنوان کنترل کننده بیوپزشکی پرواز ایستگاه فضایی بین‌المللی کار می‌کرد. وظایف او شامل پشتیبانی از خدمه ایستگاه فضایی در مدار، همکاری با مهندسان و ارائه دهندگان خدمات پزشکی که از شرکای بین‌المللی بودند و رهبری عملیات‌های زیست پزشکی ماموریت‌های اکسپدیشن ۴۷ و ۴۸ بود.

او به عنوان یک مهندس زیست پزشکی در سازمان بهداشت جهانی و مهندسان بدون مرز کار کرده است.

منون می‌گوید که علاقه او به فضا از کلاس چهارم ابتدایی آغاز شد زمانی که در یک سفر میدانی همه جانبه از ناسا دیدن کرد. معلم او "آلیسون اسمیت بالچ" دختر خلبان شاتل فضایی چلنجر یعنی "مایکل جی اسمیت" بود. اسمیت در سانحه شاتل چلنجر در سال ۱۹۸۶ در گذشت.

این ماموریت قرار است رکورد بالاترین مداری از زمین که تاکنون به آن سفر شده را بشکند. در ماه سپتامبر ایزاکمن و سه خدمه‌اش در ماموریت اینسپیریشن ۴ سه روز را در مدار ۵۶۵ کیلومتری از زمین گذراندند.

رکورد قبلی متعلق به فضانوردان جمینی ۱۱ ناسا است که در سال ۱۹۶۶ به فاصله ۱۳۷۳ کیلومتری از زمین رسیدند. اگرچه فضانوردان آپولو دورتر از این نیز پیش رفتند اما این رکورد همچنان به عنوان دورترین سفر مداری باقی مانده است.

ماموریت پولاریس داون در اوج ارتفاع خود از بخشی از کمربند وان آلن عبور می‌کند و به خدمه این فرصت را می‌دهد تا داده‌های مربوط به اثرات تشعشعات فضایی بر سلامت انسان را جمع‌آوری کنند. کمربند تشعشعی وان آلن ذرات باردار و پر انرژی مغناطیسی هستند که با ظاهری شبیه به دونات، زمین را احاطه کرده‌اند.

اولین پیاده روی فضایی خصوصی

حداقل دو نفر از خدمه‌ی این ماموریت در مدار حدودی ۵۰۰ کیلومتری از زمین به پیاده‌روی فضایی خواهند پرداخت. کپسول دراگون دارای هوابند نیست بنابراین فشار کل کابین قبل از باز شدن دریچه کاهش می‌یابد. برای این پیاده‌روی خدمه لباس فضایی جدید اسپیس‌ایکس را به تن خواهند کرد.

توسعه لباس‌های فضایی جدید به همراه اولین آزمایش شبکه ماهواره‌ای استارلینک برای ایجاد ارتباطات مبتنی بر لیزر در فضا برای پیشرفت‌ فناوری‌های مورد نیاز برای سفر به ماه و مریخ در نظر گرفته شده است.

پولاریس ستاره‌ای در صورت فلکی خرس کوچک است که به عنوان ستاره قطبی برای پیدا کردن قطب شمال در نیمکره شمالی زمین مورد استفاده قرار می‌گیرد و برنامه پولاریس همانند اسم خود قرار است چراغ راه بشریت در رسیدن به مقاصد جدید فضایی باشد.

دومین ماموریت پولاریس براساس ماموریت اول و آن چه خدمه از آن آموخته‌اند انجام می‌گیرد.

در نهایت پرتاب سوم این ماموریت، اولین پرواز فضایی انسان با فضاپیمای استارشیپ خواهد بود. استارشیپ یک موشک و فضاپیمای چند بار مصرف است که برای ارسال انسان‌ها و محموله به ماه و مریخ توسعه می‌یابد.

تاریخ انجام این ماموریت مشخص نیست و پیش از آن باید این موشک تاییدیه خود را از اداره هوانوردی فدرال دریافت کند. در حال حاضر زمان دریافت این تاییدیه به تعویق افتاده است.  

انتهای پیام